Έζησε όλη του τη ζωή στο Δήμο μας και τον αγάπησε όσο λίγοι. Με διακριτικότητα βρισκόταν κοντά σε κάθε πρόβλημα της τοπικής κοινωνίας. Εδώ μεγάλωσε, εδώ έφτιαξε μια υπέροχη οικογένεια, εδώ συνεχίζει να δραστηριοποιείται επαγγελματικά.
Γνωρίζει σε βάθος όλη την αρχαία ιστορία του Μαραθώνα. Έβαλε στόχο και κατάφερε να τερματίσει τον αυθεντικό Μαραθώνιο στα 45 του χρόνια, ώστε να μπορεί να αφουγκραστεί και να νιώσει την ιστορική αυτή διαδρομή εκ των έσω.
Ήταν παρών στο δράμα της φονικής πυρκαγιάς, η οποία έκαψε ολοσχερώς και το δικό του σπίτι (γεγονός που δε βγήκε να “διαφημίσει” ποτέ) και μάλιστα βοήθησε σιωπηρά μέσω της δουλειάς του δεκάδες συμπολίτες μας να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.
Βοήθησε αφιλοκερδώς στην ανέγερση του μνημείου των 102 πεσόντων στο Νέο Βουτζά.
Έχει κάνει πολλές φιλοζωικές δράσεις, που ξεκινούν από την έμπρακτη αγάπη του για τα ζώα.
Κοντολογίς, δεν ήταν ποτέ απών. Ήταν πάντα παρών, απλά δε φώναζε ποτέ. Δραστηριοποιούνταν ουσιαστικά στα κοινά, αλλά με τη σεμνότητα και την ταπεινότητα που τον διακρίνει. Μέχρι πριν λίγους μήνες, οπότε ένιωσε ότι ωρίμασε η στιγμή να κάνει το μεγάλο βήμα και να βγει στο προσκήνιο, προκειμένου, μέσα από μια οργανωμένη και συντονισμένη δράση και συνεργασία, να συμβάλλει στο να βγει ο Μαραθώνας από το τέλμα που άλλοι δημιούργησαν.