iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Παρασκευή - 19 Απριλίου 2024

Ο Αργύρης Κωστάκης
για τον ''μάγο'' των
γηπέδων Τζορτζ Μπεστ


Γράφει ο ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Αν ζούσε ο «γίγαντας» Τζορτζ Μπεστ σήμερα θα γινόταν 72 ετών. Η ποδοσφαιρική μεγαλοφυία είχε γεννηθεί στο Μπέλφαστ στις 22 Μαίου του 1946.
 
Στεναχωριέμαι γιa τους πιτσιρικάδες σήμερα που νομίζουν ότι ο Ρονάλντο είναι πλήρης ποδοσφαιριστής.  Ότι αυτό που παίζει είναι σπουδαίο ποδόσφαιρο. (Και λέω τον Ρονάλντο γιατί αγωνιζόταν στην ίδια θέση). Δεν τους κατακρίνω τους πιτσιρικάδες φυσικά, γιατί δεν έζησαν τον Μπεστ. Άντε να έχουν δει λίγες φάσεις στο youtube.
 
Ο άνθρωπος ήταν ένας αληθινός καλλιτέχνης στο γήπεδο. Υποπτεύομαι ότι από τις εμπνεύσεις του, τις τρίπλες, τα σουτ, τις σέντρες θα βγήκε η έκφραση «αυτός ζωγραφίζει στο γήπεδο». Ο 5ος Beatle – που αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα χρυσοπληρωμένο μοντέλο – όμως παγιδεύτηκε από τους εσωτερικούς του δαίμονες. Το αλκοόλ τον  «ισοπέδωσε».
  
Είχε προλάβει να παίξει μαγική μπάλα μόλις έξι χρόνια με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και φυσικά την εθνική Ιρλανδίας. Αυτοσαρκαζόμενος, με το συκώτι του να διαλύεται μέρα με τη μέρα, δήλωνε «έχω σταματήσει να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι», ή «το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το ποτό. Ήταν τα χειρότερα είκοσι λεπτά της ζωής μου», ή το αμίμητο «ξόδεψα τα περισσότερα χρήματά μου σε ποτά, γυναίκες και αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα».
 
Αγαπημένοι του αριθμοί στη φανέλα, το 7 με την εθνική της χώρας του και το 8 με τη Μάντσεστερ. Το 1968 σε ένα παιχνίδι εναντίον της ομάδας Νορθάμπτον έβαλε έξι γκολ. Ο φουκαράς σέντερ μπακ που τον μάρκαρε, ο Ρέι Φέρφαξ, έγραψε τη δική του ιστορία όταν είπε στους δημοσιογράφους «η μόνη φορά που βρέθηκα κοντά στον Μπεστ ήταν όταν χαιρετηθήκαμε στο τέλος του ματς!»
 
Τι κρίμα, όταν η Β. Ιρλανδία προκρίθηκε το 1982 – επιτέλους – σε ένα παγκόσμιο κύπελλο, ο Μπεστ ήταν εκτός αποστολής. Ο αρχηγός, ο τερματοφύλακας Πατ Τζένιγκς,αποκάλυψε μήνες αργότερα πως ο 36χρονος τότε Μπεστ «εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος».
 
Το ποδοσφαιρικό «κύκνειο άσμα» του Τζωρτζ Μπεστ έγινε την ίδια χρονιά με το Μουντιάλ της Ισπανίας που δεν πήγε. Πήρε ένα μυθικό ποσό για παίξει λίγους μήνες στις Ηνωμένες Πολιτείες στην ομάδα San Jose Earthquakes. Ήταν η μοναδική φορά που είχε στην πλάτη του τον αριθμό 11. Το γκολ που έβαλε – και υπάρχει ως «μνημείο ποδοσφαιρικής τέχνης»στο διαδίκτυο, «καταπίνει» εκείνο του (έτερου «καμένου εγκεφάλου» από τα ναρκωτικά)Μαραντόνα στο Μουντιάλ της Αργεντινής, που πέρασε πίσω από το κέντρο «σαν σταματημένους» επτά  Άγγλους για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα του εμβρόντητου Πίτερ Σίλτον.
 
Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε που ο Μπεστ έφυγε στα γήπεδα, δεν ξαναβρέθηκε ποτέ ποδοσφαιριστής σε όλο τον πλανήτη να καλύψει με τόση πληρότητα την «πτέρυγα». Το«αντίο» του Μπεστ ήταν μοιραίο γιά το σύστημα 4-3-3. Γι΄ αυτό κι έγινε 4-4-2 ή και 4-5-1!
 
Φυσικά και τον θεωρώ τον κορυφαίο πλάγιο χάφ όλων των εποχών και του δίνω τη φανέλα με το 8 στη δική μου μεικτή κόσμου, αλλά  τον απεχθάνομαι ως άνθρωπο για το κατάντημά του και την ολοκληρωτική  παράδοση στο αλκοόλ…