Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Πέτρος Παπαδόπουλος
Ο ''μαέστρος'' του
The Park (συνέντευξη)


Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ

Από την πρώτη στιγμή που συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο, η δημοσιογραφική ''κεραία'' μου έπιασε έναν περίεργο παλμό. Πέρασε περίπου ένας χρόνος μέχρι να τα πούμε από κοντά. Προφανώς δεν πρόκειται για μία συνέντευξη όσα διαβάσετε, αλλά για μια αυθόρμητη συζήτηση. Έφυγα ''γεμάτος'' από αυτή τη συνομιλία. Ο επιχειρηματίας Πέτρος Παπαδόπουλος και ο καλλιτέχνης Nino Galeti, δύο ήρωες στα κόμικς της αληθινής ζωής. Που συχνά είναι ένας "υπερήρωας''. Ας τον γνωρίσουμε

Τι διαφορά έχει ο Πέτρος Παπαδόπουλος από τον Nino Galeti?

Είναι δύο τελείως αντίθετοι τύποι. Κατοικούν όμως στο ίδιο σώμα χρησιμοποιούν το ίδιο μυαλό και έχουν την ίδια καρδιά. Και οι δύο είμαι εγώ! Ο Nino είναι < το παιδί μέσα μας> που θέλει πάντα να παίζει και κυνηγά πάντα την χαρά και την ευχαρίστηση, ενώ ο Πέτρος είναι ένας <καθώς πρέπει κύριος> λίγο μίζερος που συνθλίβεται ανάμεσα στα πρέπει και τα μη. Είναι δύο ονόματα που χρησιμοποιώ για να μπορώ να ζήσω κάπως ισορροπημένα αυτή την ζωή.

Πώς προέκυψε στη ζωή σου η ενασχόληση με το θέατρο, πότε άνοιξες την καλλιτεχνική ''πόρτα'' της ψυχής σου?

Από παιδί είμαι χομπίστας συγγραφέας θεατρικών κειμένων και τραγουδοποιός. Τα τελευταία χρόνια που αποσύρθηκα από την έντονη επαγγελματική δράση βρήκα χρόνο να ασχοληθώ πιο σοβαρά με αυτά που μου αρέσουν. Πάντα με χομπίστικη διάθεση έπεσα με τα μούτρα να προλάβω τον….χρόνο. Αυτή την σεζόν παίζουν σε αθηναϊκά θέατρα δυο έργα μου. <Ο Άνθρωπος Δεν Είναι Κακός> στο θέατρο ΑΛΦΑ και το <Πολιτικό Τέρας> στο θέατρο ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ με δικά μου τραγούδια.

Στα ''μυστικά'' ραντεβού με τον εαυτό σου τι του λες, τι του εκμυστηρεύεσαι?

Ότι τον αγαπάω πολύ! Τον ενθαρρύνω να μη νιώθει φόβο, ντροπή, και ενοχές γιατί αυτοί είναι δαίμονες στην ψυχή του ανθρώπου. Να μην δίνει πολύ σημασία στην κρίση των ανθρώπων αλλά να έχει καλή επαφή με κάποια ανώτερη δύναμη όπως είναι ο θεός. Του λέω επίσης να αγαπά ισότιμα τον Nino και τον Πέτρο γιατί άνθρωπος που δεν αγαπά τον μισό του εαυτό μισός θα μένει.

Ποιό είναι το μέρος που σου δίνει γαλήνη?

Αν εννοείς τόπο τότε θα σας πω ότι για χρόνια βρίσκω την γαλήνη μου στην Άκολη (ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι του Αιγίου). Τελευταία έχω ανακαλύψει ότι και η Ραφήνα ιδιαίτερα το πάρκο Καραμανλή όπου και το μαγαζί μας όταν έχει μάλιστα καλοσύνη είναι ένας υπέροχος και γαλήνιος τόπος. Αν δίνετε υπερβατική έννοια στη λέξη <μέρος> τότε η μοναξιά είναι επίσης ένας υπέροχος τόπος για να γαληνέψει κανείς.

Ποιός είναι ο καλός άνθρωπός κατά την άποψη σου?

Σύμφωνα και με το έργο μου δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Όλοι έχουμε την ίδια <θεϊκή> ανθρώπινη υπόσταση με μοναδική ίσως αποστολή την πνευματική εξέλιξη και ολοκλήρωση του είδους μας. Θα μπορούσα να πω λοιπόν ότι καλός άνθρωπος είναι αυτός που έχει αντιληφθεί την <αποστολή> του και παραμένει σταθερός και συνεπής σ αυτήν. Δεν διαχωρίζω τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς αλλά σε παραβάτες και μη. Άλλωστε και ο νόμος τιμωρεί την πράξη και όχι την ανθρώπινη υπόσταση. Δεν λέει είσαι κακός άνθρωπος φάε 10 χρόνια φυλακή αλλά η πράξη σου αυτή τιμωρείται με αυτή την ποινή. Στο έργο μου <Ο Άνθρωπος Δεν Είναι Κακός> η τελευταία ατάκα είναι αυτή: < Ένας ζωγράφος ρίχνει μπογιές σε ένα λευκό χαρτί και ζωγραφίζει. Φταίει το χαρτί για τις μπογιές που έχει επάνω του; Ασφαλώς όχι. Και εγώ γεννήθηκα με λευκή κι αμόλυντη ψυχούλα, ποιοι ζωγράφισαν πάνω της;>

Μήπως το πολιτικό ''τέρας'' της εξουσίας δεν είναι ανίκητο, αλλά το φοβόμαστε υπερβολικά οι άνθρωποι?

Τα τέρατα και οι δράκοι έχουν τόση δύναμη όση τους δίνουμε εμείς. Συνήθως είναι αποκυήματα της φαντασίας μας και της ανάγκης μας να ζήσουμε όνειρα ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Τα τέρατα, τα βασιλόπουλα, οι σωτήρες και οι δράκοι δεν υπάρχουν, κατοικούν στα όνειρα και στα παραμύθια. Όταν όμως δεν μπορούμε να σκεφτούμε η να ζήσουμε την πραγματικότητα τότε καταφεύγουμε στα όνειρα και στα θαύματα. Το κλειδί ήταν είναι και θα είναι πάντα η γνώση. Λαός που δεν θέλει η δεν μπορεί να σκεφτεί θα αναζητά πάντα ένα πολιτικό τέρας.

Υπάρχουν στη ζωή ερωτήσεις που δεν έχουν απάντηση?

Αν ζωή λες την καθημερινότητα μας, τα βάσανα μας, τις δημιουργίες μας, τις χαρές, τις δράσεις και τις λύπες μας, τότε όλες οι ερωτήσεις έχουν απαντηθεί. Εμείς οι Έλληνες ήμαστε και λίγο τυχεροί γιατί έχουμε όλες αυτές τις απαντήσεις <στο πιάτο > αρκεί να ανατρέξουμε στους προγόνους μας συγγραφείς και φιλοσόφους που τα έχουν πει όλα στη κυριολεξία. Αν εννοείς ερωτήσεις που αφορούν στην υπαρξιακή μας υπόσταση τότε ναι υπάρχουν πολλές ερωτήσεις που δεν έχουν απαντηθεί.  Κανένας δεν έχει προσεγγίσει με βεβαιότητα τον πυρήνα της εγκεφαλικής μας λειτουργίας και πολύ περισσότερο το μεγάλο μυστηριακό άβατο, την ψυχή μας.

Πώς ερωτεύτηκες τη Ραφήνα και αποφάσισες να στήσεις το the Park?

Ο έρωτας συνήθως, είναι κάτι φευγαλέο και περαστικό και τον βιώνεις, μέσα στην τρέλα κάνοντας αλλόκοτα πράγματα. Όταν ερωτευτείς ζητάς απελπισμένα ανταπόκριση, αλλιώς τρελαίνεσαι.  Αν αγαπάς αληθινά, δεν έχεις τέτοιες βασανιστικές προσδοκίες , δίνεις χώρο και χρόνο σε ότι αγαπάς και έτσι ανθίζει μια όμορφη σχέση. Σαν Nino προτιμώ τον έρωτα κι όπου με βγάλει. Σαν Πέτρος την όμορφη σχέση της αγάπης. Τελικά μαζί αυτοί οι δύο τα θέλουν όλα. Λοιπόν αγαπητέ μου όχι, δεν ερωτεύτηκα την Ραφήνα. Ευτυχώς, γιατί τώρα θα εκλιπαρούσα για τον έρωτα της και θα ήμουν στα πατώματα. Αν δεν το γνωρίζεις, η Ραφήνα είναι μια πολύ δύσκολη κυρία και πολύ επιφυλακτική με τους ξένους, επίσης δεν γουστάρει τις εφήμερες σχέσεις και τους περαστικούς έρωτες. Είμαι όμως στην διαδικασία να χτίσω μαζί της μια σχέση σεβασμού, αγάπης, κατανόησης και συντροφικότητας. Που ξέρεις μετά μπορεί να έρθει και ο έρωτας. Είδα το πάρκο και αγάπησα το χώρο με την θέα πάνω από την θάλασσα.  Συμφωνήσαμε με την ομάδα μου ότι η Ραφήνα είναι πόλη για να ζήσεις και το αναψυκτήριο με το πάρκο χώρος να δουλέψεις και να δημιουργήσεις. Η the park dream team είναι όλοι τους νέοι 24 έως 32 ετών, αν ολοκληρωθεί η σχέση μας με την Ραφήνα θέλουν να κάνουν οικογένεια εκεί.

Πώς ονειρεύεσαι το the Park τα επόμενα χρόνια? Τι σχεδιάζεις?

Το έχω πει από την αρχή. Το THE PARK είναι ιδανικό για πολυχώρος με υπέρ τοπική εμβέλεια. Στόχος μας είναι να <χτίσουμε> ένα αξιοπρεπές κατάστημα αναψυχής για όλες τις ηλικίες με σεβασμό στις διαφορετικότητες.  Ένα αναψυκτήριο επιπέδου με ποιοτικά προϊόντα και άψογο σέρβις. Ένας χώρος που θα είναι φιλόξενος στις πολιτιστικές δράσεις και θα είναι σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή. Εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας. Μουσικά δρώμενα, μικρές συναυλίες. Θεατρικά σκετς, stand up comment μονόλογοι. Θεατρικά παιχνίδια για παιδιά. Επίσης θα διοργανώσουμε πολιτιστικές αποδράσεις για σημαντικές θεατρικές παραστάσεις σε εμβληματικούς χώρους όπως το Ηρώδειο η Επίδαυρος κ.λ.π. Ήμαστε βέβαιοι ότι αυτή η πόλη έχει πολλούς ανθρώπους που αγαπούν τις τέχνες και το ξέρουν, και ακόμα περισσότερους που δεν το ξέρουν. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα είμαστε ακούραστοι στο να προτείνουμε συνεχώς. Θέλουμε να δώσουμε στους πελάτες του THE PARK κάθε ευκαιρία χαράς, διασκέδασης, αισιοδοξίας και απόλαυσης. Γιατί όπως λέει ο Nino GaletiΗ ζωή είναι ωραία και έχει μεγάλη πλάκα! Ένα ταξιδάκι είναι η ζωή και είναι στο χέρι μας να το κάνουμε όμορφο και ενδιαφέρον.

Νοείται ως επιχειρηματίας κάποιος που δεν τολμά, που δεν έχει ρηξικέλευθες ιδέες και προτάσεις?

Το <επιχειρείν> σημαίνει προσπαθώ, τολμώ, ρισκάρω, πιστεύω ,οραματίζομαι και κυρίως αγαπάω αυτό που κάνω. Το να κάνεις ότι και οι άλλοι δεν έχει ουσία, ενώ αν ξεφεύγεις από το σύνηθες ,σπας τα όρια και ανοίγεις νέους ορίζοντες έχει ένα ενδιαφέρον. Ο καθένας έχει δικαίωμα να δοκιμάσει το επιχειρείν μία δύο και 100 φορές, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν κάνουμε όλοι για όλα. Έχω καταλήξει ότι κάθε επιχείρηση από ένα περίπτερο έως μια βιομηχανία πρέπει να εντάξει στις δράσεις και σκοπούς της την κοινωνική διάσταση των εργασιών της. Για μένα μια επιχείρηση δεν πρέπει μόνο να έχει κέρδη αλλά να είναι και χρήσιμη στην κοινωνία. Το the park δεν πρέπει να είναι απλά ένα αναψυκτήριο που φτιάχνει καφέδες.  Δεν είναι ένα ακόμα μαγαζί. Λόγω της θέσης και του ρόλου του είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την κοινωνική ζωή ολόκληρης της πόλης. Θέλω να γίνει ένας εμβληματικός χώρος αναψυχής επικοινωνίας και πολιτιστικής δράσης για όλες τις ηλικίες.  Εγώ και η ομάδα μου θέλουμε να γίνουμε χρήσιμοι στην πόλη. Προσπαθούμε σκληρά, όμως το αν θα τα καταφέρουμε εξαρτάται και από το αν η Ραφήνα μπορεί να δεχτεί νέους ανθρώπους στην αγκαλιά της. Γνωρίζουμε ότι μια κοινωνία για να δεχτεί ξένους στους κόλπους της αυτοί πρέπει να αποδείξουν ότι αξίζουν αυτή την τιμή. Προσπαθούμε!

Τελευταία ερώτηση. Μπορεί να ανθίσει ένα καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα?

Χρωματίζεις τον χειμώνα με μελανά χρώματα και το καλοκαίρι με χρώματα χαράς, αυτό είναι φάουλ. Η ζωή είναι ωραία γιατί έχει συνεχείς εναλλαγές , πολλές φορές απρόσμενες και καταστροφικές. Πρέπει να έχουμε αποδοχή. Αν δεν είχα πονέσει τόσο στην ζωή μου ίσως να μην είχα αντιληφθεί και ζήσει πολλές στιγμές ευτυχίας. Το καλοκαίρι και ο χειμώνας είναι στη καρδιά και το μυαλό μας, είναι μέσα μας. Εμείς επιλέγουμε την εποχή που θέλουμε να ζήσουμε και αυτό δεν εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. Με αυτή την έννοια ναι, μπορεί να ανθίσει το καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα αν εμείς το θελήσουμε.

Ευχαριστώ για την υπέροχη συζήτηση...

Σε ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και θα επαναλάβω το γνωστό μότο του Nino Galeti : <Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ>

INFO

Ο Πέτρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα Ηλείας αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1985 και για δεκαετίες δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο των εκθέσεων μόδας και σε άλλες μεγάλες εμπορικές εκθέσεις-εκδηλώσεις. Μετά το 2008 αποσύρθηκε από την έντονη επαγγελματική δράση και ως χομπίστας ασχολείται με το θέατρο και το τραγούδι. Αυτή την σεζόν δύο έργα του παίζονται σε Αθηναϊκές θεατρικές αίθουσες. Έχει γράψει πέντε θεατρικά έργα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του <Περί θεάτρου απορίας άξιον>. Πρόσφατα με μια ομάδα νέων ανθρώπων συμμετέχει στην διαχείριση του αναψυκτηρίου στο πάρκο Καραμανλή υπό την νέα του ονομασία THE PARK.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Απαλλαγμένο από ιούς. www.avast.com