Ο Σαιξπηρικός ήρωας απευθύνεται σε έναν κακούργο, που χαμογελάει αν και έχει σκοτώσει...

«Ά, εσύ κακούργε. Καταραμένε κακούργε

Πώς μπορείς ακόμα να χαμογελάς. Να το θυμάμαι
Αυτό πρέπει να το θυμάμαι. Να έχεις σκοτώσει και να χαμογελάς. Να το γράψω στα χαρτιά μου.

Να ξέρω πως αυτό γίνεται στην Δανία
Μονάχα αυτό να ξέρω για την Δανία."

(Άμλετ, Πρ.1 σκ. 5 | μτφ. Γ. Χειμωνάς)».