Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο λιγότερο δυσκολότερα θα περάσουμε αυτή την υπέρτατη ψυχική δοκιμασία. Τις επόμενες εβδομάδες θα είμαστε αληθινοί πρωταγωνιστές σε μία αληθινή (σαν) ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Είναι θέμα ημερών - πιστεύουμε - η γενική καραντίνα του πληθυσμού. Οι επιστήμονες μας προειδοποιούν ευθέως για πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων στη χώρα μας, με επίκεντρο την Αττική όπου κατοικούν πάνω από 4.000.000 Έλληνες και αλλοδαποί! Ο κορωνοιός εξαπλώνεται αστραπιαία και τα νοσοκομεία με τους ηρωικούς γιατρούς, νοσηλευτές και εργαζομένους ''κρέμονται σε μία κλωστή''.
Δυστυχώς χιλιάδες συμπατριώτες μας όλων των ηλικιών (εντάξει τα παιδάκια ας πούμε έως 12 ετών ''δικαιολογούνται'') δεν έχουν αντιληφθεί τι έρχεται. Ηλικιωμένοι αφού έκλεισαν τα ΚΑΠΗ πήγαιναν στα καφενεία και όταν έκλεισαν και αυτά μαζεύονται σε πάρκα και παγκάκια. Άνθρωποι άνω των 70 πήγαν στην εκκλησία ακόμη και σήμερα, παρά τις παραινέσεις του ίδιου του Αρχιεπισκόπου. 'Εφηβοι και φοιτητές αφού έκλεισαν τα σχολεία και πανεπιστήμια ''βούλιαξαν'' τις καφετέριες. Την Παρασκευή τα σούπερ μάρκετ έγιναν ''εκκολαπτήρια'' του κορωνοιού με τον έναν πάνω στον άλλο λες και θα γίνει πυρηνικός πόλεμος. Την Παρασκευή άρχισαν οι πρώτες ουρές στα ΑΤΜ γιατί ο ... Στέφανος Χίος έγραψε στο ''Μακελειό'' ότι θα κλείσουν οι τράπεζες! Το Σάββατο οι παραλίες ''ξεχείλισαν'' από νέους, μεσόκοπους και ηλικιωμένους που αμέριμνοι έπιναν φρέντο καπουτσίνο, έπαιζαν ρακέτες και σχολίαζαν τους ''ασυνείδητους'' που δεν τηρούν τα μέτρα αυτοπροστασίας. Εκατοντάδες μπήκαν σε ουρά σε υπαίθριο μπαρ στη Θεσσαλονίκη (υποπτευόμαστε και αλλού) για να πιούνε ''ένα ποτάκι'' και να διασκεδάσουν. Η αστυνομία συλλαμβάνει ταβερνιάρηδες που λειτουργούσαν με φίλους όπως είπαν, δεν ήταν πελάτες. Κομμωτήρια και νυχάδικα λειτουργούσαν για... φίλες. Ύποπτα κρούσματα σε καραντίνα βολτάρουν αμέριμνα γιατί δεν μπορούν μέσα στο σπίτι. Και άλλα και άλλα και άλλα.
Συνεπώς είναι θέμα ημερών - μέσα στην εβδομάδα ίσως - και μην πει κανείς ότι κινδυνολογούμε - η κυβέρνηση να κηρύξει γενική καραντίνα όπως στην Ιταλία και την Ισπανία, ενώ έπονται σε αυτό το σκληρό αλλά αναγκαίο μέτρο και άλλες χώρες. Πόσο θα διαρκέσει? Πού να ξέρουμε? Ένα μήνα ''μέσα στο νερό'', δηλαδή να περάσει και το Πάσχα που είναι 19 Απριλίου, αλλά ίσως και περισσότερο ως τα τέλη Απριλίου για ασφάλεια και αναλόγως την πορεία εξάπλωσης - δηλαδή ύφεσης μακάρι - του κορωνοιού. Τα σχολεία θα ανοίξουν μετά το Πάσχα. Όπως και όλα ''θα ανοίξουν'' μετά την Ανάσταση. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Φυσικά και θα δοκιμαστούμε ψυχικά. Αλλά αυτό που προέχει είναι να ζήσουμε. Να επιβιώσουμε ακόμη κι αν αρρωστήσουμε.
Η οικονομική ''καταιγίδα'' που θα έρθει μετά για όλους ανεξαιρέτως δεν είναι της ώρας. Ο απόλυτος στόχος είναι η ανθρώπινη ζωή. Η διασφάλιση της υγείας.
Θα νικήσουμε. Με απώλειες. Με τραύματα. Με ανεξίτηλες δραματικές μνήμες και εμπειρίες για όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Όμως θα νικήσουμε. Και ξέρετε. Θα μετρήσουμε και τις δυνάμεις μας. Την ανθρωπιά μας. Ειδικά στις μικρές κοινωνίες. Θα νικήσουμε όμως. Και γονατισμένοι θα σηκωθούμε σιγά σιγά. Με πίστη στον Θεό. Με προσευχή. Με καλοσύνη. Θα ξαναεργαστούμε. Θα ξανατσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας με ένα κρασάκι στις ταβέρνες. Θα τα ξαναπούμε στις καφετέριες. Θα ξαναπάμε σινεμαδάκι και θέατρο. Θα ξανακολυμπήσουμε στις θαλασσές μας. Θα ξαναβγούμε κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό.
Ελπίζουμε η ζέστη να είναι εχθρός του ύπουλου κορωνοιού. Ελπίζουμε οι επιστήμονες του πλανήτη να βρούνε τη θεραπεία για τους ασθενείς αρχικά και στη συνέχεια το εμβόλιο, ώστε τον επόμενο χειμώνα μην ξαναγυρίσει ο εφιάλτης.
Η γνώση είναι δύναμη. Ας προετοιμαστούμε για τα χειρότερα. Πλησιάζουν. Αλλά ας ελπίσουμε στις λιγότερο το δυνατόν απώλειες ζωής και ψυχικής ισορροπίας για όλους μας.
Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα. Δεν είχαμε δει τίποτα όπως αποδεικνύεται. Και ποιός ξέρει τι θα δούμε στο μέλλον. Τώρα όμως να ξεπεράσουμε αυτό τον Γολγοθά και να ξαναπάρουμε ανάσες χαράς, ευτυχίας και γαλήνης.
Για όσους έως σήμερα δεν κατάλαβαν τι κακό έκαναν στον εαυτό τους και στους συναθρώπους τους με την απερισκεψία και τον εγωισμό τους, ας μην ολοφύρονται τις επόμενες ημέρες.
Συγνώμη για τη σκληρή εικόνα, αλλά αυτές τις δραματικές ημέρες δεν χωράνε ''ψιμύθια'' στις λέξεις και τα συναισθήματα.
Επίλογος. Πάρτε τις επόμενες εβδομάδες τηλέφωνα συγγενείς, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, γείτονες, παλιούς συμμαθητές, συμπαίκτες, κάποιον που είχατε ξεχάσει ή έχει ανάγκη από μια κουβέντα. Δεν ξέρετε τι βάλσαμο είναι ένα ''τι κάνεις, σε σκέφτομαι''...
Μην το ξεχάσουμε. Δεν θα ξαναβρεί κανένας μας - και μακάρι να μην ξαναβρεί - τέτοια ευκαιρία να διαβάσουμε βιβλία. Πολλά βιβλία. Ή να τα ξαναδιαβάσουμε. Άλλωστε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες έχει πει ''ας καυχιούνται οι άλλοι συγγραφείς για τις σελίδες που έχουν γράψει. Εγώ είμαι υπερήφανος γι αυτές που έχω διαβάσει''!
Δώστε τον χρόνο που ''κλέψατε'' από τα παιδιά σας, την - τον συντροφό σας. Τα αδέλφια σας. Τους γονείς και τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Το σκυλάκι σας.
Ευχόμαστε την Πρωτομαγιά να γελάμε. Να φιλιόμαστε και να αγκαλιαζόμαστε ξανά. Δεν είναι μακριά. 45 ημέρες. Αν σας φαίνονται πολλές, αναλογιστείτε πότε ήταν Πρωτοχρονιά. Σαν χθες. Κι όμως έχουν περάσει 65 ημέρες...
Μην ξεχνάτε. Μένουμε σπίτι. Δηλαδή μένουμε ζωή!