Τον υποψήφιο δήμαρχο Ραφήνας Πικερμίου προλόγισε με πραγματικά συγκινητικά λόγια ο γιός του Χάρης, ο οποίος περιέγραψε τον πατέρα Γιώργο Χριστόπουλο, γιατί όπως είπε οι πολίτες των γνωρίζουν ως πρώην δήμαρχο., γιατρό, άνθρωπο και φίλο, αλλά όχι ως πατέρα. Ο Χάρης Χριστόπουλος αναφέρθηκε στην πρόσφατη απώλεια της μητέρας του και είπε πως με την αδελφή του Μαρία βρήκαν ''βράχο'' να πιαστούν στον πατέρα τους εκείνες τις δύσκολες ώρες.
Στη συνέχεια ο κ. Χριστόπουλος αφού έδωσε τον λόγο για έναν σύντομο χαιρετισμό σε πρώην υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας που έδωσαν το παρών (ονόματα σε άλλο ρεπορτάζ της iselida.gr) προχώρησε στην ομιλία του και τέλος παρουσίασε τους υποψηφίους.
Η ΟΜΙΛΙΑ
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την παρουσία σας σήμερα εδώ.
Στην παρουσίαση του ψηφοδελτίου της μεγάλης μας νίκης!
Στην παρουσίαση των ανθρώπων που μου κάνουν τη μεγαλύτερη τιμή, να σταθούν δίπλα μου σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που έχουμε ξεκινήσει!
Όλοι μαζί σήμερα φωνάζουμε ότι ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σελίδα στον Δήμο μας!
Σας ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη, γιατί δεν θα ξεκινήσω πολύ ορθόδοξα την ομιλία μου. Δεν θα την ξεκινήσω όπως συνηθίζεται. Όμως αυτή τη στιγμή νιώθω πραγματικά πολύ συγκινημένος. Η συναισθηματική φόρτιση είναι ιδιαίτερα έντονη.
Πρώτα απ’ όλα, γιατί τι πιο συγκινητικό μπορεί να υπάρξει για έναν γονιό, από το να τον προλογίσει, να τον καλέσει στο βήμα, και μάλιστα με τέτοια ζεστά λόγια, το ίδιο το παιδί του. Βλέπω τον Χάρη μου να έχει γίνει ολόκληρο παλικάρι, βλέπω τη Μαρία μου να έχει προκόψει, καμαρώνω αλλά νιώθω κι ευθύνη πολύ μεγάλη. Ευθύνη για το δικό τους μέλλον. Όσοι είστε γονείς σίγουρα με καταλαβαίνετε.
Αλλά φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Ούτως ή άλλως αυτή η προεκλογική περίοδος είναι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά για όλους μας. Ή σωστότερα όχι μόνο η προεκλογική περίοδος, αλλά γενικότερα η ζωή στον Δήμο μας, η ζωή μας.
Γιατί δεν πάνε ούτε 10 μήνες που βιώσαμε μια ανείπωτη τραγωδία. Δοκιμαστήκαμε. Πονέσαμε. Είχαμε απώλειες. Χάσαμε δικούς μας ανθρώπους. Μέσα μας όλοι νιώθουμε ότι μετά από αυτό, τίποτα δεν είναι πια ίδιο…
Βλέπουμε τη ζωή αλλιώς. Βλέπουμε την Αυτοδιοίκηση αλλιώς.
Και ό,τι κάνουμε, πρέπει να μας βοηθά και να γιατρέψουμε τις πληγές.
Ό,τι κάνουμε, πρέπει να μας βοηθά και να προχωρήσουμε μπροστά.
Και βέβαια, ξέρετε ότι για εμένα υπάρχει κι άλλος ένας λόγος να νιώθω πιο έντονες αυτές τις στιγμές. Γιατί πολύ πρόσφατα είχα μια προσωπική απώλεια πολύ μεγάλη. Δυσβάστακτη. Έρχονται στιγμές στη ζωή για τις οποίες όσο προετοιμασμένος ψυχολογικά και αν νομίζεις πως είσαι, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι δεν είσαι.
Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που μιλάω πριν από εκλογές, είναι όμως η πρώτη φορά που μιλάω πριν από εκλογές κι όταν κοιτάζω στο κοινό, στους συμπολίτες μου, δεν βλέπω τη γυναίκα της ζωής μου να κάθεται ανάμεσά τους και να με κοιτά. Και αυτό, ξέρετε, είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο.
Όμως μπορεί να μην βλέπω μπροστά μου τη Σουζάνα, αλλά τη νιώθω κοντά μου. Μπορεί και να είναι ιδέα μου. Αλλά ειλικρινά, νομίζω πως δεν είναι.
Με την ευκαιρία, όμως, θέλω να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για τη συμπαράστασή σας όλον αυτόν τον καιρό. Σταθήκατε δίπλα σε εμένα και τα παιδιά μου, όπως κάνουν οι αληθινοί φίλοι. Δείξατε πώς πρέπει να λειτουργεί μια υγιής τοπική κοινωνία, που δημιουργεί ένα πλέγμα προστασίας για τα μέλη της.
Κι αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε εδώ. Να λειτουργούμε όλοι μαζί σαν μια οικογένεια. Να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον στα δύσκολα. Και να βγαίνουμε ακόμα πιο δυνατοί, ατσαλωμένοι, μέσα από τις δυσκολίες.
Σας ευχαριστώ λοιπόν. Όπως σας ευχαριστώ, το ξαναλέω, και για την παρουσία σας σήμερα εδώ. Να σας πω την αλήθεια περίμενα ότι θα έχει κόσμο, αλλά δεν ξέρω αν περίμενα ότι θα έχει ΤΟΣΟ κόσμο…
Κι απολογούμαι, αποδεικνύεται ότι κάναμε λάθος που δεν φροντίσαμε να γίνει η εκδήλωση μια άλλη μέρα, που να μπορούσε το ξενοδοχείο να μας δώσει τη μεγάλη αίθουσα. Δυστυχώς σήμερα Κυριακή δεν ήταν εφικτό. Και ο χώρος αποδεικνύεται πάρα πολύ μικρός για να μας χωρέσει…
Όμως, είναι πραγματικά σπουδαίο για εμένα, σε αυτή τη συγκυρία που σας περιέγραψα, να κοιτάζω στο κοινό και να βλέπω τόσο πολλά αλλά και τόσο εκλεκτά μέλη της τοπικής μας κοινωνίας. Φίλους παλιούς, με τους οποίους έχουμε περπατήσει ξανά μαζί στα ίδια μονοπάτια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αλλά και φίλους νέους, με τους οποίους παλαιότερα μπορεί ακόμα και να βρισκόμασταν σε διαφορετικούς χώρους, σήμερα όμως όλους μας ενώνουν οι ίδιες ανησυχίες, οι ίδιοι προβληματισμοί, οι ίδιες επιδιώξεις για τον τόπο μας και οι ίδιες ελπίδες.
Ευχαριστώ, λοιπόν, όλους αυτούς με τους οποίους προχωράμε χρόνια μαζί, αλλά επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω διπλά εκείνους που είχαν τη γενναιότητα να πουν «Γιώργο πέσαμε έξω για σένα τελικά, μόνον εσύ είσαι η λύση για τον Δήμο μας, μαζί θέλουμε να προχωρήσουμε».
Προσωπικά οφείλω να ευχαριστήσω, βέβαια, για τη σημερινή παρουσία τους αλλά και για όλη τη συμπαράστασή τους, τους φίλους μου, καλούς συναγωνιστές και βουλευτές μας.
Όπως βέβαια, και μια κυρία που δεν είναι η ίδια πολιτικός, αλλά έχει συνδέσει το όνομά της και τη ζωή της με έναν από τους μεγαλύτερους πολιτικούς που έχει γνωρίσει αυτός ο τόπος. Μια εκλεκτή συμπολίτη μας, την κυρία Νατάσα Παζαΐτη – Καραμανλή, σύζυγο του πρώην πρωθυπουργού μας Κώστα Καραμανλή. Του ανθρώπου που -επιτρέψτε μου μόνο αυτή την πολιτική αναφορά- αν ως ελληνική κοινωνία τον είχαμε ακούσει το 2009, τότε ίσως δεν είχαμε μπει ποτέ σε όλη αυτή την περιπέτεια της κρίσης και των μνημονίων…
Τον ευχαριστώ, λοιπόν, ευχαριστώ τη Νατάσα για την παρουσία και τη συμπαράστασή της, όπως βέβαια και τον γιο τους, αυτό το εκλεκτό παιδί που το νιώθω και σαν δικό μου παιδί, τον Αλέξανδρο.
Τους ευχαριστώ οικογενειακώς γιατί τιμούν με τη φιλία τους την οικογένειά μου και τιμούν με τη σεμνή κι αξιοπρεπή παρουσία τους την περιοχή μας, τον Δήμο μας.
Τέλος, μια ειδική αναφορά πρέπει να κάνω και σε κάποιον που βρίσκεται σήμερα εδώ και δεν είναι δημότης μας, αλλά είμαι βέβαιος ότι αύριο θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο για τον Δήμο μας.
Αναφέρομαι στον φίλο μου και συνάδελφό μου γιατρό, στον Γιώργο τον Πατούλη!
Γιώργο καλή επιτυχία και στον δικό σου αγώνα, καλή δύναμη!
Και ξέρεις ότι αύριο εσύ ως Περιφερειάρχης και εμείς ως νέα δημοτική αρχή, έχουμε να κάνουμε μαζί πάρα πολλά για τον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου!
Φίλες και φίλοι,
Όλοι όσοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ, αγαπάμε αυτόν τον τόπο. Ανησυχούμε για αυτόν τον τόπο. Πονάμε για αυτόν τον τόπο. Πιστεύουμε ότι αξίζουμε περισσότερα.
Και αυτές οι Δημοτικές Εκλογές, είναι η ώρα να πάρουμε αυτό που αξίζουμε.
Αυτές οι Δημοτικές Εκλογές είναι η ώρα ο Δήμος μας να γυρίσει σελίδα.
Αυτές οι Δημοτικές Εκλογές είναι για τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου η ώρα της πολιτικής αλλαγής, είναι η ώρα της Δημοτικής Αλλαγής!
Γιατί ο Δήμος μας δεν αντέχει άλλα χαμένα χρόνια. Δεν αντέχει άλλη στασιμότητα. Πολύ περισσότερο, δεν αντέχει άλλη επικίνδυνη επιπολαιότητα.
Ο Δήμος μας δεν αντέχει –δεν αντέχουμε, όλοι μας- άλλη αδιαφορία για την ουσία. Δεν αντέχουμε άλλο παιχνίδι των εντυπώσεων, άλλα άδεια λόγια, άλλες κούφιες υποσχέσεις, δεν αντέχουμε άλλη εμμονή με την επικοινωνία, τη φιγούρα και τις κάμερες, την ώρα που τα προβλήματα μάς πιέζουν ασφυκτικά.
Για κάποιους, φαίνεται ότι αυτοδιοίκηση είναι η αυτοπροβολή και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα… Όμως δεν είναι αυτό. Δεν είναι αυτό!
Η αυτοδιοίκηση είναι η καθημερινότητά μας, είναι το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, η αυτοδιοίκηση είναι τα σπίτια μας, είναι η ζωή μας!
Και τώρα πια το ξέρουμε αυτό. Όλοι. Τώρα ξέρουμε. Και πόσο σημαντική είναι η αυτοδιοίκηση και ποιοι μπορούν να τα καταφέρουν σε αυτή την αποστολή και ποιοι –αποδεδειγμένα- όχι.
Θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντί σας. Όπως είμαι πάντα, το ξέρετε.
Το 2014, οι συμπολίτες μου αποφάσισαν να διακοπεί η πορεία που είχαμε μαζί ξεκινήσει. Κι από όσους βρίσκεστε εδώ σήμερα, κάποιοι μπορεί να μην με είχατε ψηφίσει… Το σεβάστηκα απόλυτα. Κι ας πικράθηκα, δεν σας το κρύβω.
Όμως έτσι είναι η Δημοκρατία. Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού και οφείλουμε όλοι να πορευόμαστε με αυτούς. Έβαλα το κεφάλι κάτω, λοιπόν, και άκουσα την ετυμηγορία των συμπολιτών μου.
Εγώ, λοιπόν, το σεβάστηκα το αποτέλεσμα του 2014. Άλλοι, όμως, δεν ξέρω κατά πόσον σεβάστηκαν τελικά στην ουσία την ετυμηγορία των συμπολιτών μας. Γιατί όλο και περισσότεροι, αυτά τα χρόνια, μου έλεγαν «γιατρέ άλλο ρίξαμε στην κάλπη κι άλλο πήραμε τελικά»…
Γιατί πρώτα πήραμε Δήμαρχο τον κ. Πιστικίδη, έναν άνθρωπο πιστεύω καλών προθέσεων που όμως, κακά τα ψέματα, στην πράξη αποδείχτηκε λίγος για τη θέση του Δημάρχου και δεν μπόρεσε να κάνει αυτά τα οποία είχε εξαγγείλει.
Και στη συνέχεια, ξαφνικά, βρεθήκαμε με Δήμαρχο τον κ. Μπουρνού…
Τον οποίον στην πραγματικότητα ουδείς είχε ψηφίσει, ουδείς είχε επιλέξει συνειδητά, ουδείς είχε εμπιστευτεί για τη θέση του Δημάρχου.
Όμως οι Δήμαρχοι δεν επιλέγονται σε πριβέ διαδικασίες.
Οι Δήμαρχοι δεν επιλέγονται πίσω από κλειστές πόρτες. Ούτε σε παζάρια και μικροπολιτικές συμφωνίες!
Τους Δημάρχους τους εκλέγουν οι συμπολίτες τους! Βγαίνουν από τον λαό, επιλέγονται από τον λαό και προχωράνε με τον λαό.
Και τι ζήσαμε, λοιπόν, στον Δήμο μας αυτά τα χρόνια;
Πρώτα την πλήρη διάψευση των προσδοκιών. Από όσα μας υποσχέθηκαν, δεν είδαμε να υλοποιείται απολύτως τίποτα. Δεν είμαι υπερβολικός, δεν μου αρέσει να μηδενίζω και το ξέρετε. Πείτε μου αν υπάρχει ένα έργο από όσα υποσχέθηκε, το οποίο να ξεκίνησε και να ολοκλήρωσε η απερχόμενη δημοτική αρχή…
Τίποτα. Κενές υποσχέσεις. Κούφια λόγια.
Μεγάλες κουβέντες, αλλά στην πράξη ανυπαρξία.
Κι αν προχώρησαν κάπως δυο-τρία πράγματα, αυτά ήταν μόνο για τη βιτρίνα.
Έργα για τη μόστρα. Όχι για την ουσία.
Καμία πρόνοια μετά την τραγωδία, αλλά και καμία νέα προοπτική για τη Ραφήνα.
Κι απόλυτη εγκατάλειψη για το Πικέρμι.
Πέρα από αυτή την απόλυτη στασιμότητα, τι άλλο ζήσαμε αυτά τα χρόνια;
Την απόλυτη αδιαφάνεια στον Δήμο.
Ο κ. Μπουρνούς ήταν ο Δήμαρχος που όχι μόνον εξελέγη πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά και διοίκησε τον Δήμο πίσω από κλειστές πόρτες.
Συγκεντρωτικά και λες και είναι υπεράνω όλων… Πολιτεύεται με μια απαράδεκτη νοοτροπία «ο νόμος είμαι εγώ» και θεωρεί πως δεν δίνει αναφορά πουθενά.
Χωρίς καμία διάθεση συνεργασίας με κανέναν. Δεν είναι τυχαίο προφανώς που τα έχει σπάσει ακόμα και με τους δικούς του…
Χωρίς καμία ανοιχτή διαδικασία. Και χωρίς την αναγκαία διαφάνεια, δυστυχώς, ούτε στη διαχείριση των οικονομικών του. Και πιστέψτε με, λυπάμαι πολύ που είμαι αναγκασμένος να το πω, ειδικά αυτό.
Αλλά ακόμα περισσότερο, όπως καταλαβαίνετε, λυπάμαι πολύ που είμαι αναγκασμένος να κάνω την επόμενη αναφορά στα πεπραγμένα του απερχόμενου Δημάρχου. Γιατί δυστυχώς, συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη τραγωδία που έχει ζήσει η περιοχή μας.
Θέλω να είμαι πάρα πολύ προσεκτικός στις αναφορές μου σε αυτό το ζήτημα.
Είμαι ο τελευταίος που θα επιχειρούσα να το αξιοποιήσω εκλογικά –και αυτό το γνωρίζετε καλά. Γι’ αυτό ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Βιώσαμε ένα δράμα, την έκταση του οποίου δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε.
Δεν τη χωράει ο ανθρώπινος νους. Και είναι αυτονόητο, ότι για να συμβούν αυτά που συνέβησαν, υπάρχουν και σοβαρές ευθύνες.
Ο καθένας μας έχει βγάλει τα συμπεράσματά του. Νομίζω στο χρόνο που μεσολάβησε, όλοι κάποια στιγμή καθίσαμε και σκεφτήκαμε πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Κάποια στιγμή είναι η ώρα και να σκεφτούμε, ως πολίτες, τι προσδοκίες έχουμε από την αρχή του τόπου μας, τον Δήμαρχό μας, σε μια έκτακτη ανάγκη…. Θέλουμε να δίνει τη μάχη δίπλα μας; Ή να γυρνάει από κανάλι σε κανάλι;
Αυτή η αποτίμηση, επαναλαμβάνω, μετά από μια τέτοια τραγωδία, είναι υπόθεση του καθενός προσωπικά. Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα εγώ σήμερα.
Στο κάτω-κάτω, τον απερχόμενο Δήμαρχο, θα τον κρίνει τελικά για αυτό το θέμα η Δικαιοσύνη. Και αυτό οφείλουμε όλοι μας να το σεβαστούμε.
Όμως. Η μέχρι τώρα τοποθέτηση της Δικαιοσύνης, μας έχει δείξει και κάτι πολύ συγκεκριμένο: Ότι μπορεί το αφήγημα που κυκλοφορούσε εδώ από τον ίδιον, να ήταν ότι «τι καλά που τα έκανε όλα ο Δήμαρχός μας, σε αντίθεση με τον Δήμαρχο Μαραθώνα»… Όμως ο Εισαγγελέας τα πράγματα δεν τα είδε καθόλου έτσι.
Για τον Εισαγγελέα, τι Μπουρνούς τι Ψινάκης… Καμία διαφορά…
Όλα αυτά, όμως, θέλω να το ξεκαθαρίσω για ακόμα μία φορά, δεν θα τα κρίνω εγώ. Ο καθένας μόνος του ας βγάλει τα συμπεράσματά του και η Δικαιοσύνη, τελικά, θα κάνει τις δικές της κρίσεις. Αυτό όλοι μας οφείλουμε να το σεβαστούμε.
Τα έχω συζητήσει, άλλωστε, όλα αυτά, επανειλημμένως με τους εκπροσώπους των πυρόπληκτων, στους οποίους ήμουν, είμαι και θα είμαι κοντά.
Και με την ευκαιρία να σας τονίσω και ότι η ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, αποτελεί και δικό μας κεντρικό στόχο.
Σας το είπα και στην αρχή: Όλοι εμείς εδώ, ολόκληρη η τοπική κοινωνία, θέλω να είμαστε σαν μια οικογένεια. Στα δύσκολα, να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον.
Οι πυρόπληκτοι, για όλους μας, είναι αυτό ακριβώς: Είναι η οικογένειά μας.
Κι αποτελεί δέσμευσή μας, να είμαστε μέχρι τέλους δίπλα τους.
Πέραν των ευθυνών για όσα έγιναν πέρσι το καλοκαίρι, όμως, υπάρχει κάτι ακόμα πιο καίριο αυτή τη στιγμή. Το τι γίνεται από εδώ κι εμπρός. Τι γίνεται σήμερα.
Ακούστε. Εδώ δεν θα είμαι επιεικής. Γιατί αυτό που συμβαίνει είναι ανατριχιαστικό.
Αυτή είναι η μόνη λέξη που μπορώ να χρησιμοποιήσω: Ανατριχιαστικό.
Γιατί φτάσαμε πάλι στην αντιπυρική περίοδο. Με τα περσινά γεγονότα τόσο νωπά. Με τον αέρα να μυρίζει ακόμα καμένο…
Και όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα!
Και όμως δεν έχει καθαριστεί καμία επικίνδυνη περιοχή.
Περπατήστε να δείτε τι γίνεται από κλαδιά, φύλλα, εύφλεκτα…
Και όμως, φτάσαμε στο επόμενο καλοκαίρι από την τραγωδία και ακόμα δεν έχει γίνει καμία άσκηση ετοιμότητας, υπηρεσιών και πολιτών.
Και όμως ακόμα δεν έχουμε κανένα σχέδιο.
Τι έκανε ο Δήμος από πέρσι μέχρι σήμερα;
Πώς μας έχει προφυλάξει φέτος;
Τι έχει αλλάξει από πέρσι;
Σας ρωτάω ευθέως κύριε Μπουρνού: Από πέρσι μέχρι φέτος, τι άλλαξε;
Τι διδαχτήκαμε από την τραγωδία;
Σε τι είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι;
Φίλες και φίλοι συμπολίτες, ξεχάστε ότι έχουμε εκλογές σε 2 εβδομάδες.
Δεν είναι αυτή η έγνοια μας. Ως πολίτης, ως πατέρας, ανησυχώ και σας ρωτώ:
Είδατε εσείς να καθαρίζουν και να προσέχουν τις περιοχές υψηλού κινδύνου;
Είδατε να έχουν ληφθεί φέτος επιπλέον μέτρα πρόληψης;
Σας φώναξαν να κάνετε καμία άσκηση;
Σας παρουσίασαν κανένα σχέδιο αντιμετώπισης παρόμοιας κρίσης;
Τίποτα δυστυχώς… Τίποτα.
Σαν τα περσινά τραγικά γεγονότα να μην συνέβησαν ποτέ.
Σαν να μην μας δίδαξαν τίποτα.
Σαν να μην μας θορύβησαν για τίποτα.
Δεν έχει περάσει ούτε χρόνος.
Και φέτος τα πάντα εξαρτώνται πάλι από την καλή μας τύχη.
Κι αυτό, κύριε Μπουρνού, είναι το πιο ασυγχώρητο λάθος σας!
Αυτή είναι η μεγαλύτερή σας ευθύνη!
Και ειδικά για αυτή την ευθύνη, δικαιολογία δεν υπάρχει! Καμία!
Φίλες και φίλοι,
Η αλήθεια είναι ότι αναφέρθηκα περισσότερο από όσο πραγματικά θα ήθελα στην απερχόμενη δημοτική αρχή. Ήμουν από τα γεγονότα, όμως, υποχρεωμένος να πω κάποια πράγματα. Γιατί δυστυχώς, αυτά τα 5 χρόνια ήταν 5 χρόνια χαμένα.
Δεν λέω ότι εμείς, στη δική μου θητεία, τα κάναμε όλα τέλεια. Μακριά από εμένα τέτοια αλαζονεία. Είχαμε και παραλείψεις, κάναμε και λάθη.
Συνολικά, όμως, ήταν μια εποχή δημιουργίας για τον Δήμο μας. Ουδείς μπορεί τεκμηριωμένα να το αμφισβητήσει αυτό.
Ίσα ίσα, που όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο αναγνωρίζεται το έργο που κάναμε εκείνα τα χρόνια… Αυτά που -όλοι μαζί- πετύχαμε…
Γιατί το έργο που υλοποιήσαμε την περίοδο εκείνη ήταν σημαντικό.
Και οι συμπολίτες μας το ξέρουν ότι ήταν σημαντικό, γιατί απλούστατα από τότε μέχρι σήμερα το βλέπουν, το ζουν, έχει αλλάξει την καθημερινότητά τους.
Προωθήσαμε τη δημιουργία του Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου στη Ραφήνα. Μεριμνήσαμε για την ανάπτυξη των υποδομών του Δήμου, όπως ήταν η αναβάθμιση του σταθμού μεταφόρτωσης στερεών αποβλήτων, μέσω της απορρόφησης επιχορηγήσεων του ΕΣΠΑ και του Πράσινου Ταμείου.
Δρομολογήσαμε την ανέγερση εκκλησίας στο Πικέρμι.
Αναπαλαιώσαμε το Αρχονταρίκι της Μητρόπολης στη Ραφήνα.
Αναπαλαιώσαμε το παλαιό σχολείο της Ραφήνας.
Αναπλάσαμε 8 παιδικές χαρές. Γιατί τι πιο σημαντικό υπάρχει από τα παιδιά μας;
Φτιάξαμε τρία πρότυπα σχολεία στο Πικέρμι.
Ανακαινίσαμε τις εγκαταστάσεις προκειμένου να στεγαστεί το σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Κι έτσι τετραπλασιάστηκε ο αριθμός των μαθητριών και των μαθητών του. Κι εδώ οφείλω να κάνω μια παρένθεση και να πω το εξής:
Η προχτεσινή δήλωση του απερχόμενου Δημάρχου ότι «το ειδικό σχολείο είναι βάρος που μας έχουν φορτώσει», αποτελεί όνειδος για τον Δήμο μας.
Ειλικρινά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ξεστόμισε τέτοια κουβέντα και μάλιστα απευθυνόμενος σε μητέρα μαθητή. Τον καλώ και τον παρακαλώ προσωπικά, έστω και τώρα, να ζητήσει δημόσια συγγνώμη.
Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου έχει ανθρώπους με κοινωνική ευαισθησία και πολιτικό πολιτισμό, που δεν δέχονται τοποθετήσεις τύπου «Πολάκη»!
Από την πλευρά μου, το μόνο που έχω να πω είναι ότι θεωρώ τιμή για τον Δήμο μας ότι φιλοξενεί το ειδικό σχολείο. Νιώθω υπερήφανος που επί δημαρχίας μου ουσιαστικά εξασφαλίσαμε τη λειτουργία του.
Και θέλω να διαβεβαιώσω όλα τα παιδιά και τους γονείς τους, ότι θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου ώστε ο Δήμος μας να αποτελεί πάντα, σταθερό σύμμαχο στην προσπάθειά τους.
Η προηγούμενη θητεία μας στον Δήμο Ραφήνας - Πικερμίου, μας έκανε –τους συνεργάτες μου και εμένα- πιο έμπειρους, πιο σοφούς θα έλεγα.
Παρά τις όποιες αντιξοότητες αντιμετωπίσαμε, κατορθώσαμε να παραδώσουμε πλεονασματικό ταμείο και να βάλουμε την υπογραφή μας σε σημαντικά έργα που έδωσαν πνοή στην πόλη μας.
Πλέον, σήμερα, το βλέμμα μας είναι στραμμένο στο μέλλον και την ανάπτυξη.
Σε αυτές τις εκλογές, δεν είμαι ξανά υποψήφιος επειδή θέλω σώνει και καλά να δικαιωθεί το έργο της προηγούμενης θητείας μου. Όχι.
Και ξέρετε κάτι; Για την προηγούμενη θητεία μου, νιώθω ήδη δικαιωμένος.
Και μόνο που πολλοί με σταματάτε στο δρόμο και μου λέτε «Γιώργο, έπρεπε να φύγεις από Δήμαρχος για να καταλάβουμε τι είχαμε και τι χάσαμε», εγώ επιτρέψτε μου να νιώθω ήδη δικαιωμένος…
Το έργο μου, λοιπόν, δεν με νοιάζει να δικαιωθεί. Με νοιάζει να συνεχιστεί.
Να αφήσουμε πίσω μας τα 5 χαμένα χρόνια και να προχωρήσουμε μπροστά.
Όλοι μαζί.
Για να γιατρέψουμε τις πληγές της περσινής τραγωδίας. Όλοι μαζί.
Για να προστατευτούμε από τους κινδύνους και να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες.
Για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής στην πόλη μας.
Για να ζούμε μια καλύτερη καθημερινότητα. Με αξιοπρέπεια. Και με ασφάλεια.
Σε έναν καθαρό, πράσινο, ανθρώπινο Δήμο.
Με πιο σύγχρονες υποδομές. Με καλά σχολεία για τα παιδιά μας.
Με ολοκληρωμένες υπηρεσίες πρόνοιας, ιδίως για όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη
Με σύγχρονη λειτουργία. Να έρθει επιτέλους και σε εμάς η ψηφιακή εποχή, να μην είμαστε αναγκασμένοι να τρέχουμε στον Δήμο για το παραμικρό, ούτε να στηνόμαστε στις ουρές.
Και βέβαια, με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα πολιτικής προστασίας. Και εννοώ: αντιπυρική προστασία, αντιπλημμυρική προστασία, σύγχρονο εξοπλισμό και σχέδιο δράσης. Όταν χρειαστεί, να ξέρουμε όλοι ποιος ακριβώς κάνει τι.
Αυτή την εβδομάδα, θα πάρετε στα χέρια σας το έντυπο με την αναλυτική παρουσίαση των θέσεων και των προτάσεών μας για τα 4 επόμενα χρόνια.
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα γεγονότα, μας έχουν φέρει λίγο πίσω στο σχεδιασμό μας και απολογούμαι για αυτό.
Θα έχουμε την ευκαιρία να τις συζητήσουμε και στις δύο συγκεντρώσεις που θα κάνουμε την επόμενη εβδομάδα, Πέμπτη 23 Μαΐου στη Ραφήνα μας και Παρασκευή 24 Μαΐου στο Πικέρμι μας. Σήμερα δεν θέλω να σας κουράσω άλλο.
Σήμερα, όπως είπαμε, είναι η μέρα παρουσίασης του ψηφοδελτίου της νίκης,
του ψηφοδελτίου της Δημοτικής Αλλαγής!
Πριν, όμως, σας παρουσιάσω έναν προς έναν τους εκλεκτούς μου συνεργάτες, οφείλω να πω και κάτι ακόμα.
Ήταν συνειδητή μου απόφαση, η Δημοτική Αλλαγή να μην κατεβάσει στενά δικά της ψηφοδέλτια για τα Τοπικά Συμβούλια, αλλά να υποστηρίξει ανεξάρτητες τοπικές κινήσεις. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που τελικά τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και άλλοι συνδυασμοί που συμμετέχουν στις εκλογές του Δήμου μας.
Άλλωστε, ιδίως με τον νέο εκλογικό νόμο, είναι σημαντικό στα Τοπικά Συμβούλια να δημιουργούνται σχήματα που μπορούν να αθροίσουν δυνάμεις.
Κι έτσι στηρίζουμε τα ψηφοδέλτια της Ανεξάρτητης Ενωτικής Κίνησης Ραφήνας και της Ενωτικής Κίνησης Πικερμίου. Στα οποία, άλλωστε, συμμετέχουν και πολλά εκλεκτά στελέχη της δικής μας παράταξης.
Είμαι βέβαιος ότι και τα δύο σχήματα μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο στην τοπική κοινωνία και τους συμπολίτες μας. Γι’ αυτό και είμαι αποφασισμένος να στηρίξω την προσπάθειά τους εκλογικά και –ακόμα περισσότερο- μετεκλογικά.
Αν οι συμπολίτες μου με τιμήσετε εκλέγοντάς με Δήμαρχο, είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία.
Τώρα, όμως, φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω έναν προς έναν τους υποψηφίους με τον συνδυασμό μας.
Τους ανθρώπους μαζί με τους οποίους θα αναλάβουμε το έργο να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Να κάνουμε πράξη όλα όσα έχουμε σχεδιάσει για την επόμενη μέρα του Δήμου μας.
Να ξέρετε –και το λέω με όλη μου την ειλικρίνεια- ότι είμαι περήφανος για αυτόν τον συνδυασμό. Και είμαι περήφανος γιατί έχουμε συγκεντρώσει στελέχη με εμπειρία, που έχουμε δώσει μάχες μαζί, έχουμε δουλέψει μαζί. Αλλά και άξιους συμπολίτες μας που μέχρι σήμερα δεν είχαν ασχοληθεί ξανά με την Αυτοδιοίκηση, αλλά εμείς τους πείσαμε. Κι ήρθαν και μου είπαν «Γιώργο τέτοιο Δήμαρχο θέλουμε και για σένα θα μπούμε στη μάχη και εμείς»…
Φίλες και φίλοι,
Αυτή είναι η ισχυρή μας ομάδα. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί μου συνεργάτες.
Όλοι εμείς, μαζί, σας ζητούμε να μας δώσετε την ευκαιρία να προχωρήσουμε μαζί, όλοι μαζί, για μια νέα εποχή δημιουργίας στον Δήμο μας!
Γιατί, όλοι μας, τώρα ξέρουμε!
Τώρα ξέρουμε ότι οι υποσχέσεις που κάποιοι έδωσαν αποδείχθηκαν κούφιες.
Τώρα ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για να προχωρήσουμε με ασφάλεια μπροστά. Τώρα ξέρουμε ποια λάθη δεν πρέπει να επαναλάβουμε.
Και σας ζητώ, αν κι εσείς πιστεύετε ότι τώρα ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο για τον Δήμο μας, ότι τώρα ξέρετε ότι ήρθε η ώρα της Δημοτικής Αλλαγής, σας ζητώ να μιλήσετε για αυτό σε όλους τους δικούς σας ανθρώπους.
Μένουν 2 εβδομάδες ως τις εκλογές. Δεν πρέπει να πάει ούτε μία μέρα χαμένη.
Μιλήστε στους φίλους σας, τους συγγενείς σας, τους γείτονές σας, τους συναδέλφους σας και πείτε τους ότι: Τώρα ξέρουμε!
Ο Δήμος Ραφήνας Πικερμίου δεν μπορεί να μείνει άλλο κολλημένος στο τέλμα.
Οι οικογένειές μας, τα παιδιά μας, αξίζουν περισσότερα, αξίζουν καλύτερα.
Ο τόπος μας έχει ανάγκη από πολιτική αλλαγή, έχει ανάγκη Δημοτική Αλλαγή.
Τώρα ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για να κάνουμε –όλοι μαζί- τον Δήμο μας κάθε μέρα καλύτερο!
Και είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε για να τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.