iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Σάββατο - 20 Απριλίου 2024

Ο 19χρονος
εκατομμυριούχος που
πουλάει νομίσματα


Μπορεί στο σχολείο να μην ήταν και ο καλύτερος μαθητής, αλλά ένας έφηβος κατάφερε να γίνει εκατομμυριούχος μαθαίνοντας να εμπορεύεται ξένα νομίσματα από το YouTube και να επενδύει χρήματα.

Ο 19χρονος Νταν Λεγκ ήρθε αντιμέτωπος με ένα αβέβαιο μέλλον όταν απέτυχε στις εξετάσεις του το καλοκαίρι του 2017, αλλά τώρα ζει την μεγάλη ζωή. Ταξιδεύει με ιδιωτικά αεροπλάνα, έχει δύο σπίτια και πανάκριβα ρολόγια ενώ κάθε μήνα δίνει έναν μισθό στους γονείς του ώστε να μην χρειάζεται να εργάζονται.
Υπάρχουν εκατομμυριούχοι που έχτισαν την περιουσία τους κυριολεκτικά από το μηδέν. Ο διαδικτυακός έμπορος όμως, από το Τσένταρ στο Σόμερσετ της Αγγλίας, λέει πως έχει χτίσει την περιουσία του κάνοντας εμπόριο σε μια αγορά ξένου συναλλάγματος χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή στο τηλέφωνό του και έχει γίνει τόσο καλός που χρεώνει ακόμη και 1.000 λίρες σε όσους θέλουν να μάθουν τα κόλπα του.
Όπως λέει ο νεαρός αυτός εκατομμυριούχος ξεκίνησε με μια επένδυση ύψους 500 λιρών, τα οποία έβγαλε από την εργασία του σε ένα ταϊλανδέζικο εστιατόριο και βοηθώντας στην καφετέρια των γονιών του. Παρά το γεγονός ότι προσπαθεί να περιορίζει τις δαπάνες του, ο Νταν Λεγκ δημοσιεύσει συχνά στιγμιότυπα από τον πολυτελή τρόπο ζωής του, που περιλαμβάνει ταξίδια με ιδιωτικά αεροπλάνα, γεύματα με αστακό και γρήγορα αυτοκίνητα, στο Instagram και έχει πάνω από 26.000 οπαδούς. Μάλιστα, μεταξύ των αυτοκινήτων του είναι και ένα Range Rover αξίας 80.000 λιρών.
Είναι τρελαμένος με την δουλειά του γιατί μπορεί να δουλεύει από όπου θέλει και όποτε θέλει
Όπως λέει: «Δουλεύω σκληρά για να μπορώ να ξοδεύω τα χρήματά μου σε ότι θέλω. Οι γονείς μου με έμαθαν πως πρέπει να εργάζομαι σκληρά για να πετύχω και είμαι ευγνώμων απέναντί τους. Δεν θα ήθελα να πάω να δουλέψω σε μια τράπεζα επειδή προτιμώ να εργάζομαι όταν θέλω και από όπου θέλω».

Ο μικρός αυτός, σε ηλικία, εκατομμυριούχος, κατάγεται από μια ταπεινή οικογένεια στο αγροτικό Σόμερσετ. «Οι γονείς μου είχαν ένα μικρό καφέ στο φαράγγι του Τσένταρ. Μου έδιναν ότι χρειαζόμουν αλλά δεν ήταν ποτέ αρκετά. Όταν ήμουν πιο μικρός εργαζόμουν στην καφετέριά τους και σε ένα ταϊλανδέζικο εστιατόριο προσπαθώντας να βγάλω λίγα επιπλέον χρήματα».