Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ
Ήταν 17 Δεκεμβρίου 2018, την ημέρα των γενεθλίων μου όταν άκουσα για πρώτη φορά τον εξάχρονο - τότε - Στέλιο Κερασίδη να παίζει πιάνο στον τελικό του τηλεοπτικού σόου του Σκάι ''Ελλάδα έχεις ταλέντο''.
Ανατρίχιασα, όπως όλοι όσοι, ήταν εκείνη την ώρα σπίτι τους και παρακολουθούσαν αυτό το παιδί - θαύμα. Το μυαλό κάνει ώρα μέχρι να συνειδητοποιήσει τι έχει ακούσει ή τι έχει δει όταν πρόκειται για κάτι πρωτόγνωρο. Εκείνο το βράδυ ήξερα πως κάποτε θα συναντούσα τον Στέλιο για να του μιλήσω. Δεν ήξερα πότε και τι θα λέγαμε, αλλά ήξερα πως κάποτε θα είχα την τύχη να του σφίξω το χέρι.
Τα κατάφερα πριν λίγες ημέρες όταν συνομίλησα με τον πατέρα του Φώτη Κερασίδη. Τον οποίο έπεισα για τη διακριτικότητα που θα προσέγγιζα δημοσιογραφικά τον οκτάχρονο (σε λίγες ημέρες έχει γενέθλια) γιό του. Γιατί πίσω από τον διάσημο Έλληνα πιανίστα που μιλάει όλος ο κόσμος, δεν παύει να κρύβεται ένα παιδί.
Συνάντησα τον Στέλιο στο σπίτι του στη Νέα Μάκρη, όπου με υποδέχτηκε με τη μητέρα και τις δύο αδελφούλες του και κρατώντας την αγαπημένη του λούτρινη κουκουβάγια Ράστι. Πού δεν αποχωρίστηκε σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης αλλά - όπως βλέπετε - και στη φωτογραφία.
Φυσικά παρών και ο πατέρας του, ο οποίος σαν ''μαέστρος'' συμπλήρωνε λίγες λέξεις σε κάθε απάντηση του Στέλιου και θα τις δείτε σε παρένθεση.
Φεύγοντας από τη συνάντηση με τον Στέλιο ένιωθα σαν μια πανανθρώπινη μελωδία που ταξιδεύει σε μια γη ελπίδας. Είχα γνωρίσει έναν μεγάλο Έλληνα. Είχε ποτιστεί εμπειρίες η γλαστρούλα της ζωής μου από μια πηγή απρόσμενης σοφίας. Από ένα παιδάκι, που όταν άφηνε τον Ράστι και καθόταν στο πιάνο του μεταμορφωνόταν σε έναν γίγαντα...
Όταν κάθεσαι μπροστά στο πιάνο σου, είναι σαν να ανοίγεις μια πόρτα και να μπαίνεις σε έναν μαγικό κόσμο?
Κάπως έτσι νιώθω. Όταν ακουμπάω τα πλήκτρα και δημιουργώ μουσική ταξιδεύω.
(Ωραία το έθεσε ο Στέλιος)!
Πιστεύεις ότι η μουσική εκτός από τα αυτιά μας ως ήχος, είναι και για την καρδιά μας? Δηλαδή μας μελαγχολεί, μας γαληνεύει, μας εμψυχώνει, μας προκαλεί αισθήματα...
Η μουσική προκαλεί συγκίνηση. Σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από ήχος!
Εξαιρετικά εύστοχο. Με μόνο μία λέξη περιέγραψες τη δύναμη της μουσικής.
(Κυρίως η μουσική του Στέλιου, γιατί γράφει συγκινητικές μελωδίες. Είναι ευαίσθητος και αυτό το ''βγάζει'').
Μήπως θυμάσαι την πρώτη σύνθεση που δημιούργησες και πόσων ετών ήσουν?
Ήμουν τριών σαν τη μικρή μου αδελφή την Αναστασία. Αλλά όταν ήμουν πολύ μικρός απλώς χτυπούσα τα πλήκτρα χωρίς κάποιο μουσικό πλαίσιο.
(Αρχικά έγραφε μελωδιούλες, μετά έγινε συγκεκριμένος ήχος, όπως το Βερόνικα που έγραψε για τη μεγάλη του αδελφούλα. Όσο μεγάλωνε είχε απόλυτη αίσθηση του ήχου.)
Έχεις καταλάβει πόσο σε αγαπάνε στην Ελλάδα, αλλά έχεις αρχίσει να γίνεσαι γνωστός και το εξωτερικό...
Το καταλαβαίνω ότι με αγαπάει ο κόσμος και αυτό είναι όμορφο. Μου αρέσει που οι άνθρωποι θαυμάζουν τη μουσική μου.
(Ο Στέλιος είναι επικοινωνιακός. Προσφάτως μίλησε σε ένα σχολείο για τη μουσική του και απάντησε σε δεκάδες ερωτήσεις μαθητών. Εμπνέει κι άλλα παιδιά με την Τέχνη του, δίνει το καλό παράδειγμα).
Εντυπωσιακό! Διαμορφώνει χαρακτήρες, είναι ''οδηγός'' ζωής. Εμείς οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε τον Νίκο Γκάλη που έμαθε το μπάσκετ στη νεολαία τη δεκαετία του 80'.
(Σωστά το λέτε.)
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν απολαύσει τη μουσική σου πόσοι ήταν?
Στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του Σκάι ''Ελλάδα έχεις ταλέντο'' γιατί εκτός από το κοινό, ήταν και οι τηλεθεατές...
(Και στη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, που ήταν γεμάτο...)
Οι φίλοι σου, οι συμμαθητές σου είναι υπερήφανοι για εσένα?
Νιώθουν ωραία για εμένα. Είναι πολύ χαρούμενοι.
(Στα ντοκιμαντέρ που έχουν γυριστεί για τον Στέλιο πάντα βάζουμε ως διαδραστικό στοιχείο και φίλους του. Είναι ανοικτό παιδί).
Τι θα έλεγες σε ένα παιδί της ηλικίας σου που ονειρεύεται να φτάσει ψηλά σαν εσένα?
Θα του έλεγα να κάνει ό,τι αισθάνεται η καρδιά του! Να κάνει ό,τι του δίνει δύναμη να συνεχίζει.
(Ο κόπος και η προσπάθεια είναι απαραίτητος για οτιδήποτε στη ζωή. Ο Στέλιος έχει την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξη από τους γονείς του και αισθάνεται πλήρη ασφάλεια).
Αυτό το χάρισμα που έχεις είναι μια ευλογία? Ένα άγγιγμα του Θεού?
Είμαι ένα απλό παιδί με ένα ταλέντο.
(Σίγουρα δεν είναι κάτι που έτυχε. Εξελίξαμε αυτό το ταλέντο από την κοιλιά της μητέρας του. Σίγουρα όμως η πρώτη ''σπίθα'' ήταν εκ γενετής. Μια ευλογία όπως σωστά είπατε).
Ποιόν δημοφιλή καλλιτέχνη θα ήθελες να συνοδεύσεις με τον πιάνο σου?
Τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου που είχα πάει και στη συναυλία του. Ή τον Βαγγέλη Γερμανό που γνώρισα και στην εκπομπή ''στην υγειά μας''.
(Είναι πιο κοντά στο έντεχνο τραγούδι όπως καταλαβαίνετε. Από το εξωτερικό θαυμάζει τον πιανίστα Λουντοβίκο Εινάουντι και φανταστείτε μια εικόνα στο μέλλον να παίξουν μαζί...).
Το εύχομαι ολόψυχα. Τον έχουμε θαυμάσει και με την ερμηνεύτρια Ανδρονίκη Αλαλεοπούλου, μόλις 16 ετών με μία θεσπέσια φωνή...
Η Ανδρονίκη είναι καλή φίλη μου και τραγουδάει πολύ ωραία.
(Όντως έχουν ''δέσει'' με την Ανδρονίκη που είναι εξαιρετικό παιδί).
Αν ήσουν δημοσιογράφος στη θέση μου τι θα ρωτούσες τον εαυτό σου?
Τι να ρωτήσω τον εαυτό μου... Αφού είμαι ο εαυτός μου!
Σε μπέρδεψα, το ξέρω! Προσπάθησε να μην είσαι ο εαυτός σου αλλά να ρωτάς τον εαυτό σου...
Το βρήκα! Στέλιο τι θα έκανες στη ζωή σου αν δεν είχες το πιάνο σου?
Εκπληκτική ερώτηση και δεν θέλω απάντηση, γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ...
(Πώς θα ήταν η ζωή του χωρίς το πιάνο δηλαδή. Πολύ βαθιά σκέψη).
Θέλω να σας απαντήσω. Θα ένιωθα μόνος...
Πιστεύω ότι σε αυτό το πολύ δυνατό σημείο πρέπει να σταματήσουμε. Σε ευχαριστώ πολύ Στέλιο για την τιμή που μου έκανες.
Παρακαλώ.
Σας ευχαριστώ κ. Κερασίδη για την εμπιστοσύνη.
(Κι εμείς για την ευγένειά σας).
Σε λίγες ημέρες θα κυκλοφορήσει η πρώτη δισκογραφική δουλειά του Στέλιου Κερασίδη, βασισμένη στο ''βαλς της απομόνωσης''.
Θερμές ευχαριστίες στον κ. Γιώργο Αλαλεόπουλο για την υποστήριξη της συνέντευξης.
ΦΩΤΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ Αρχείο Φ.Κ. - Βαγγέλης Ζαβός (Καθημερινή) - iselida.gr.