Γεννημένη στον Πειραιά, η Ευαγγελία Καρακατσάνη μετακόμισε μόνιμα στη Νέα Μάκρη το 1995, ζώντας τόσο στο κέντρο της πόλης, όσο και στην περιοχή της Ανατολής.
Απόφοιτη Τεχνικού Λυκείου με σπουδές Δομικού και απόφοιτος Σχολής Αγγλομαθών Γραμματέων, έχει δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά σε διάφορους κλάδους, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα των πωλήσεων.
Έχει εργαστεί ως βοηθός οδοντίατρου, ως γραμματέας και βοηθός λογιστικού γραφείου, ως πωλήτρια σε έκθεση αυτοκινήτων και κατάστημα οπτικών ειδών, ως εκπρόσωπος πωλήσεων ειδών εστίασης, ενώ έχει υπάρξει και ιδιοκτήτρια εστιατορίου στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας.
Μητέρα δύο παιδιών, του Γιώργου (φοιτητής στην ΑΣΟΕ) και της Αθηνάς (μαθήτρια λυκείου), η Ευαγγελία Καρακατσάνη υπήρξε αθλήτρια μπάσκετ στον Πορφύρα και θα είναι υποψήφια με τη ΣΥΜΜΑΧΙΑ στις δημοτικές εκλογές του Μαΐου.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
Φίλες και φίλοι,
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 επέλεξα να μετακομίσω από τον Πειραιά και να εγκατασταθώ μόνιμα στη Νέα Μάκρη, δεν το έπραξα για την – ούτως ή άλλως δεδομένη – ομορφιά του τοπίου. Η ομορφιά ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα στις παραστάσεις που κουβαλώ από μικρό παιδί, καθώς γέννημα – θρέμμα Πειραιώτισσα είχα την τύχη να μεγαλώσω αντικρίζοντας την Καστέλα, την Πειραϊκή, το Πασαλιμάνι.
Στη Νέα Μάκρη ήρθα γιατί έβλεπα μπροστά μου μια περιοχή με τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης. Πίστευα ότι μετακομίζω σε έναν τόπο που θα προσέφερε στα παιδιά και την οικογένειά μου, όχι μόνο ένα σπάνιας ομορφιάς φυσικό περιβάλλον, αλλά και μεγάλες ευκαιρίες ψυχαγωγικής, αθλητικής και επαγγελματικής δραστηριότητας.
Δυστυχώς, η πορεία των χρόνων που ακολούθησαν δεν επιβεβαίωσαν το κριτήριο της επιλογής μου. Δεν μετάνιωσα ποτέ για την απόφασή μου, αγάπησα τη Νέα Μάκρη σαν να ήταν η γενέτειρά μου, πλην όμως βρέθηκα κι εγώ αντιμέτωπη με την παντελή έλλειψη οράματος και δημιουργίας στον τόπο.
Εδώ και δύο δεκαετίες, η Νέα Μάκρη πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η καθημερινότητα μοιάζει δυσβάσταχτη για την πλειοψηφία των πολιτών. Αντί να προσελκύουμε κόσμο να μείνει στην περιοχή, έχουμε φτάσει στο σημείο να διώχνουμε όσους επέλεξαν πριν από χρόνια να επενδύσουν εδώ, να χτίσουν τα σπίτια τους, να μεγαλώσουν τις οικογένειές τους.
Όλοι μας αγαπάμε τη Νέα Μάκρη, αλλά πλέον δυστυχώς δεν την ευχαριστιόμαστε. Βλέπουμε να μην αξιοποιούνται οι τεράστιες δυνατότητές της και μοιραζόμαστε τον προβληματισμό μας. Ως μητέρα βλέπω τα παιδιά μου να φεύγουν στην Αθήνα ή σε άλλα προάστιά της για να διασκεδάσουν, να γυμναστούν, να ψυχαγωγηθούν. Πώς να τα κατηγορήσω;
Το πρόβλημα, όμως, δεν περιορίζεται μόνο στους νέους, αλλά και στη δική μας γενιά. Θέλεις να βγεις μια ώρα από το σπίτι σου, να αφήσεις πίσω τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης, να χαλαρώσεις και το μόνο που αντικρίζεις είναι μια πόλη που σε βυθίζει στην κατάθλιψη. Παντού σκοτάδι, παντού ερημιά!
Αντίθετα, όταν επιλέγεις να βρεθείς σε μια άλλη περιοχή, συναντάς ζωντάνια. Ναι, παντού υπάρχουν τα σημάδια της κρίσης, αλλά πουθενά αλλού δεν αντικρίζεις τη μουντή εικόνα της Νέας Μάκρης.
Δυστυχώς, η συγκεκριμένη εικόνα οφείλεται αποκλειστικά στην αδράνεια των ανθρώπων. Αδράνεια όσων τον διοίκησαν τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και αδράνεια των κατοίκων που επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους να μας διοικούν.
Έφτασε, λοιπόν, η ώρα να συμβάλλουμε όλοι μας σε ένα καλύτερο αύριο του τόπου μας. Ο Σπύρος Λιβαθινός, ένας έντιμος οικογενειάρχης, ένας άνθρωπος που βάζει πάνω απ’ όλα τις αρχές και την ηθική του, μας δίνει την ευκαιρία να πιστέψουμε σε κάτι διαφορετικό. Οφείλουμε όλοι μας να σταθούμε στο πλευρό του.
Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να μην λογαριάζει τίτλους, χρήμα, ή καρέκλες για να μην προδώσει την ηθική του (όπως το έπραξε ο Λιβαθινός τη μέρα που παραιτήθηκε από τη θέση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, αντιδρώντας στις μεθοδεύσεις του Ηλία Ψινάκη), τότε πιστεύεις κι εσύ ότι επιτέλους κάτι μπορεί να αλλάξει. Κι όταν πιστεύεις, ΣΥΜΜΑΧΕΙΣ μαζί του με την ελπίδα ότι θα ζήσεις ξανά σε έναν τόπο που θα απολαμβάνεις!