Ευτυχώς όμως ήταν αλήθεια και όχι φαντασία! Μια λατέρνα ανθοστολισμένη, έπαιζε το ''άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα'' και ο νεαρός καλλιτέχνης του δρόμου γύριζε τη μανιβέλα για να ξεχυθούν οι νοσταλγικές νότες και να γίνουν ένα με το ψυχρό βοριαδάκι του Ευβοικού.
Τον καλημερίσαμε και ευγενέστατος μας χαμογέλασε συνεχίζοντας το δρόμο του μεροκάμματου και της αγάπης για το μαγικό μουσικό κουτί...