Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τι γλέντια γινόταν
στο μπουζουξίδικο
Mon Repo στο Γέρακα...


Οι λάτρεις του λαικού τραγουδιού, οι θαμώνες των νυκτερινών μαγαζιών, οι ρέκτες της διασκέδασης θυμούνται ακόμη το θρυλικό μπουζουξίδικο Mon Repo στη λεωφόρο Μαραθώνος στον Γέρακα...

Αρχικά τις δεκατίες 80' και 90' στο ρεύμα προς Αθήνα εκεί που τώρα βρίσκεται αλυσίδα ηλεκτρονικών ειδών και από το 2003 απέναντι στο ρεύμα προς Ραφήνα και Μαραθώνα στο ύψος του βενζινάδικου παραπλεύρως της ταυρόσουπας ''ο Φώτης" και του μπαρ ξενυχτάδικο fadom (άλλο αφιέρωμα θα είναι αυτό κάποτε). 

Το Mon Repo λοιπόν ήταν σημείο αναφοράς όχι μόνο για τους γλεντζέδες των Μεσογείων (φυσικά οι περισσότεροι θαμώνες του κέντρου ήταν από την περιοχή), αλλά και όλης της Αττικής. Ακόμη και από τα βόρεια προάστια υπήρχαν πελάτες, της υψηλής κοινωνίας που γούσταραν να ακούσουν γνήσιο λαικό τραγούδι σε ορίτζιναλ ατμόσφαιρα ''σκυλάδικου''.

Πολλές οι ιστορίες που συνοδεύουν το Mon Repo και το ''αρχείο'' της ηλεκτρονικής εφημερίδας iselida.gr  πολύ μεγάλο για να χωρέσει σε ένα μικρό νοσταλγικό αφιέρωμα για τα χρόνια του κεφιού που έφυγαν ανεπιστρεπτί.

Όλα τα μεγάλα ονόματα του λαικού πάλκου πέρασαν από το Mon Repo. Ο ''πατριάρχης'' Γιώργος Καμπουρίδης, ο Λευτέρης Μυτιληναίος, οι αείμνηστοι Γιάννης Πηνιώτης και Κώστας Καφάσης, ο Χρήστος Διαμαντόπουλος, ο Ηλίας Κλωναρίδης, ο Λάκης Αλεξάνδρου, ο Γιάννης Κόλλιας από τα είδωλα της νύχτας. Από τις κυρίες του μικροφώνου Μαρία Ρούσου, Βάνα Καμπά και άλλα λαμπερά ονόματα.

Κουμάντο έκανε όπως συμβαίνει στη νύχτα ο αρχιμέτρ, ο οποίος γνώριζε με το μικρό τους όνομα τους πελάτες και δεν άφηνε κανέναν δυσαρεστημένο για το τραπέζι. Τα ποτά καθαρά και το σέρβις από τα γκαρσόνια άψογο ακόμη και τις πρώτες πρωινές ώρες για την ''τρίτη σκοπιά'' δηλαδή τους πελάτες που κατέληγαν ξημερώματα από άλλα μαγαζιά για ''μια τελευταία γύρα''.

Σπανιότατα αναφέρθηκαν ''τσαμπουκάδες'' και τσακωμοί, εκτός από τις μικροπαρεξηγήσεις της νύχτας όπου το αλκοόλ έρεε άφθονο και στο ''τσακίρ κέφι'' έλεγες και μια κουβέντα παραπάνω.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το Mon Repo ήταν από τα λίγα μαγαζιά της Αττικής όπου μπορούσες να πας με τη γυναίκα ή το κορίτσι σου να διασκεδάσεις χωρίς πρόβλημα ή ακόμη και κάποια γυναικοπαρέα να πάει ''να τα πιεί''. Το ''πρωτόκολλο'' δεν επέτρεπε απρέπειες και αγένειες. Τα...''παιδιά'' στην είσοδο θα ''καθάριζαν'' πριν γίνει ''σαματάς''.

Ήταν μια 25ετία νυκτερινής ''δράσης'' και κεφιού, ώσπου το 2010 το Mon Repo έβαλε ξαφνικά ''λουκέτο'' χωρίς να μάθει κανείς το ''γιατί''. Το μεγάλο ''μυστικό''...

Όπως και νάχει το Mon Repo έγραψε ανεξίτηλη ιστορία διασκέδασης στην ανατολική Αττική αλλά και σε όλο το λεκανοπέδιο.

Για το τέλος ως επίλογος μιά αληθινή ιστορία από τις ξέφρενες νύχτες του μαγαζιού. Πασίγνωστος Αθηναίος δικηγόρος μεγάλων ποινικών υποθέσεων με γραφείο στο Κολωνάκι μαζί με τηλεοπτικό δημοσιογράφο και έναν μηχανικό αυτοκινήτων από του Γκύζη ''εφορμούν'' στο Mon Repo για ''μία φιάλη''. Όταν ο μετρ τους σερβίρει ο μεγαλοδικηγόρος τον ρωτάει ''μήπως πήρε ο δήμος το μαγαζί?" Ο μετρ απορημένος απαντά ''όχι γιατί το λέτε..." Και ο δικηγόρος τον''αφήνει κάγκελο'' με την ιστορική χιουμοριστική ατάκα ''γιατί βλέπω πολλά μπάζα εδώ απόψε''. Κανείς δεν έμαθε ποτέ σε τι αναφερόταν, αλλά το επεισόδιο απετράπη με ένα κλείσιμο του ματιού στον μετρ ο οποίος φυσικά ''άρπαξε'', σε στιλ ''μην τον παρεξηγείς είναι πιωμένος''...