Από εδώ και στο εξής η αστυνομία θα μπορεί να κάνει μέσα στα Πανεπιστήμια ό,τι ακριβώς κάνει και έξω από αυτά. Και όλες οι ενέργειές της, όπως και οι παραλείψεις της, θα αξιολογούνται και θα κρίνονται από τους πολίτες.
Τι αλλάζει με τη νέα διάταξη; Ότι δεν απαιτείται, πλέον, η σύμφωνη γνώμη των πρυτανικών Αρχών για να αντιμετωπιστούν όσοι ασκούν βία, κάνουν λαθρεμπόριο, πουλάνε ναρκωτικά ή κρύβουν όπλα και κρύβονται και οι ίδιοι μέσα στα Πανεπιστήμια. Αντιεξουσιαστές (φοιτητές και μη), παράνομοι μετανάστες, οργανωμένες συμμορίες, έχουν επιβάλει το δικό τους δίκαιο και οι έμφοβοι Πρυτάνεις κάνουν πως δεν βλέπουν και δεν ακούνε. Όλοι ξέρουμε την αλήθεια. Τώρα απαλάσσονται από το «βάρος», το οποίο απεδείχθη ότι δεν μπορούν να σηκώσουν. Δεν κατάφεραν να διασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία των Ιδρυμάτων, ούτε να προστατεύσουν τη δημόσια περιουσία.
Τα περί των ακαδημαϊκών ελευθεριών, που δήθεν θίγονται με τον νέο νόμο, είναι γραφικές γελοιότητες. Όταν δεν υποκρύπτουν σκοπιμότητες. Το μόνο που καταργείται είναι η ελευθερία των λογιώ λογιώ ποινικών εγκληματιών να χρησιμοποιούν τα Πανεπιστήμια ως γιάφκες. Πουθενά στις προηγμένες χώρες του πλανήτη δεν υπάρχει τέτοια ασυδοσία. Πουθενά δεν παρέχεται άσυλο στις συμμορίες να τρομοκρατούν και να καταστρέφουν. Πουθενά ο κουκουλοφόρος δεν κατασκευάζει τις μολότωφ μέσα στο Πολυτεχνείο, βγαίνει για να τις ρίξει, και μετά επιστρέφει μέσα ανενόχλητος.
Πουθενά δεν υπάρχει μια ολόκληρη συνοικία παραδομένη στο ποινικό έγκλημα, με τους κατοίκους να την εγκαταλείπουν σταδιακά.
Κάποτε, σε ανώμαλες περιόδους, τα Πανεπιστήμια αποτέλεσαν προπύργια αντίστασης, σύμβολα δημοκρατίας. Εκεί χτυπούσε η καρδιά της ελευθερίας, εκεί ζυμώνονταν οι ιδέες των διεκδικήσεων για ένα καλύτερο αύριο. Από το 1974 και μετά η Ελλάδα έχει δημοκρατία, οι συνθήκες και οι ανάγκες μεταβλήθηκαν. Τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι χώροι γνώσης, αριστείας, φρέσκων αντιλήψεων, καινοτόμων σκέψεων, μια επικράτεια όπου αμφισβητείται το παλαιό και γεννιέται συνεχώς το νέο από τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Φοιτητές, καθηγητές, επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό. Κανείς άλλος δεν έχει θέση.
H αυθαιρεσία και η βία που επικρατεί στα δημόσια Πανεπιστήμια τα υποβαθμίζει, γεγονός που πλήττει κατεξοχήν τα μη προνομιούχα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία δεν έχουν δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά, ακόμη και μέσα στις συνθήκες τρομοκρατίας την οποία είχαν επιβάλει οι εγκληματικές σπείρες, μπόρεσαν και άνθισαν πολλά λουλούδια, διότι η δουλειά που γίνεται είναι σημαντική. Από εδώ και πέρα, ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Έγινε το πρώτο βήμα, χρειάζονται πολλά ακόμη. Το να σταματήσει το αλισβερίσι, η δοσοληψία μεταξύ καθηγητών και φοιτητών, είναι το επόμενο. Ο καθένας στον ρόλο του. Για φανταστείτε να ζητούσαν οι φοιτητές, σε κάποια από τα μεγάλα Πανεπιστήμια της Ευρώπης ή της Αμερικής, να συνδιοικούν…
ΥΓ Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε την αλλαγή της δικής του ρύθμισης και δεν προσήλθε στην ψηφοφορία. Το ΚΚΕ, για ιδεολογικούς αλλά και ιστορικούς λόγους, καταψήφισε τη νέα διάταξη. Το ΚΙΝΑΛ, ενώ συμφωνεί με την ουσία της ρύθμισης, δήλωσε «παρών». Με μια νεφελώδη εξήγηση. Έτσι κι αλλιώς όλοι και όλα κρίνονται…
ΠΗΓΗ aixmi.gr