iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Στις προκλήσεις του ρόλου του ηγέτη σε έναν κόσμο όπου «η κρίση έχει καταστεί η νέα κανονικότητα» αναφέρθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου κατά την βράβευσή του από το Βραβείο Ηγετικής Προσφοράς για το συνολικό του έργο ως πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 2009-11 από την International Leadership Association (ILA). Στην ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 19ου Ετήσιου Συνεδρίου της ILA στις Βρυξέλλες συμμετείχαν περισσότερες από 1.500 ηγετικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο,  την ακαδημαϊκή κοινότητα, την κοινωνία των πολιτών, τις επιχειρήσεις και την πολιτική.

Ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είχε την ευκαιρία, ενώπιον ενός ακροατηρίου που διαμορφώνει σε σημαντικό βαθμό διεθνώς την πορεία των πραγμάτων που αφορούν την παγκόσμια κοινότητα, να μιλήσει για την Ελλάδα του χθες, του σήμερα και του αύριο, τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, αλλά και την πορεία της Ευρώπης.

Στο χαιρετισμό που απηύθυνε, κατά την παραλαβή του τιμητικού βραβείου, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στη σημασία της ηγεσίας, αλλά υπό το πρίσμα της δημοκρατικής διακυβέρνησης και τη συμμετοχή των πολιτών για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων.

Ο ΓΑΠ είπε πως ο ρόλος του ηγέτη σήμερα είναι περιπατητή χωρίς πυξίδα!

Επισήμανε αρχικά ένα παράδοξο της εποχής μας, αυτό της δημιουργίας ενός περίπλοκου πλανητικού χωριού, ενώ όμως δεν έχουμε καταφέρει πολλά για τη διαχείριση της πολυπλοκότητας αυτής της πολυπλοκότητας.

«Εχουμε αναπτύξει υπεράνθρωπες τεχνολογίες, που πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Δεν έχουμε απαντήσει, όμως, στην καίρια πρόκληση: “Πώς την χρησιμοποιούμε;”», είπε.

Πρόσθεσε ότι «οι θεοί της Αρχαίας Ελλάδας θα μας έλεγαν πως το δίλημμα είναι ηθικό, θα μας έλεγαν πως δεν το αντιμετωπίζει για πρώτη φορά ο άνθρωπος και θα μας εφιστούσαν την προσοχή στην πιθανή ύβρη».

Συνέχισε λέγοντας ότι «δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, δεν υπάρχει ένα κουμπί που θα το πατήσουμε και όλα θα φτιάξουν» και έθεσε το ερώτημα«τι μπορεί να κάνει ένας ηγέτης υπό αυτές τις συνθήκες;»

Μπορεί, καταρχάς, «να πιστέψει στις δυνατότητες των κοινοτήτων μας Οι άνθρωποι, συλλογικά, έχουμε τη δυνατότητα να οραματιστούμε ένα καλύτερο κόσμο και να τον διαμορφώσουμε, μαζί. Μαζί, χωρίς αποκλεισμούς, υπεύθυνα».

Ακόμη, «η χειραφέτηση οφείλει να γίνει ο κυρίαρχος στόχος της πολιτικής, ως πυξίδα για τον κάθε ηγέτη.

Επισήμανε ακόμη ότι «πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ανισότητα, να καλύψουμε το έλλειμμα Δικαιοσύνης, να βρούμε πειστικές απαντήσεις απέναντι στην ανασφάλεια που φέρνουν οι ραγδαίες τεχνολογικές αλλαγές στην παγκοσμιοποιημένη κοινότητα. Η κρίση έχει καταστεί η νέα κανονικότητα».

Παράλληλα, ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε την επιφυλακτικότητά του «απέναντι σε όσους μιλούν για ισχυρές ηγεσίες, την ώρα που εργαλειοποιούν το θυμικό για να διχάσουν τις κοινωνίες τους, ακυρώνουν τις δυνατότητες των πολιτών, εφευρίσκουν εχθρούς, χτίζουν τείχη και ελπίδες για από μηχανής θεούς και ψευδείς ελπίδες, δηλητηριάζοντας με έλλειμμα εμπιστοσύνης, μίσος, φόβο, ρατσισμό συνανθρώπους μας απέναντι στη διαφορετικότητα, αντί να καλλιεργούν την αλληλοκατανόηση και την καλοσύνη.

» Αυτά δεν αποτελούν δείγματα ισχυρής ηγεσίας, ούτε χτίζουν υγιείς κοινωνίες. Δεν θα ηττηθούμε από τέτοιες φωνές».

Εκλεισε την ομιλία του τονίζοντας ότι «οφείλουμε να εμπιστευτούμε τις δυνατότητες των λαών μας.

» Μπορεί ο ρόλος του ηγέτη σήμερα να μοιάζει με περιπατητή στην έρημο χωρίς πυξίδα. Αν όμως δείξουμε πίστη στη συλλογική δυναμική των κοινωνιών μας για καινοτομία, καλοσύνη, αλληλεγγύη, θα έχουμε την καλύτερη πυξίδα στο δρόμο για τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης».

 ΠΗΓΗ Protagon.gr