iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Η κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε διανύει τις τελευταίες ώρες στην εξουσία. Η συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα του στρατού της χώρας με επικεφαλής τον στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ, ετοιμαζόταν πραξικοπηματικά να πάρει την εξουσία.

Ο πληθωρισμός ήταν πλέον ανεξέλεγκτος και η οικονομία επιβαρύνονταν με απεργίες διαρκείας στα τρία χρόνια της διακυβέρνησης Αλιέντε όταν οι εχθροί του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου μαρξιστή στον κόσμο, μύρισαν αίμα. Λίγο πριν οι πραξικοπηματίες πάρουν την εξουσία, ο Αλιέντε αρνείται να εγκαταλείψει την θέση του και στα τελευταία του λόγια απευθυνόμενος στον λαό της Χιλής δηλώνει: «Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταιη, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, την δειλία και την προδοσία».

Λίγα λεπτά αργότερα προτάσσει προς το πρόσωπό του το ΑΚ-47-δώρο του Φιντέλ Κάστρο-και με δύο σφαίρες βάζει τέλος στην ζωή του πριν πέσει στα χέρια των πραξικοπηματιών. Ο Πινοσέτ ανεβαίνει στην εξουσία και το πραξικόπημα του στρατού βάζει την Χιλή σε μια περίοδο σχεδόν δύο δεκαετιών ωμής βίας και εξόντωσης όχι μόνο των πολιτικών αντιπάλων του νέου ηγέτη της χώρας, αλλά ακόμα και των απλών οπαδών της Λαϊκής Ένωσης του Αλιέντε.

Ο Ούγγρος που θα γινόταν σύμβολο

23 χρόνια πριν το πραξικόπημα που κατέστρεψε την χώρα, έβλεπε το φως του ήλιου στο Σαντιάγκο ο Ουμπέρτο Καζέλι Γαρίδο. Ο ουγγρικής καταγωγής Καζέλι ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την Κόλο Κόλο σε ηλικία 17 ετών και άμεσα παίρνει θέση βασικού και συμβάλει τα μέγιστα στα δύο πρωταθλήματα της ομάδας του την επόμενη εξαετία. Τον Μάιο του 1973, λίγες μήνες πριν το πραξικόπημα, η Κόλο Κόλο φτάνει μια ανάσα από το να γράψει ιστορία όταν αγωνίζεται στον τελικό του Copa Libertadores-με τον Καζέλι πρώτο σκόρερ- κόντρα στην θρυλική Ιντεπεντιέντε. Οι Χιλιανοί αποδεικνύονται σκληρό καρύδι και χρειάζεται τρίτος τελικός σε ουδέτερη έδρα αυτή την φορά και ένα γκολ στην παράταση ώστε η ομάδα του Μπουένος Άιρες να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο.

Για τον Καζέλι η παρουσία του στην Κόλο Κόλο αποτελεί το καλύτερο διαβατήριο διαφυγής από την Χιλή και περνάει τα πέντε πρώτα χρόνια της δικτατορίας στην Ευρώπη και την Ισπανία η οποία τότε βρισκόταν στην δύση της δικής της δικτατορίας αυτή του Φράνκο. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η πρώτη που δείχνει ενδιαφέρον αλλά κάνει πίσω λόγω της πολιτικής του ιδεολογίας. «Με ήθελαν στη Ρεάλ, αλλά όταν έμαθαν ότι είμαι φίλος του Αλιέντε, δίστασαν. Εγώ ήμουν και είμαι, πάντα, άνθρωπος του λαού».

Έτσι, πρώτος του προορισμός αποτελεί η Λεβάντε για να ακολουθήσει μια τετραετία στην Βαρκελώνη και την Εσπανιόλ. Το 1978 όμως αποφασίζει να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του κι εκεί γράφει ιστορία. Με την El Eterno Campeón κατακτά για τρεις σερί σεζόν (1979-1980-1981) το Χρυσό Παπούτσι ενώ προσθέτει στο παλμαρέ του άλλα τρία πρωταθλήματα βάζοντας το όνομα του δίπλα στους μεγάλους θρύλους της ομάδας. 

Παράλληλα με την Κόλο Κόλο ο Καζέλι εξωτερικεύει και τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Μεγαλωμένος σε περιβάλλον με αριστερές καταβολές αρχίζει και διαμορφώνει έναν χαρακτήρα που θα τον ακολουθήσει στην μετέπειτα πορεία του. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο σπουδάζει Φυσική Αγωγή στο πανεπιστήμιο του Σαντιάγο και αποτελεί ενεργό μέλος της Ένωσης Ποδοσφαιριστών και όπως ο ίδιος σημειώνει: «Από τότε που χρησιμοποιούσα τη δική μου κρίση, μου άρεσε η Αριστερά και δε σκέφτομαι  να αλλάξω τα ιδανικά μου»

ΠΗΓΗ gazetta.gr