Ο καφές στα καφενεία ήταν μόνο Ελληνικός, τούρκικος τότε. Δεν υπήρχε νες, ούτε φραπέ, ούτε καπουτσίνο, ούτε εσπρέσσο, ούτε κάν φίλτρου γαλλικός. Μόνο σε κανένα ζαχαροπλαστείο τη δεκαετία του 70 έβρισκες γαλλικό και βέβαια τον πλήρωνες πανάκριβα. 

Πολλά βαρύς, ναι και όχι, γλυκύ βραστός. Δηλαδή σκέτος, μέτριος και γλυκός.

 Οι πρώτες καφετιέρες ήταν κάτι γυάλινες κανάτες γεμάτες νερό πάνω στη φωτιά,με ένα ειδικό μεταλλικό φίλτρο που ο ατμός που υγροποιόταν έπεφτε πάνω στον καφέ τον έριχνε στο νερό και ο κύκλος συνεχιζόταν μέχρις εξαντλήσεως του περιεχομένου.