iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Η Βελγίδα Παραολυμπιονίκης Μαρίκε Βερβόορτ ήταν 40 ετών και είχε κερδίσει ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012 και ακόμη δύο μετάλλια στην επόμενη παραολυμπιάδα του Ρίο το 2016. Η αθλήτρια έπασχε από μια εκφυλιστική ασθένεια των μυών.

Με την ευθανασία στο Βέλγιο να προβλέπεται από τη νομοθεσία, η Βερβόορτ είχε υπογράψει τα απαραίτητα δικαιολογητικά το 2008, με αποτέλεσμα να επιτρέπει σε κάποιον γιατρό να τερματίσει τη ζωή της όταν αυτή το αποφασίσει. Σύμφωνα με δήλωση της πόλης Ντιέστ, οι Αρχές ανταποκρίθηκαν στο αίτημα της Βερβόορτ το βράδυ της Τρίτης.

Η ασθένεια της Βελγίδας παραολυμπιονίκη της προκαλούσε διαρκούς πόνους, λιποθυμίες και παράλυση στα πόδια, με αποτέλεσμα η Βερβόορτ να δυσκολεύεται ακόμη και να κοιμηθεί. Σε συνέντευξή της στο ραδιόφωνο του BBC το 2016, η Μαρίκε Βερβόορτ δήλωνε: «Συμβαίνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα, να παθαίνω επιληπτικές κρίσεις, να κλαίω, να ουρλιάζω από τον πόνο. Χρειάζομαι πολλά παυσίπονα, ηρεμιστικά και μορφίνη».

Σε μια συγκινητική εξομολόγηση η Βελγίδα παραολυμπιονίκης σημείωνε πως «πολλοί άνθρωποι την ρωτούν πως είναι δυνατόν να έχει τόσο καλά αποτελέσματα και να συνεχίζει να χαμογελά με τόσο πόνο και φάρμακα που “κατατρώει” τους μύες. Για εμένα, η άθληση και οι αγώνες με αναπηρικό αμαξίδιο ήταν κάτι σαν φαρμακευτική αγωγή».

Ασημένια στα 200μ στο Λονδίνο το 2012 επέστρεψε στους αγώνες του Ρίο και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 400μ και το χάλκινο στα 100 τέσσερα χρόνια αργότερα.
Η Βελγίδα παραολυμπιονίκης μιλούσε ανοιχτά για την απόφασή της να υπογράψει τα χαρτιά της ευθανασίας πριν από 11 χρόνια. «Δίνει ένα αίσθημα γαλήνης στον άνθρωπο. Γνωρίζω πότε θα είναι αρκετό για εμένα, έχω τα χαρτιά» έλεγε.
Σε συνέντευξή της στο ολλανδικό Stuff, η Μαρίκε μιλούσε για την επιδείνωση της υγείας της. «Δεν θέλω να υποφέρω άλλο. Είναι πολύ δύσκολο για εμένα. Πέφτω όλο και πιο πολύ στην κατάθλιψη. Δεν είχα ποτέ αυτό το συναίσθημα στο παρελθόν. Κλαίω πολύ. 

Η επιμονή της και η προσπάθειά της χαρακτηρίστηκε από τους θεράποντες γιατρούς υπεράνθρωπη. «Είμαι Ταύρος (στο ζώδιο). Όταν θέλω κάτι το διεκδικώ. Δεν τα παρατάω εύκολα. Δεν ήθελα να αποδεχτώ πως θα καταλήξω σε αναπηρικό καροτσάκι. Όμως το 2000 δεν μπορούσα να αντέξω περισσότερο, αν και τότε μπορούσα να χρησιμοποιήσω το στομάχι και τους μύες της πλάτης» έλεγε τότε στο ολλανδικό μέσο.
Πλάι της βρισκόταν συνέχεια ο αγαπημένος της σκύλος, η Ζεν, που εκτός από συντροφιά της προσέφερε και πολύτιμη βοήθεια. «Οτιδήποτε πέφτει κάτω, το σηκώνει και μου το δίνει» λέει και συμπληρώνει: «Όποτε χάνω τις αισθήσεις μου γαβγίζει για να έρθουν οι νοσοκόμες και μένει να γλείφει το πρόσωπό μου μέχρι να συνέλθω».
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε την προσπάθεια της Βελγίδας αθλήτριας που επέλεξε χτες την ευθανασία, η οποία και της χάρισε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ στην παραολυμπιάδα του Λονδίνου.