Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ
Συμπληρώνει αυτό το καλοκαίρι 40 χρόνια, ναι 40 ολόκληρα χρόνια στο ελληνικό ραδιόφωνο. Όλη η ζωή του μια εκπομπή. Από το 1979 που ''βγήκες στο μικρόφωνο'' δεν σταμάτησε ποτέ. Ελληνική Ραδιοφωνία, δημοτικοί και ιδιωτικοί σταθμοί, ιντερνετικά κανάλια σε ένα ατέλειωτο ''ταξίδι'' στα ερτζιανά κύματα.
Αυτό που δεν θα ξεχάσει όμως ήταν τα πρώτα του βήματα ως ραδιοερασιτέχνης. ''Ραδιοπειρατής" με την καλή έννοια της νοσταλγίας των παλιών καιρών της αθωότητας που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Ο δημοσιογράφος, εκ των παλαιοτέρων, αλλά πάντα με φρέσκες ιδέες, ραδιοφωνικός παραγωγός, πρόεδρος της Διεθνούς Λέσχης φίλων μουσικών δεκαετιών 60', 70', 80' , δημιουργός της ''τράπεζας αναμνήσεων'' και...άλλα πολλά Πέτρος Καντιάνης ανοίγει την καρδιά του στην ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr.
Σε θεωρούσα πάντα έναν ''επιστήμονα'' του ραδιοφώνου. Νιώθεις έτσι;
To ραδιόφωνο το έβλεπα πάντα και το βλέπω ως ένα μέσο επικοινωνίας. Ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Όσο πιο ειλικρινής και αυθόρμητος είναι ο παραγωγός με τους ακροατές τόσο το καλύτερο. Τα τελευταία χρόνια εκλείπει η αμεσότητα και το συναίσθημα δυστυχώς, αλλά προσωπικά ως παλιός ραδιοφωνατζής θα επιμένω στην παλιά καλή φιλοσοφία. Αν είναι ''επιστήμη'' το να κάνεις παλιό καλό ραδιόφωνο τότε μπορείς να με χαρακτηρίζεις έτσι...
Από πού ξεκίνησε η λατρεία σου κυρίως για τη μουσική της δεκαετίας 60;
Τη δεκαετία του 60 ήμουν πιτσιρικάς κι έπαιζα σε ένα συγκρότημα που λεγόταν ''οι νυχτερίδες" - bats. Αυτά μου έγιναν βίωμα, αυτά αγάπησα και με αυτά μεγάλωσα. Συνέχιζαν να με εκφράζουν και στο πέρασμα του χρόνου όμως γι αυτό και το μεγαλύτερο μέρος της δισκοθήκης μου αποτελείται από τα σίξτις.
Πόσους δίσκους έχεις είναι η λογική επόμενη ερώτηση;
Είχα κάποτε, αλλά τώρα επειδή πέρασα πολλούς σε cd η σε ψηφιακή μορφή στον υπολογιστή ή χάρισα, το 1982 είχα 120.000 μικρούς και μεγάλους δίσκους. Είχα σκεφτεί μάλιστα να κάνω ένα ''μουσείο δίσκων'' αλλά τελικά δημιούργησα τη διαδικτυακή ''τράπεζα αναμνήσεων''. Είναι μιά ιδέα που δεν περιέχει δίσκους αλλά αποκόμματα, ρεπορτάζ εφημερίδων και περιοδικών, φωτογραφίες, φέιγ βολάν, αφίσες. Ως ''μουσείο'' πλέον με απασχολεί να κάνω κάτι για το ραδιόφωνο. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή ανεκμετάλλευτοι οι παλιοί ιστορικοί ραδιοθάλαμοι του Ζαππείου, οι οποίοι θα μπορούσαν να πάρουν ζωή και λάμψη. Είναι μια ιδέα που θα την προωθήσω στο μέλλον.
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να κάνεις ραδιόφωνο;
Τα συγκροτήματα της δεκαετίας του 60' ''γέννησαν'' και τους ραδιοερασιτέχνες. Οι οποίοι ενημέρωναν τους πολίτες για τραγούδια που ήταν άγνωστοι για το κρατικό ραδιόφωνο. Ξεκίνησα λοιπόν ως PKM από τα αρχικά μου και ένα παλιό αγαπημένο όνομα και αργότερα έγινα Peter Blue παραφράζοντας το τραγούδι Mamy Blue. Έτσι βρέθηκα από το ερασιτεχνικό ραδιόφωνο στην ΥΕΝΕΔ το 1979. Η πρώτη μου εκπομπή λεγόταν "μουσική για νέους" και μου είχε αναθέσει ο Νάσος Αργυρόπουλος. Ταυτοχρόνως ο Άκης Λυμούρης στέλεχος της ΥΕΝΕΔ πίστεψε στο νεανικό πρόγραμμα και στην ελληνική ή διεθνή σκηνή με φρέσκα τραγούδια και προχωρήσαμε.
Και μετά έρχονται οι δισκογραφικές εταιρίες όπου έκανε μια πολύ σημαντική καριέρα...
Η πρώτη εταιρία που ''χτύπησε την πόρτα μου'' ήταν η πολυεθνική CBS και μάλιστα το ειδικό τμήμα ντισκοτέκ, οι οποίες ανθούσαν και στην Ελλάδα. Ήθελαν λοιπόν έναν άνθρωπο ο οποίος να έρχεται σε επαφή με τους ντισκ τζόκευ και να τους ενημερώνει με δίσκους της εταιρίας ώστε να προωθούνται τα τραγούδια. Σου θυμίζω ότι είμαι ο ''πατέρας'' των τραγουδιών της Ραφαέλα Καρά ''a far lamore comincia tu''και του Πάτρικ Χερνάντεζ ''born to be alive'' δύο χορευτικών ''ύμνων'' στις ντίσκο της εποχής.
Πού έβρισκες αυτά τα τραγούδια, πού τα ανακάλυπτες;
Άκουγα τον Αμερικανικό σταθμό στη Γλυφάδα. Αλλά και δύο ξαδέρφες μου ήταν αεροσυνοδοί στην Ολυμπιακή και με προμήθευαν κάθε εβδομάδα με το περιοδικό Billboard. Έτσι εντόπιζα τι θα γίνει ή τι ήταν ήδη επιτυχία στο εξωτερικό. Κι έτσι βρέθηκα στη Music box κάποια στιγμή πηγαίνοντας ως "δώρο" μαζί μου το Γαλλικό χιτ Monaco που εκτόξευσε την καριέρα μου.
Όλη σου η ζωή μέσα στη μουσική. Ακόμη και στον ύπνο σου και μοιραία δημιούργησες "σχολή" στο ραδιόφωνο με το στιλ σου.
Δεν μιμήθηκα ποτέ κανέναν. Είμαι εγωιστής στη δουλειά μου και καθιέρωσα ένα γρήγορο ύφος, με ρυθμό και χωρίς να κουράζει. Αυτή είναι η συνταγή μου. Εργάστηκα σκληρά για το ραδιόφωνο και θα συνεχίσω όσο είμαι όρθιος. Είμαι από τους πρώτους που καθιέρωσα τηλεοπτικό ραδιόφωνο. Δηλαδή έβαλα μέσα στην εκπομπή μαγειρική, αστρολογία, ρεπορτάζ και άλλα. ''Πάντρεψα" τη μουσική με την ενημέρωση.
Δεν μιμήθηκα ποτέ κανέναν. Είμαι εγωιστής στη δουλειά μου και καθιέρωσα ένα γρήγορο ύφος, με ρυθμό και χωρίς να κουράζει. Αυτή είναι η συνταγή μου. Εργάστηκα σκληρά για το ραδιόφωνο και θα συνεχίσω όσο είμαι όρθιος. Είμαι από τους πρώτους που καθιέρωσα τηλεοπτικό ραδιόφωνο. Δηλαδή έβαλα μέσα στην εκπομπή μαγειρική, αστρολογία, ρεπορτάζ και άλλα. ''Πάντρεψα" τη μουσική με την ενημέρωση.
Πόσες εκπομπές έχει κάνει και πόσα τραγούδια έχεις μεταδώσει;
Δύσκολη ερώτηση. 40 χρόνια επί πόσες εκπομπές επί πόσα τραγούδια σε κάθε εκπομπή, νομίζω το κομπιουτεράκι θα... τρελαθεί! Πολλές χιλιάδες, δεν μπορώ να σου πως με ακρίβεια.
Και φτάνουμε στα τελευταία χρόνια όπου δημιούργησες τη Διεθνή Λέσχη. Τι ιδέα ήταν πάλι αυτή;
Είχα αυτή την ιδέα από τη δεκαετία του 80' και ήθελα να κάνω αυτή την ομάδα που θα κρατούσε ζωντανές αυτές τις μουσικές δεκαετίες 60, 70 και 80. Έτσι έχουμε καθημερινή δράση στο διαδίκτυο με 10.000 μέλη και την ετήσια ''χρυσή βραδιά'' κάθε Φεβρουάριο όπου τιμούμε τους ανθρώπους που είναι αυτές οι μουσικές δεκαετίες. Παραγωγοί, μουσικοί, μάνατζερ, δημοσιογράφοι, ερμηνευτές, συνθέτες, στιχουργοί. Δεν έχουμε καμία σχέση με χρήματα, δεν δίνουμε και δεν παίρνουμε. Προάγουμε μόνο τις τρεις μουσικές δεκαετίες. Στο μέλλον θα γίνουμε 100.000 και όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό όπου υπάρχουν Ελληνικές κοινότητες.
Πώς σκέφτεσαι να γιορτάσεις τον μισό αιώνα σου στο ραδιόφωνο το 2028;
Με ένα σούπερ πάρτι όπου θα γίνει μουσικός ''σεισμός''. Σε έναν μεγάλο χώρο όπου θα γεμίσει φίλους, θα παίξουμε τραγούδια οι ντισκ τζόκευ και παραγωγοί, θα χορέψουμε, θα παρουσιάσουμε συγκροτήματα και θα κόψουμε και τούρτα!
Σε ευχαριστώ για τη συζήτηση.
Κι εγώ για την ευγενική φιλοξενία.