Γράφει η ΣΟΦΙΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

"Θα εμπιστευόσασταν κάποιον που θα δήλωνε ερωτευμένος μαζί σας, από την αρχή;"

Σε αυτήν ακριβώς την ερώτηση, η οποία τέθηκε μέσα σε κάτι σαν τάξη, βιάστηκα να απαντήσω ένα μεγαλοπρεπέστατο "όχι".

"Κι όμως. Στα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα,! Στα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα ξέρεις, κακώς δεν θα τον εμπιστευόσασταν" φώναξε ο σκηνοθέτης της σκέψης μας , στην κάτι σαν τάξη, και σε εμένα μαζί, το άτακτο μέρος της τάξης.

"Δεν έχετε δίκιο. Μου έχει τύχει να μην αντέχω κάποιον στην αρχή, να πιστεύω ότι δεν τον θέλω με τίποτα και μετά από αρκετό χρόνο, όχι δευτερόλεπτα, χρόνο αρκετό, να καταλήξω πολύ ερωτευμένη μαζί του" είπε μια όμορφη που της άξιζε να την ερωτεύονται αμέσως.

Όχι από την αρχή; Με τον καιρό; Τι συμβαίνει με τον καιρό; Τι μπορεί να ανακαλύψεις με τον καιρό, το οποίο δεν βλέπεις στα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα ; Πολλά φυσικά, αλλά αυτά τα οποία χρειάζονται τον καιρό τους πώς γίνεται να είναι έρωτας;

Δέκα δευτερόλεπτα λοιπόν. Στιγμή παραπάνω δεν χρειάζεται.

Και θυμήθηκα: Ποτέ, μετά από εκείνα τα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα, δεν τον έχω ερωτευτεί.

Γιατί βιάστηκα να πω όχι;

Επειδή μας ρώτησε αν θα εμπιστευόμασταν κάποιον άλλον.

Τον εαυτό μου όμως και τα δέκα δευτερόλεπτα, εκείνα τα δευτερόλεπτα μέσα στα οποία συμβαίνουν τα πάντα, ο έρωτας δηλαδή, τα εμπιστεύομαι απόλυτα.

Ποτέ δεν κάνουν λάθος.

Μπορούμε να μιλάμε για τον έρωτα τόσο απόλυτα; Για τον απόλυτο έρωτα ίσως και να μπορούμε.

Μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον μέσα σε δέκα δευτερόλεπτα; Όχι.

Μπορείς όμως να τον ερωτευτείς...

Η Σοφία Πολυχρονοπούλου είναι συγγραφέας του θαυμάσιου μυθιστορήματος "Γράμματα στον Α." από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ