Πόσες φορές θα το πούμε Θεέ μου για να το συνειδητοποιήσουμε; 

Η ζωή είναι στα απλά. Η ευτυχία και η χαρά είναι στις ''μικρές'' στιγμές.

Ένιωσα την ανάγκη να μαζέψω κάποιες από τις στιγμές του φετινού καλοκαιριού και να τις μοιραστώ στα ''καλώδια'' του διαδικτύου.  Έστω κι έτσι...

Η απόφαση ελήφθη, μόλις σήμερα όταν βρέθηκα στην παιδική μου γειτονιά στου Γκύζη. Οδηγώντας τη μηχανή συναντήθηκα τυχαία με τον Γιώργο τον κλειδαρά της περιοχής, που με είχε ''σώσει'' στο παρελθόν δυό τρεις φορές. Ένα τεράστιο χαμόγελο, ένα νεύμα χαιρετισμού με το χέρι και μια καλημέρα από τον Γιώργο ήταν ό,τι πιο ωραίο βίωσα εδώ και μήνες.

Μιας και είπα για καλημέρα. Υπάρχει - αναρωτιέμαι - πιο ανθρώπινο και αληθινό από μια εγκάρδια καλημέρα. Οκτώ γράμματα είναι. Μια λέξη. Που όμως κρύβει τόσα πολλά αγνά συναισθήματα. Δεν ήμουν άνθρωπος της καλημέρας μέχρι αυτό το καλοκαίρι. Αλλά το ''γειά σας'', του ''χαίρετε'', του ''πώς είστε''. Ναι μεν ειλικρινή και ποτέ ψεύτικα, αλλά η καλημέρα έχει άλλο ''χρώμα''. Ιδίως η καλημέρα σε ηλικιωμένους. 

Τι άλλο ήταν ζωή και χαρά αυτό το καλοκαίρι;

Ένα σουτάκι στη μπάλα που έφυγε από τα παιδάκια που έπαιζαν στο πάρκο.

Μια παλιά ταινία του Αλέν Ντελόν''η συμμορία των Σικελών'' στο θερινό σινεμαδάκι ''Αθηναία'' στο Κολωνάκι, με τη θρυλική τυρόπιτα και τα γαλλικά τραγούδια πριν αρχίσει η προβολή.

Μια συζήτηση με τον σοφό μου κ. Ιάσωνα (έχω ξαναγράψει γι αυτόν το ξέρω).

Ένα μπάνιο σε μια άγνωστη παραλία που ήταν δίπλα σου και δεν τη γνώριζες για χρόνια.

Μια μπίρα στο παραδοσιακό ''Τηνιακό'' με την καλύτερη ποικιλία του πλανήτη στη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ένα ευχετήριο τηλεφώνημα γενεθλίων στον Νίκο τον αγαπημένο φίλο που πάντα έχει κι ένα καινούργιο ανέκδοτο.

Το τραγούδι από τη λατρεμένη δεκαετία 80' ''come buck and stay'' των Bad Boys Blue που έπαιξε τυχαία στο ραδιόφωνο ενώ οδηγούσα.

Μια βόλτα στην πανσέληνο με τη... γριούλα μου (στα 16 πλέον) τη σκυλίτσα ''Τζούκα''.

Η πρόσκληση με το υπέροχο ποίημα που πήρα από τη φίλη μου Αναστασία για τα βαφτίσια της κόρης της.

 

Είναι κάποιες ''ασήμαντες'' φαινομενικά στιγμές στη ζωή που όμως φέρνουν φως στην αιωνιότητα.

Ωστόσο ό,τι κι αν γράψει ο καθένας μας, ωχριά μπροστά σε αυτό που έχει πει από το 1964 αυτός ο ανυπέρβλητος συγγραφέας, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι.

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι σε όλες και όλους!