iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Στο Λος Αντζελες ο Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς αφίχθη μόλις την περασμένη Πέμπτη – δεν πρόλαβε, καν, να γνωρίσει τους νέους του συμπαίκτες. Το παραδέχεται και ο ίδιος, πως θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να βρει τον ρυθμό του. Αλλά, όπως πολύ σωστά μας θύμισε ο γερμανός προπονητής των Λος Αντζελες Γκάλαξι, Σίμον Σμιντ, «δεν μιλάμε για έναν φυσιολογικό άνθρωπο, πρόκειται για τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς».

Η δεύτερη καριέρα του, μακριά από την Ευρώπη πλέον, αρχίζει στα 37, έπειτα από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό που, ίσως, θα «έκοβε» την μπάλα ακόμη και σε έναν τριαντάρη. Ο Ζλάταν, όμως, πιστεύει πως μπορεί να νικήσει και τον χρόνο. Γιατί είναι… ο Μπέντζαμιν Μπάτον. Γεννήθηκε γέρος και θα πεθάνει νέος – αυτό δήλωσε στη διάρκεια της παρουσίασής του από τους Γκάλαξι. Γιατί είναι «λιοντάρι», «βασιλιάς», «θρύλος» και «Θεός», όπως κατά καιρούς έχει πει για τον εαυτό του. Ο «Τσακ Νόρις του ποδοσφαίρου», όπως είπαν άλλοι γι’ αυτόν. Είναι μια μορφή που κατόρθωσε να ξεπεράσει το ίδιο το σπορ.

Σε άλλη σελίδα της εφημερίδας ήταν λίγο πιο φλύαρος: «Είμαι εδώ για να παίξω ποδόσφαιρο. Για τίποτε άλλο. Ο πρώτος μου στόχος είναι να κάνω αυτό στο οποίο είμαι καλός. Είμαι ενθουσιασμενος που ήρθα εδώ και θα ζήσω την εμπειρία με τους Γκάλαξι, που θα εξερευνήσω το πώς είναι εδώ το ποδόσφαιρο. Θέλω να είναι μέρος του και να το κάνω καλύτερο». Επειτα ανέβασε μια δήλωσή του στον ιστότοπο της νέας του ομάδας: «Θέλω να κάνω το καλύτερο δυνατόν. Οπου κι αν πήγα, νίκησα. Εχω έρθει εδώ με τον ίδιο στόχο, να νικήσω. Είναι στο DNA μου να κατακτώ τίτλους. Δεν είναι θέμα τύχης, ούτε κάποια ξεχωριστή στιγμή, είναι απλώς… εγώ. Είναι ένα διαφορετικό μέρος, αλλά ο ίδιος Ζλάταν. Αποφάσισα να υπογράψω στους Γκάλαξι επειδή θεωρώ ότι ήταν το σωστό για μένα. Εχω πολλά να δώσω. Αισθάνομαι πολύ καλά, μπορώ να βοηθήσω, είναι ο καλύτερος σύλλογος στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Σε κάθε περίπτωση, δεν το κάνει για τα χρήματα. Κάθε άλλο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ισπανικού και του αγγλικού Τύπου, οι ετήσιες αποδοχές του δεν θα ξεπερνούν τις 850.000 λίρες. Στη Γιουνάιτεντ κέρδιζε 19 εκατ. λίρες το χρόνο. Μιλάμε για μείωση αποδοχών της τάξης του 95%. Ασφαλώς θα μπορούσε να βρει περισσότερα χρήματα, ακόμη και σε αυτή την ηλικία, σε έναν μικρό σύλλογο της Ευρώπης ή -πολύ περισσότερο- στην Κίνα και τα Εμιράτα. Εκείνος, όμως, προτίμησε να συνεχίσει σε ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπως είναι το MLS (Major League Soccer), και να δοκιμάσει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία ζωής. Ακολούθησε τα χνάρια του Στίβεν Τζέραρντ, του Τιερί Ανρί και, βεβαίως, του Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Ο Μπέκαμ είχε μιλήσει στον «Ιμπρα» με τα καλύτερα λόγια για την εμπειρία του στις ΗΠΑ, όταν τον συνάντησε στην Παρί Σεν Ζερμέν. Αν και τα σχέδιά του ήταν να ολοκληρώσει την καριέρα του στο Μάντσεστερ -όπως και του Μουρίνιο-, η ζωή του τα έφερε αλλιώς. Μετά τον σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο (τον Απρίλιο του 2017, στο παιχνίδι της Γιουνάιτεντ με την Αντερλεχτ στα προημιτελικά του Europa League), η Premier League ήταν πολύ πιο σκληρή απ’ όσο θα μπορούσε να αντέξει. Ετσι, όταν τον προσέγγισαν οι Γκάλαξι, θυμήθηκε τα λόγια του Μπέκαμ. «Οπότε, μάλλον ήταν το πεπρωμένο μου, εδώ και πολλά χρόνια, να έρθω εδώ», τόνισε ο σουηδός επιθετικός κατά την άφιξή του στο Λος Αντζελες, η οποία ήταν… χολιγουντιανή, συγκεντρώνοντας στο αεροδρόμιο χιλιάδες φίλους των Γκάλαξι.

Μια μέρα πριν, αποχαιρέτησε τη Γιουνάιτεντ, με την οποία σκόραρε 29 γκολ σε 53 εμφανίσεις, σε κάτι λιγότερο από δύο σεζόν. Κατέκτησε μαζί της, ένα Community Shield απέναντι στη Λέστερ, ένα Λιγκ Καπ Αγγλίας και ένα Europa League, στο οποίο πέτυχε πέντε γκολ (με χατ-τρικ στη φάση των «32» απέναντι στη Σεντ Ετιέν) και μοίρασε τέσσερις ασίστ. Στην πρώτη του σεζόν στο αγγλικό πρωτάθλημα σημείωσε 17 τέρματα σε 28 αγώνες.

Αλλά, και τι δεν έχει χαρεί στην καριέρα του: 31 τίτλους, στο σύνολο, με τα χρώματα της Μάλμε, του Αγιαξ, της Γιουβέντους, της Ιντερ, της Μπαρτσελόνα, της Μίλαν, της Παρί και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο ίδιος τους βγάζει 33, επειδή προσθέτει και τα δύο Πρωταθλήματα τα οποία κέρδισε με τη «Γηραιά Κυρία» το 2005 και το 2006, που της τα πήραν πίσω λόγω του «Calciopolis». Εχει κερδίσει 13 Πρωταθλήματα, σε τέσσερις διαφορετικές χώρες (Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία). Εχει πετύχει 421 γκολ σε 730 ματς. Εχει σκοράρει στα πιο κλασικά ντέρμπι της Ευρώπης: στο «della Madonnina» (Μίλαν – Ιντερ), στο Clasicο (Ρεάλ Μαδρίτης -Μπαρτσελόνα), στο αγγλικό clasico (Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), στο ντέρμπι του Μάντσεστερ (Γιουνάιτεντ – Σίτι), στο «Le Classique» (Παρί – Μαρσέιγ) και στο «De Klassieker» (Αγιαξ – Φέγενορντ). Είναι ο πρώτος σκόρερ της εθνικής Σουηδίας (62 γκολ σε 116 αγώνες). Δεν είχε την ευκαιρία να κατακτήσει το Champions League, όμως αγωνίστηκε σε αυτό με επτά διαφορετικές ομάδες.

Οι Γκάλαξι είναι ο ένατος σύλλογος και οι ΗΠΑ η έβδομη χώρα που θα φιλοξενήσουν τις -πάντοτε θεαματικές- ποδοσφαιρικές του παραστάσεις, οι οποίες άρχισαν πριν από σχεδόν 20 χρόνια (1999) στην πατρίδα του (Μάλμοε). Οι Αμερικανοί, λογικά, θα ενθουσιαστούν με τα σλάλομ και τα εναέρια τακουνάκια του, που είναι το σήμα κατατεθέν του. Εμείς, πάλι, θα τον απολαμβάνουμε από μακριά σε αυτήν την -πιθανότατα- τελευταία πρόκληση της καριέρας του. Γιατί, ό,τι κι αν πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του, τον χρόνο κάποιοι τον «ντρίμπλαραν», όμως κανένας δεν τον νίκησε.

 ΠΗΓΗ protagon.gr