Η πατρίς ευγνωμονούσα, όπως γράφει ο Σπύρος, για την αντιστασιακή του δράση με τον τότε "κοινωνικό τουρισμό" τον έστειλε Ζάκυνθο, Κύθηρα, Αντικύθηρα, Ικαρία, Αη Στράτη. Στο... χρηματιστήριο της Μακρονήσου κατέθεσε ένα πνεύμονα και τα δέκα νύχια των ποδιών του. Χθες στην παλιά αμερικανική βάση της Νέας Μάκρης είδα το τελευταίο σημείωμα. Αφιέρωση σε όλους αυτούς που έδωσαν την ζωή τους και τα νιάτα τους προσφορά για μια λεύτερη πατρίδα με λαϊκή εξουσία. Στον Μήτσο Βαμβακα καπετάν Αστέρη, τον Γιάννη Μπογιατζή και όλους αυτούς τους πατριώτες που δεν γνώρισα...