Ο Τουντορέλ Μιχαϊλέσκου γεννήθηκε χωρίς το αριστερό άκρο, όμως ποτέ δεν επηρεάστηκε, κυνήγησε το όνειρό του και στα 51 του χρόνια είδε το όνομά του να ταξιδεύει παντού!
Το FourFourTwo του gazzetta.gr μπήκε στην εστία του Ρουμάνου γκολκίπερ κι έμαθε μυστικά, όνειρα, αλλά και γεγονότα που τον... τραυμάτισαν ψυχολογικά. Πλέον, αγωνίζεται στην Ρόμπριμ (ομάδα 4ης κατηγορίας), ενώ είναι προπονητής τερματοφυλάκων σε ερασιτεχνικές ομάδες.
Τι είναι το ποδόσφαιρο για σένα;
Η ζωή μου όλη! Το χορτάρι, η μυρωδιά του, η αίσθηση του, ο Παράδεισός μου. Από την προπόνηση μέχρι το ματς, ο τρόπος που το ζεις. Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για μένα.
Πριν λίγες ημέρες ο ποδοσφαιρικός κόσμος σε έμαθε. Πως ήταν η ζωή σου; Πως αποφάσισες να γίνεις γκολκίπερ;
Στη Ρουμανία το δημοφιλέστερο άθλημα είναι το ποδόσφαιρο. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής. Γεννήθηκα χωρίς το ένα άκρο μου, οπότε από μικρό παιδί προσπαθούσα να καλύπτω τα μειονεκτήματά του. Η Ρουμανία πάντα είχε μεγάλους γκολκίπερ, όπως και η αγαπημένη μου Ιταλία. Από τα οκτώ μου χρόνια ήθελα να γίνω τερματοφύλακας και προσπάθησα να γίνομαι όσο καλύτερος μπορώ.
Πώς καταφέρνεις να καλύπτεις ένα τέτοιο μειονέκτημα;
Δεν έχω ιδιαίτερη τεχνική. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχω δουλέψει και δουλεύω πολύ σκληρά για την ταχύτητα αντίδρασης μου. Αντίδραση και κίνηση. Αυτά με βοηθούν αρκετά.
Πώς σε αντιμετωπίζουν οι αντίπαλοι επιθετικοί;
Ολοι κάνουν το ίδιο, σουτ προς τα αριστερά. Αλλά δεν ξέρουν πως έχω δουλέψει αρκετά για να μη δέχομαι εύκολα γκολ. Σε ένα ματς με τη Ραπίντ είχα δεχθεί πολλά σουτ, πάρα πολλά, αλλά έκανα ένα απίθανο ματς και οι αντίπαλοι με χειροκρότησαν ζεστά. Η καλύτερη ανταμοιβή για μένα...
Oι παίκτες- πρότυπα;
Λατρεύω τους Ιταλούς γκολκίπερ. Τζοφ, Τζένγκα, Μπουφόν... Βλέποντας τον Τζοφ στην τηλεόραση, αλλά και τους Μοράρου, Ιορντάκε έγινα ακόμα πιο δυνατός. Δεν φαντάστηκα στη ζωή μου πως θα κάνω κάτι άλλο.
Τι θυσίες έκανες για να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα;
Δεν είχα σχεδόν ποτέ ελεύθερο χρόνο. Για να καταφέρεις να καλύψεις ένα τέτοιο τεράστιο πρόβλημα πρέπει να προπονείσαι περισσότερο από έναν γκολκίπερ που δεν έχει πρόβλημα. Επρεπε να αποκτήσω εξαιρετική φυσική κατάσταση, οπότε δεν είχα χρόνο για άλλες δραστηριότητες.
Υπήρξαν στιγμές που απογοητεύτηκες; Πότε λύγισες;
Η σκληρή προπόνηση, η θέληση και το πείσμα να πετύχεις σε κάνουν δυνατό. Όταν με εμπόδισαν στα τέλη του '80 να βρεθώ σε επαγγελματική ομάδα ήταν ένα σοκ για μένα. Μου έλεγαν πως ήταν αδύνατο να παίξω μπάλα με ένα χέρι. Χρειάστηκα ένα έτος για να τους το αποδείξω. Ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για μένα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ και τον αποκλεισμό μου από ένα μεγάλο φιλικό. Αστέρια του παρελθόντος απέναντι στην Εθνική. Ήμουν στην αποστολή, αλλά λίγες ημέρες πριν τη σέντρα, απλά μου ανακοινώθηκε πως δεν θα παίξω. Δεν έχω μάθει στη ζωή μου, οπότε το ξεπέρασα κι αυτό.
ΠΗΓΗ gazetta.gr
