Η ρήτρα 4 της ανωτέρω οδηγίας απαγορεύει τη διάκριση των εργαζομένων ορισμένου χρόνου έναντι των αντιστοίχων αορίστου χρόνου, ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου, στο πεδίο των αμοιβών, των παροχών και των δικαιωμάτων. Δηλαδή οποιαδήποτε διάκριση, πέραν ασφαλώς αυτής που αφορά τον χρόνο λήξης της σύμβασης εργασίας, αντίκειται ευθέως στην εν λόγω ρήτρα της συμφωνίας-πλαισίου και της ευρωπαϊκής οδηγίας. Να σημειωθεί ότι, παρά το γεγονός ότι οδηγία 1999/70 έχει ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας μέσω των Προεδρικών Διαταγμάτων 81/2003 και 164/2004 και παρά τις προσπάθειες των εργατολόγων να εφαρμοστεί από τον Αρειο Πάγο (κατά συνέπεια και από τα άλλα δικαστήρια της χώρας), οι αρεοπαγίτες, εδώ και 13 χρόνια, «αγνοούσαν» την ύπαρξη της ρήτρας 4 και ποτέ δεν την εφάρμοζαν. 

Έτσι θεωρούνται ίδιοι οι μισθοί γιά συμβασιούχους και "μπλοκάκια" με τους μισθωτούς του αορίστου χρόνου.