Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ
Στον παγκόσμιο κώδικα δημοσιογραφίας ''απαγορεύεται'' να κάνεις πρόλογο το ποιοί είναι, για ορισμένες προσωπικότητες. Τους γνωρίζουν όλοι.
Είναι θρυλικές μορφές που είσαι τυχερός μόνο και μόνο που τους πλησίασες! Πόσο μάλλον που τους μίλησες.
Συνεπώς κανένας πρόλογος για τον Μίμη Δομάζο που γνωρίζουν ακόμη ''και οι πέτρες''.
Παρουσία της ευγενέστατης κόρης του, της δημοφιλούς ραδιοφωνικής παραγωγού αλλά και δημοτικής συμβούλου Αθηναίων Πόπης Δομάζου, ο ''στρατηγός'' του Ελληνικού ποδοσφαίρου με παρότρυνε να πατήσω γρήγορα το record γιατί είχαμε μισή ώρα. Έπρεπε να φύγει για τη Χαλκίδα όπου βρίσκεται η μία από τις δύο Ακαδημίες ποδοσφαίρου, όπου διδάσκει στα παιδιά τα μυστικά της στρογγυλής Θεάς.
''Στρατηγέ'' η ζωή είναι σαν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι?
Οπωσδήποτε. Και στο λέει ένας άνθρωπος που έπαιξε από παιδί στην Άμυνα Αμπελοκήπων, 22 χρόνια στον Παναθηναικό κι έναν χρόνο στην ΑΕΚ, βάλε και την Εθνική Ελλάδος. Σαράντα χρόνια δεν σταμάτησα να παίζω μπάλα.
Καλά, η αλήθεια είναι πως ακόμη παίζετε με την ομάδα παλαιμάχων του Παναθηναικού ή συμμετέχετε σε ανθρωπιστικά παιχνίδια...
Έτσι είναι, ενώ παίζω και κάθε ημέρα στις Ακαδημίες μου με τα παιδιά. Μια ζωή στα γήπεδα. Δεν σταμάτησα ποτέ. Αφού με σταματάνε στον δρόμο και μου λένε ''δεν άλλαξες καθόλου". Τους απαντώ ''έχω λιγότερα μαλλιά''!
Γιατί λατρέψατε το ποδόσφαιρο κι έγινε η ψυχή σας?
Όλα τα επαγγέλματα αν δεν τα αγαπάς, δεν θα πετύχεις. Δεν θα πας μπροστά. Εσύ δεν αγαπάς τη δημοσιογραφία? Ο ποδοσφαιριστής κάνει θυσίες. Δεν κλωτσάει μόνο μια μπάλα. Χρειάζεται καθημερινή σκληρή προπόνηση, χωρίς ξενύχτια, προσεκτική δίαιτα. Μεγάλωσα με τη θεά όπως λέω τη μπάλα. Στα παιδιά τονίζω ότι αν δεν την σεβαστείτε μην κάνετε αυτό το επάγγελμα. Εγώ κοιμόμουν στις 7 το απόγευμα, μπορείς να το διανοηθείς? Οι γενικοί αρχηγοί στον Παναθηναικό όταν η ομάδα αποσυρόταν στο ξενοδοχείο δεν περνούσαν για τσεκάρισμα μόνο από το δικό μου δωμάτιο, αφού ήξεραν ότι κοιμάμαι.
Τι θέλατε μετά από κάθε παιχνίδι, τι είχατε ανάγκη?
Ήθελα λίγη ώρα ηρεμίας. Δεν το λέω εγωιστικά, δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής - όπως εγώ - που στα 90 λεπτά του ματς να είχε τη μπάλα τα 60 λεπτά στα πόδια του! Να με κυνηγάνε δύο και τρεις αντίπαλοι. Να ''χαλάω'' το παιχνίδι, να ''φτιάχνω'' το παιχνίδι, να κουβαλάω τη μπάλα από το ένα τέρμα στο άλλο, να ψάχνω τη γωνία που θα δώσω την πάσα στον Αντωνιάδη. Ήξερα πριν πάρω τη μπάλα τι θα την κάνω. Ήταν αποφάσεις κλάσματος δευτερολέπτου. Όλα αυτά μου κούραζαν το μυαλό όχι τα πόδια. Στο πρώτο μου φιλικό με τον Παναθηναικό εναντίον της ΑΕΚ ήμουν έφηβος. Το πρωί έπαιξα με την Άμυνα Αμπελοκήπων και το μεσημέρι με τον Παναθηναικό.
Μου περιγράφετε τώρα έναν ποδοσφαιρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή...
Είχα πρόγραμμα στο γήπεδο. Προετοιμαζόμουν στο μυαλό μου από τη Δευτέρα για την Κυριακή. Ήταν όλα πάνω στην πλάτη μου. Ο κόσμος έλεγε πάμε στο γήπεδο να δούμε τον Δομάζο και την παρέα του. Σε κάθε παιχνίδι έχανα 3-4 κιλά από το τρέξιμο. Τα έπαιρνα ξανά μετά πίνοντας νερό γιατί δεν είχαμε τίποτε άλλο, αλλά στο λέω ενδεικτικά.
''Στρατηγέ'' θα μου μιλήσετε λίγο για τη θρυλική ημέρα του Γουέμπλει, με τον Άγιαξ του Κρόιφ στις 2 Ιουνίου 1971?
Δεν ξέραμε τι κάναμε στο Γουέμπλει. Δεν καταλάβαμε που μπήκαμε. Μετά από χρόνια το συνειδητοποιήσαμε. Καμία άλλη Ελληνική ομάδα δεν κατάφερε αυτόν τον άθλο. Εμείς ερασιτέχνες ήμασταν, το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν το ήξερε κανείς και δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα. Ήμασταν μόνο Έλληνες στην εντεκάδα, μόνο ο προπονητής ο Πούσκας ήταν ξένος.
Δεν ξέραμε τι κάναμε στο Γουέμπλει. Δεν καταλάβαμε που μπήκαμε. Μετά από χρόνια το συνειδητοποιήσαμε. Καμία άλλη Ελληνική ομάδα δεν κατάφερε αυτόν τον άθλο. Εμείς ερασιτέχνες ήμασταν, το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν το ήξερε κανείς και δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα. Ήμασταν μόνο Έλληνες στην εντεκάδα, μόνο ο προπονητής ο Πούσκας ήταν ξένος.
Είναι αλήθεια ότι αρνηθήκατε ως αρχηγός του Παναθηναικού στο γλέντι στα ''Δειλινά'' μια ''παχυλή'' επιταγή από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού τον Γουλανδρή?
Αλήθεια είναι. Πώς θα μπορούσαμε να δεχτούμε επιταγή και να παίζουμε σε λίγες ημέρες με τον Ολυμπιακό? Αν δεν παίζαμε καλά τι θα σκεφτόταν οι φίλαθλοι? Είχαμε ανάγκη τα χρήματα αλλά δεν τα πήραμε.
Δίνατε το καλό παράδειγμα ως αρχηγός στους συμπαίκτες σας?
Εννοείται. Πρέπει να τους εμπνεύσεις. Εκείνα τα χρόνια όταν έβγαινε αράουτ η μπάλα δεν υπήρχαν παιδιά να την πετάξουν. Και συχνά έμπαινα εγώ στο χαντάκι - υπήρχαν χαντάκια τότε - να την πάρω. Και αφού το έκανε ο Δομάζος σκέφτονταν θα το κάνουμε κι εμείς.
Εκτός από τους ποδοσφαιριστές, συμπαίκτες και αντιπάλους, τους προπονητές, παράγοντες και φιλάθλους αναγνώρισε την αξία σας, την προσωπικότητα και το ήθος σας και η Πολιτεία. Τρέξατε με την Ολυμπιακή Φλόγα στο Ολυμπιακό Στάδιο στην έναρξη της τελετής το 2004...
Ήταν μια συγκλονιστική στιγμή. Το γράφω και στο βιβλίο μου''μυστικά και άλλες αποκαλύψεις'' ότι θα μου μείνει αξέχαστη.
Θα έχετε κουραστεί ''στρατηγέ'' να λέτε όχι σε προτάσεις κομμάτων όλα αυτά τα χρόνια?
Μην το συζητάς... Δεν κάνω για βουλευτής εγώ. Μόνο το ποδόσφαιρο με νοιάζει.
Πόσο μεγάλο συναίσθημα είναι να μαθαίνετε τα μυστικά της μπάλας στα παιδιά στις Ακαδημίες σας?
Μου αρέσει πολύ να είμαι με τα παιδιά. Έχω βάλει όριο μάλιστα τα 12 χρόνια γιατί μέχρι εκείνη την ηλικία μπορείς να τα διδάξεις σωστά. Τα περισσότερα παιδιά σήμερα δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο όπως εμείς. Μόνο λίγα ξεχωρίζουν. Σήμερα έχουν άλλες ασχολίες. Εμείς είχαμε μόνο την αλάνα και παίζαμε μπάλα. Ακόμη και παπούτσια να μην είχαμε παίζαμε ξυπόλητοι. Είμαι από πάνω τους λοιπόν, έχω εκατό παιδιά και προσπαθώ για το καλύτερο.
Έχει αξία η άποψη του Μίμη Δομάζου. Ποιός τελικά ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων εποχών Ο Πελέ, ο Κρόιφ, ο Μαραντόνα, ο Μέσι?
Κάθε εποχή έχει το δικό της μεγάλο παίκτη. Έπαιξα εναντίον και του Πελέ και του Κρόιφ. Πιστεύω πως ο Πελέ ήταν ο πιο τέλειος ποδοσφαιριστής. Ο Μαραντόνα δεν ήταν πρότυπο για τη νεολαία. Είχε μόνο μεγάλο όνομα. Ο Πελέ αλλά και ο Κρόιφ έπαιζαν μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Και ο Μέσι σήμερα παίζει με τις δικές του δυνάμεις. Ο Πελέ κατέβηκε από τον Θεό!
Κάθε εποχή έχει το δικό της μεγάλο παίκτη. Έπαιξα εναντίον και του Πελέ και του Κρόιφ. Πιστεύω πως ο Πελέ ήταν ο πιο τέλειος ποδοσφαιριστής. Ο Μαραντόνα δεν ήταν πρότυπο για τη νεολαία. Είχε μόνο μεγάλο όνομα. Ο Πελέ αλλά και ο Κρόιφ έπαιζαν μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Και ο Μέσι σήμερα παίζει με τις δικές του δυνάμεις. Ο Πελέ κατέβηκε από τον Θεό!
Για ποιά πράγματα είστε υπερήφανος στη ζωή σας?
Για την οικογενειά μου και γιατί έκανα ένα μεγάλο όνομα με πολύ αγώνα και κούραση. Έκανα πολλές θυσίες για να φτάσω τόσο ψηλά. Είχα το μυαλό μου στη θέση του και το ταλέντο στα πόδια μου. Ο μεγάλος ποδοσφαιριστής είναι αυτός που έχει διάρκεια στον χρόνο.
Το έχει πει και ο σπουδαίος ηθοποιός Αλ Πατσίνο ''δεν έχει καμία σημασία ο θρίαμβος, αλλά να αντέξεις στον χρόνο". Τι εκτιμάτε περισσότερο στη ζωή σας τη συγνώμη ή το ευχαριστώ?
Η συγνώμη έχει αξία. Το ευχαριστώ το λες από συνήθεια ή ευγένεια. Η συγνώμη είναι βαθιά λέξη. Και σπάνια.
Στο γήπεδο ζητήσατε ποτέ συγνώμη?
Ποτέ! Σε ποιόν να ζητήσω συγνώμη? Οι αντίπαλοι με χτυπούσαν. Ήξερα κι εγώ όμως να χτυπήσω. Ήταν η δική μου ''συγνώμη''.
Η φιλία παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή σας?
Η φιλία επειδή είναι ιερό είναι και δύσκολο πράγμα. Ένιωσα και προδοσία από φίλους, αλλά έχω και παντοτινούς φίλους. Ένας απ αυτούς στα γήπεδα και στη ζωή ο Αντώνης Αντωνιάδης.
Έχετε κουραστεί να σας αναγνωρίζουν στον δρόμο?
Δεν μπορώ να το πω αυτό. Υπάρχουν όμως στιγμές που θέλω να είμαι μόνος μου στην ιδιωτικοτητά μου. Μου λέει η συζυγός μου καμιά φορά ''μα πώς σε αναγνωρίζουν όλοι?" και της λέω ''ε! κάτι έκανα κι εγώ για το Ελληνικό ποδόσφαιρο"...
Σας αρέσει η Εθνική ομάδα. Είναι ''μαγκιά'' αυτό που κάνει ο Ολλανδός προπονητής με τους νέους?
Γίνεται μια ωραία προσπάθεια για την ανανέωση στην Εθνική ομάδα. Μου αρέσει, αλλά θα πρέπει να προχωρήσει να μη μείνει σε μόνο ένα παιχνίδι. Να υπάρξει υπομονή από την ομοσπονδία και τους φιλάθλους. Μπορεί να έρθουν και αρνητικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να απογοητευτούμε.
Γίνεται μια ωραία προσπάθεια για την ανανέωση στην Εθνική ομάδα. Μου αρέσει, αλλά θα πρέπει να προχωρήσει να μη μείνει σε μόνο ένα παιχνίδι. Να υπάρξει υπομονή από την ομοσπονδία και τους φιλάθλους. Μπορεί να έρθουν και αρνητικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να απογοητευτούμε.
Τι σας δίνει χαρά σήμερα?
Η οικογενειά μου. Και τα παιδιά στις Ακαδημίες. Να έχω την υγεία μου και να κλωτσάω που και που στο γήπεδο!
Για φανταστείτε ένα παιδάκι που έχετε σήμερα στις Ακαδημίες, αύριο να γίνει ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής και να λέει ''με έμαθε μπάλα ο Δομάζος"...
Καμαρώνω ήδη παιδιά που προοδεύουν και θα συνεχίσω να καμαρώνω. Με ευχαριστεί πολύ η προσπάθεια να μάθει ο μικρός παίκτης.
Υπάρχει χρόνος ''στρατηγέ''; Και σας ρωτάω γιατί μέχρι στιγμής εσείς διαψεύδετε στο χορτάρι την ηλικία σας που δείχνει η Google...
Κάθε ημέρα είναι διαφορετική. Έρχεται κάτι νέο. Βλέπεις κάτι νέο. Έχω ζήσει τόσα στη ζωή μου. Γύρισα όλο τον πλανήτη. Είμαι γεμάτος. Και ξέρεις κάτι δεν μου έκανε ποτέ τίποτα εντύπωση. Μόνο η μπάλα μου κάνει εντύπωση. Εγώ μόνο αυτή τη ''θεά'' κοίταξα στη ζωή μου. Όταν έμπαινα στο γήπεδο και ήταν δεκάδες χιλιάδες θεατές, είχα έναν ''μηχανισμό'' στο μυαλό που δεν άκουγα τίποτα. Μόνο τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου έβλεπα. Με ενθουσίαζε να παίζω μπάλα και να κερδίζει η ομάδα. Να κάνω τα κόλπα μου.
Όταν έχανε ο Παναθηναικός ''σκάγατε"?
Δεν έβγαινα από το σπίτι μου δυό ημέρες. Δεν άντεχα την ''καζούρα''. Οι φίλαθλοι τότε είχαν πλάκα. Έκαναν ''κηδείες'', έβγαζαν κάσες στους δρόμους. Ήταν μια αγνή εποχή.
Θέλω να σας ρωτήσω 1.000.000 πράγματα, αλλά πρέπει να φύγετε. Τελευταία ερώτηση. Πέραν από το ότι είστε ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, είστε κι ένας υπέροχος άνθρωπος με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο όταν μιλάτε για τη μπάλα. Πώς είστε τόσο θετικός με καλή ενέργεια?
Έτσι είμαι από παιδί. Δεν άλλαξα ποτέ. Δεν υπήρξα ποτέ σνομπ και δήθεν. Είχα το μυαλό και όχι τα πόδια. Δεν ένιωσα σταρ, αλλά αγάπησα ως ποδοσφαιριστής τη στρογγυλή θεά.
Σας ευχαριστώ πολύ. Τιμή μου.
Ευχαριστώ κι εγώ. Mου άρεσε πολύ η συζητησή μας.