Το άρθρο της κ. Καραμανλή

Το κηλιδωμένο ηθικό πλεονέκτημα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην παρουσία του στη ΔΕΘ, παρουσίασε το δικό του δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Έθεσε στην κρίση των πολιτών ένα σχέδιο ρεαλιστικό και οραματικό ταυτόχρονα. Ένα σχέδιο που δημιουργεί προοπτική και ανοίγει ένα παράθυρο αισιοδοξίας για το μέλλον. Και όλα αυτά με σύνεση, φειδώ και σοβαρότητα. Χωρίς λόγια του αέρα και κούφιες υποσχέσεις. Χωρίς εύκολες λύσεις και εύηχα συνθήματα. Με την πειστική εικόνα του πολιτικού που βρίσκεται σε επαφή με την πραγματικότητα και την κοινωνία και έχει απόλυτη συναίσθηση της κατάστασης.

Η υπεροχή του απέναντι στον Πρωθυπουργό είναι συντριπτική. Γιατί η αξιοπιστία του κ. Τσίπρα, μετά από τόσα χονδροειδή ψέματα, βρίσκεται στο ναδίρ. Ο άνθρωπος που υποσχόταν ότι θα... σκίσει τα μνημόνια, πασχίζει σήμερα να πείσει ότι θα μας οδηγήσει έξω από αυτά, ενώ προηγουμένως έχει ψηφίσει μέτρα σκληρής λιτότητας. Αλλά και στην καθημερινή πολιτική διαχείριση η Κυβέρνηση αποπνέει σήψη και παρακμή.

Με το ναυάγιο της Σαλαμίνας, που σκόρπισε την πετρελαιοκηλίδα στις ακτές της Αττικής, αναδείχθηκε η αδυναμία και ανεπάρκεια του Υπουργού Ναυτιλίας. Η αδυναμία του να συντονίσει στοιχειωδώς τον κρατικό μηχανισμό. Η ελαφρότητα  με  την οποία αντιμετώπισε μια οικολογική καταστροφή.

Οι αποκαλύψεις όμως για τους χορούς του Υπουργού και τη συναναστροφή του με τον πλοιοκτήτη που γέμισε το Σαρωνικό με μαζούτ ή με τους επιχειρηματίες της Ναυπηγικής Βιομηχανίας – κατά τη δική του εκδοχή – επιβεβαιώνουν το ύφος αυτής της Κυβέρνησης. Οι υπέρμαχοι του σοσιαλισμού και υπερασπιστές των αδυνάτων έχουν μεταλλαχθεί σε επιστήθιους φίλους επιχειρηματιών. Αυτή προφανώς είναι η αντίληψή τους περί επιχειρηματικότητας.

Την ίδια στιγμή ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και κυβερνητικός εταίρος είναι βαρύτατα εκτεθειμένος από την αποκρουστική του συμπεριφορά, εν μέσω κρίσης, προκαλώντας τους ευάλωτους συμπολίτες μας.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Πρωθυπουργός προσφέρει απόλυτη κάλυψη στους Υπουργούς του, επιδοκιμάζοντας εμμέσως τους χειρισμούς και τις πρακτικές τους. Ο λόγος είναι προφανής και συνδέεται άρρηκτα με την παραμονή στην εξουσία πάση θυσία. Για αυτό το λόγο άλλωστε οι δήθεν υπερπατριώτες ΑΝΕΛ σπεύδουν να στηρίξουν όλα τα νομοσχέδια που εξυπηρετούν την αριστερή ατζέντα της Κυβέρνησης, σε πλήρη αντίφαση με όσα δήλωναν μέχρι χθες.

Αποδεικνύεται καθημερινά ότι η σύμπραξη Σύριζα – ΑΝΕΛ είναι μία συμμαχία ευκαιρίας με μοναδική συνεκτική ουσία και αυτοσκοπό την "καρέκλα". Χωρίς κανένα πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο. Χωρίς καμία άλλη κοινή συνισταμένη.  

Το υποτιθέμενο και πολυδιαφημισμένο ηθικό πλεονέκτημα των κυβερνώντων έχει κηλιδωθεί για τα καλά. Και αυτό δημιουργεί ένα πρόσθετο χρέος στη Νέα Δημοκρατία, που θα κληθεί να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Η Ελλάδα στη μετά Σύριζα εποχή χρειάζεται -  εκτός όλων των άλλων – ένα νέο ύφος και ήθος διακυβέρνησης. Το ζητούν και το αξίζουν οι πολίτες της.