Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Αθανάσιος Κριτσινέλης
Ο Έλληνας πίσω από
τις Ολυμπιακές δάδες


Η  έκθεση «Ολυμπιακές Δάδες 1936- 2012» πέρασε από το Τραμπάντζειο Γυμνάσιο της Σιάτιστας, στο πλαίσιο του εορταστικού προγράμματος για τα «ΒΟΪΟ- 100 χρόνια Ελευθερίας». 
Η έκθεση αποτελεί μια ιδιωτική συλλογή του συλλέκτη Αθανάσιου Κριτσινέλη, ο οποίος αποδέχτηκε την πρόταση του Δήμου Βοΐου και εξέθεσε τις Ολυμπιακές δάδες στη Σιάτιστα.
Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα από τη συγκεκριμένη έκθεση, η οποία φιλοξένησε τις δάδες από τη διοργάνωση του Βερολίνου το 1936, μέχρι και την τελευταία του Λονδίνου το 2012. Επί 28 χρόνια ο Αθανάσιος Κριτσινέλης ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν πιο κοντά από τον καθένα στην Ολυμπιακή Φλόγα. Ως υπεύθυνος των τελετών αφής και των λαμπαδηδρομιών της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με το Ολυμπιακό κίνημα και απολαμβάνει τη διεθνή αναγνώριση.
 
Ο Αθανάσιος Κριτσινέλης εργαζόταν στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από το 1972 και συνέβαλε ως μηχανικός στην κατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας και του κτηρίου της Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία. Από το 1976 έως το 2004 είχε την ευθύνη της προετοιμασίας των τελετών αφής της Ολυμπιακής Φλόγας και των λαμπαδηδρομιών. Επίσης διατέλεσε διευθυντής της λαμπαδηδρομίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Το 1976 απέκτησε την πρώτη του δάδα, από τους Αγώνες του Μόντρεαλ. Έχοντας στην κατοχή του όλες τις δάδες από θερινούς και χειμερινούς Αγώνες, δημιούργησε μία σπουδαία συλλογή, την οποία έχει εκθέσει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, έχοντας συνταξιοδοτηθεί από τη θέση του τεχνικού διευθυντή της Ολυμπιακής Επιτροπής, ο Αθανάσιος Κριτσινέλης εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αθλητισμό παρουσιάζοντας τη μοναδική συλλογή που έχει δημιουργήσει από τις Ολυμπιακές δάδες. Μέχρι πρόσφατα η έκθεσή του κοσμούσε το Ολυμπιακό Μουσείο της Θεσσαλονίκης και 1.500 μαθητές έμαθαν διά ζώσης την ιστορία των Αγώνων.
Το πάθος της συλλογής δαδών ξεκίνησε το 1976. Εκείνη τη χρονιά είχε αναλάβει να διεκπεραιώσει έναν τεχνικό άθλο, για την τηλεμεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας από το Παναθηναϊκό στάδιο στον Καναδά, για τους Αγώνες του Μόντρεαλ.
Για να γίνει αυτό έπρεπε να χαράξει μία νοητή ευθεία γραμμή από το Καλλιμάρμαρο ως τον δορυφορικό σταθμό των Θερμοπυλών. Έτσι, η φλόγα τοποθετήθηκε σε έναν πομπό, που την έστειλε αρχικά στις Θερμοπύλες, στη συνέχεια στο δορυφόρο και τέλος στον αντίστοιχο πομπό που είχε στηθεί στην Οτάβα. Η ανταμοιβή του ήταν η δάδα των Αγώνων και ο ίδιος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η ζωή του έκτοτε θα συνδεόταν τόσο στενά με τους Ολυμπιακούς.

Οι Δάδες αντιπροσωπεύουν  το Ολυμπιακό Πνεύμα, τις  Πανανθρώπινες και Πανάρχαιες Ελληνικές αξίες, σύμβολο των οποίων είναι η Ολυμπιακή Φλόγα, η οποία αναμμένη στο Στάδιο των Αγώνων υπενθυμίζει σ’ όλους τις ηθικές τους υποχρεώσεις, αυτές που οι Αρχαίοι Έλληνες άφησαν κληρονομιά στην Ανθρωπότητα.
Η Ολυμπιακή Φλόγα δεν είναι ένα απλό φυσικό φαινόμενο. Η φλόγα στο διάβα της από την Ολυμπία έως το Στάδιο των Αγώνων δίνει δύναμη, κουράγιο, χαρά, περηφάνια και προετοιμάζει τον κόσμο για το μεγάλο γεγονός των προσεχών Ολυμπιακών Αγώνων.