iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Πέμπτη - 28 Μαρτίου 2024

Προκόπης Πολίτης
Paco: Η μουσική
είναι ευλογία


 
Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο πλούτο μπορεί να κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος? Και πόση ευαισθησία? Και πόση καλλιέργεια?
Μπορεί καμιά φορά ''να μη σου γεμίζει το μάτι'', επειδή δεν είναι επιστήμονας, ή συγγραφέας, ή νομικός ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Και να αρκεί μια μικρή συζήτηση μαζί του. Λίγες λέξεις, μια κίνηση, κάτι φαινομενικά ασήμαντο για να αντιληφθείς ποιός πραγματικά είναι στον πυρήνα της ψυχής του. Ο Προκόπης Πολίτης Paco γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Αθήνας. Λάτρεψε τη μουσική που έγινε ο δρόμος της ζωής του. Περπατά σε αυτό τον δρόμο κοιτώντας τον ήλιο, χωρίς να φοβάται. Δεν τον ρώτησα τι επάγγελμα κάνει αφενός γιατί είναι γνωστό με βάση την κοινωνική ''ταυτότητα'' πως είναι ηθοποιός και τραγουδιστής. Και αφετέρου γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ούτε ο ίδιος πως ουσιαστικά είναι δημιουργός αναμνήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο της δημιουργικότητας και της ενέργειας που ρέει αβίαστα μέσα του δημιούργησε στη Ραφήνα το Paco's project.
 
Τι είναι η μουσική?
 
Η μουσική είναι κάτι που μας ξεπερνάει. Η μουσική είναι ευλογία, αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Είναι μια θεική έκφραση.
 
Τι δύναμη έχει η μουσική? Πού μπορεί να φτάσει εμάς τους ανθρώπους?
 
Μπορεί να μας φέρει μέσα σε μία περιοχή βαθιάς ειρήνης. Επιστροφής σε σημεία γαλήνης. Τα παιδικά χρόνια συνήθως όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κακοποιηθεί, είναι το καταφυγιό μας. Μπορεί να σε οδηγήσει η μουσική όσων χρονών και να είσαι εκεί πίσω. Η μουσική ήταν μεγάλο καταφύγιο στη ζωή μου. Έχω ιστορίες από τη μητέρα μου που μου θυμίζει ιστορίες τόσο παράδοξες και τόσο ιδιόμορφες για τον ρόλο που έπαιξε η μουσική στη ζωή μου. 
 
Στη ζωή σου περισσότερο χρόνο έχει ο Προκόπης ή ο Paco?
 
Το οξύμωρο με τον Paco είναι πως είναι ένα ''προιόν'' το οποίο έχει να κάνει με μία διαφορετική εποχή και μία ''παγκοσμιότητα'' που φέρω ως άνθρωπος. Έτσι ψάχνω και προσπαθώ να δικαιώσω αυτό που φέρω ως όνομα. Τον Προκόπη. Αυτόν να μεγαλώσω, να επεκτείνω.  Πέρασαν πολλά χρόνια να συνηθίσω το ονομά μου δεν μου άρεσε. Το Paco είχε άλλον...αέρα. Δεν είναι τυχαία τα ονοματά μας. Ή δεν θα έπρεπε να είναι.
 
Ποιά είναι η αόρατη κλωστή που δένει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας?
 
Η οικογένεια.
 
Τι είναι πιό δυνατό οι λέξεις ή η μουσική?
 
Ο λόγος. Αυτός είναι ο κύριος των πάντων. Οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί τι εκστομίζουμε. Γιατί έχουμε έναν μαγικό τρόπο, αυτό που λέμε και να γίνεται. 
 
Ποιά ήταν η στιγμή που σου ήρθε η ιδέα της δημιουργίας του Paco's project?
 
Αυτή η περιοχή της ζωής μου είχε γεννηθεί όταν ήμουν πολύ νέος.  Οι συνθήκες τότε δεν το επέτρεψαν. Παρά τις αρνητικές συνθήκες ξεκίνησα όμως με εφαλτήριο την καλλιτεχνική μου υπόσταση.
 
Τι ανθρώπους συνάντησες στον καλλιτεχνικό χώρο?
 
Είμαι τυχερός, γιατί συνάντησα ανθρώπους που πρέπει να... δίνεις χρήματα μόνο και μόνο για να τους κοιτάζεις! 
 
Ένας από αυτούς...
 
Ο δασκαλός μου, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Είχαμε πατρική σχέση. Τον φέρω μέσα μου. Είχε εντρυφήσει τόσο στην ανθρώπινη ψυχή, που μόλις σε έβλεπε σε ''διάβαζε''. Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος.
 
Ποιός είναι ο σπουδαίος άνθρωπος?
 
Αυτός που σε ωθεί να τον σπουδάσεις. Να τον μελετήσεις. Γιατί είναι έτσι. Τι είναι αυτό το ανεξήγητο που κουβαλάει και τον κάνει τόσο διαφορετικό. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η μητέρα μου.
 
Αυτοί οι άνθρωποι λέγονται ψυχικοί ''μαγνήτες''...
 
Εκπληκτικό αυτό που είπες...
 
Ο καθένας θα μπορούσε να το πει. Τι μας τυρρανά στη ζωή μας?
 
Το εγώ μας. 
 
Πλησιάζει ο χειμώνας. Τι θα δούμε στο Paco's project?
 
Έχω διάφορα σχέδια στο μυαλό μου. Το σχήμα που κάνω πρόβες, είμαστε πέντε άτομα (πολλά για ένα μικρό μαγαζί), αλλά θέλω πάντα να ξεπερνάω τα οριά μου. Φυσικά quest που συνεργαζόμαστε. Ένα μιούζικαλ ξεχωριστό, βραβευμένες θεατρικές παραστάσεις έχουμε επιλέξει με τη συζυγό μου. Μη ξεχνάς ότι είμαι πατέρας δύο αγοριών και θέλω η τροφή τους πνευματική και ρεαλιστική να είναι ό,τι πιο χρήσιμο μπορώ να τους προσφέρω. Γιατί τα παιδιά μου παρακολουθούν τις παραστάσεις. Έτσι προσπαθώ για το καλύτερο για όλα τα παιδιά, αφού τα παιδιά είναι παιδιά όλων μας.
 
Αναρωτιέμαι πέρα από τους ανθρώπους μας, ό,τι πιό πολύτιμο μετά την υγεία είναι ο χρόνος μας?
 
Αναμφισβήτητα. Αυτό που πρέπει να διαχειριστούμε είναι ο χρόνος μας. Όχι γιατί τρέχει και γερνάμε. Αλλά γιατί όταν κάτι δεν γίνεται στον χρόνο του γίνεται κάτι άλλο. Και αυτό το ''άλλο'' δεν είναι πάντα καλό. Μετά ''δεν κόβεις δρόμο'',  γιατί πρέπει να ξαναγυρίσεις στο ''σημείο μηδέν''. Κάνεις ''κύκλο''. 
 
Με ποιόν ερμηνευτή θα ήθελες να κάνεις ένα ντουέτο? Να σταθείς δίπλα του στο ονειρό σου?
 
Με τον Κώστα Χατζή. Είναι ο καλλιτέχνης που ο κόσμος ακούει ευβλαβικά. Με κατάνυξη. Δυστυχώς δεν έχω τέτοιο μέγεθος για να τον φιλοξενήσω.
 
Ποτέ μη λες ποτέ... Σε ευχαριστώ για την ωραία συζήτηση.
 
Κι εγώ ευχαριστώ πολύ.
 
Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ