Ήταν μια δύσκολη και επώδυνη πενταετία αυτή που ολοκληρώνεται δειλά – δειλά για τον τόπο μας. Μια πενταετία εξαπάτησης, παραπλάνησης και χειραγώγησης μιας ολόκληρης πόλης που θυσιάστηκε στο βωμό των φιλοδοξιών ενός ανθρώπου που δεν δίστασε να υποθηκεύσει ακόμη και το μέλλον μας, προκειμένου να χτίσει ένα επικοινωνιακό οχυρό γύρω από το ψεύτικο προσωπείο του.
Σε προσωπικό επίπεδο αποτέλεσε ένα από τα πιο σκληρά μαθήματα που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου. Ένα ιδιότυπο – και άκρως επώδυνο – πανεπιστήμιο εισαγωγής στον κόσμο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με όρεξη, όραμα και ανιδιοτελή πρόθεση να συμβάλλουμε στη βελτίωση της καθημερινότητας των συμπολιτών μας και που μέσα σε ελάχιστους μήνες πρόδωσε κάθε μας προσδοκία, κάθε μας φιλοδοξία.
Η πρώτη μου εμπειρία στα κοινά ήταν δύσκολη, μα διδακτική. Συναισθηματικά απάνθρωπη πολλές φορές, μα ταυτόχρονα εκπαιδευτική. Ζώντας εδώ και πέντε χρόνια καθημερινά στο πλευρό των δημοτών, εισπράττοντας τα συναισθήματα οργής, αγανάκτησης και απογοήτευσης, αλλά κυρίως ακούγοντας την κραυγή αγωνίας για το μέλλον των παιδιών και των οικογενειών μας, αισθάνθηκα ότι είχα μπροστά μου δύο δρόμους να επιλέξω.
Ο πρώτος ήταν της άτακτης υποχώρησης. Της ανάληψης μιας τυπικής, διπλωματικής ευθύνης για την όποια συμμετοχή μου στο «φιάσκο Ψηνάκη» (όσο κι αν διήρκησε αυτή) και της… επιστροφής στο σπίτι μου.
Ο δεύτερος ήταν αυτός της μάχης! Της δημιουργίας! Της συμμετοχής! Της προσπάθειας! Του διαρκούς αγώνα για να πάρουμε στα δικά μας χέρια το μέλλον των παιδιών μας! Για να χτίσουμε έναν Δήμο που θα μας σέβεται και θα τον σεβόμαστε.
Στη ζωή μου δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας μου στον αθλητισμό, διδάχτηκα τι θα πει «παλεύω», «αγωνίζομαι», «βελτιώνομαι», «πετυχαίνω». Πάνω απ’ όλα όμως, έμαθα τι θα πει «συνεργάζομαι»! Μέσα στα γήπεδα έμαθα ότι η δύναμη της ομάδας είναι πάντα ισχυρότερη από τη δύναμη του ατόμου.
Δυστυχώς, στην τοπική αυτοδιοίκηση (όπως τουλάχιστον την έζησα αυτά τα πέντε χρόνια στο Δήμο Μαραθώνα) διαπίστωσα ότι το «εγώ», υπερισχύει του «εμείς». Είδα ανθρώπους να ποδοπατούν ακόμη και την ίδια τους την αξιοπρέπεια, στο βωμό του όποιου προσωπικού τους συμφέροντος. Ταυτόχρονα, όμως, είδα και νέους ανθρώπους να αντιστέκονται, να μάχονται για το καλό των πολλών και όχι για τον εαυτό τους. Είδα, όμως, και πολλούς νέους να απογοητεύονται! Και η απογοήτευση δεν ταιριάζει σ’ αυτόν εδώ τον τόπο! Ούτε στην ιστορία του, ούτε στις προοπτικές του…
Όπως το έπραττα, πάντα λοιπόν, ως αθλητής έτσι και ως ενεργός πολίτης επέλεξα να αγωνιστώ, να ηγηθώ, να συνεργαστώ και να παλέψω!
Τους τελευταίους μήνες ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που εκτιμώ για να διαπιστώσω κατά πόσο θα μπορούσα να βρω συνοδοιπόρους σε ένα δύσκολο εγχείρημα. Σε μια προσπάθεια αναγέννησης της πόλης μας, που θα στηρίζεται στη δύναμη της ομάδας, που θα υψώσει ανάχωμα απέναντι σε παθογένειες του παρελθόντος και θα διεκδικήσει την εμπιστοσύνη όλων σας, των συνδημοτών μας, βασιζόμενη αποκλειστικά στις προτάσεις και τις ιδέες της. Με σεβασμό σε κάθε διαφορετική άποψη και με ανοιχτούς ορίζοντες να αγκαλιάσει κάθε εποικοδομητική φωνή, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Η δική τους ανταπόκριση, ήταν αυτή που με οδηγεί σήμερα να στέκομαι μπροστά σας και να σας κοιτώ νοερά όλους μαζί – και τον καθένα ξεχωριστά – στα μάτια. Η δική τους θέληση αποτέλεσε το ελιξίριο της προσωπικής μου διάθεσης να αγωνιστώ για έναν Δήμο Μαραθώνα που θα μας κάνει όλους να αισθανόμαστε περήφανοι.
Με αίσθημα ευθύνης, λοιπόν, σας ανακοινώνω ότι θα είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Μαραθώνα στις προσεχείς δημοτικές εκλογές και μαζί με τους συνοδοιπόρους μου σας προσκαλώ να γίνεται μέλος μιας Συμμαχίας που θα υπογράψει την αναγέννηση του τόπου μας.
Όλοι μαζί τώρα, μπορούμε να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας! Όλοι μαζί τώρα μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για το κοινό καλό! Η Συμμαχία σας προσκαλεί να μοιραστείτε το όραμά της για έναν Δήμο Μαραθώνα αντάξιο της ιστορίας του και των προσδοκιών μας, αντάξιο των παιδιών μας!
ΠΗΓΗ www.simmaxia.gr