iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Παρακολουθούσα τον Σταύρο Θεοδωράκη –που καθόταν απέναντί μου σε ένα μικρό κρητικό στέκι στην κεντρική πλατεία της Αγίας Βαρβάρας– να το στρώνει με επιμέλεια και ύστερα να βάζει τα μανταλάκια στις άκρες του τραπεζιού. Μετά ρώτησε τον μαγαζάτορα: «Μάρκο μου, βρήκες τους κολοκυθοανθούς που σου παρήγγειλα;». Πήρε καταφατική απάντηση και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε κάτω από το νεωστί αποκτηθέν μουστάκι του. Δεν είχα προλάβει να πω οτιδήποτε, όταν πέρασε μια μεσόκοπη γυναίκα Ρομά, τον αναγνώρισε και κοντοστάθηκε: «Κούκλος είσαι από κοντά! Πότε το άφησες το μουστάκι; Περνάς πιο καλά τώρα που άφησες την πολιτική;» τον ρώτησε.

Εκείνος πάλι χαμογέλασε, «μια χαρά περνάω πάντα» είπε, αντάλλαξαν μια-δυο κουβέντες, σαν να γνωρίζονται χρόνια. «Να μας έρχεσαι πιο συχνά» ήταν ο αποχαιρετισμός της. «Εδώ μεγάλωσα. Hρθα σε ηλικία δύο ετών από την Κρήτη» λέει σερβίροντάς με παγωμένη τσικουδιά.

«Αύριο – μεθαύριο ο πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει τον σταθμό του μετρό και όπου να ’ναι θα αρχίσουν τα δρομολόγια. Τη δεκαετία του ’60 και του ’70 δεν έφτανε ούτε λεωφορείο στην περιοχή. Μέναμε στην Aνω Αγία Βαρβάρα στο τέλος μιας μεγάλης ανηφόρας και τα καλοκαίρια ίδρωνες να φτάσεις. Και κάθε Δευτέρα έπρεπε μαζί με τη μάνα μου να κουβαλάμε τα ψώνια από τη λαϊκή. Eνα καρότσι και δέκα σακούλες. Μπορεί να είμαστε φτωχοί αλλά στο τραπέζι ήμασταν άρχοντες».

Οι συντοπίτες

Μέχρι να αποφάμε, σταμάτησαν καμιά δεκαριά άνθρωποι να του μιλήσουν, ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Μου έκανε εντύπωση πώς κατάφερνε μαεστρικά να τους δίνει όση προσοχή χρειάζεται για μια μικρή συνομιλία χωρίς να αφήνει το περιθώριο να μας χαλάσουν τη συνέντευξη με φλυαρία. Και οι περισσότεροι επιχειρούσαν να του δώσουν το χέρι αλλά εκείνος ευγενικά αλλά με σαφήνεια τους υπενθύμιζε την απόσταση που πρέπει να κρατάμε ο ένας από τον άλλο.

Τον εξέπληξε η πειθαρχία που έδειξαν οι Ελληνες στην καραντίνα, η οποία τώρα τείνει να ξεχαστεί; «Δεν ξαφνιάστηκα. “Ακολουθούμε την επιστήμη” είπαν και πέτυχε. Η περιπέτειά μας εμφανίστηκε σαν αναγκαίος μονόδρομος. Δεν μας άφησαν περιθώριο να σκεφτούμε διαφορετικά. Αν ο Μητσοτάκης είχε αναθέσει τον πρώτο ρόλο σε υπουργό, η κοινωνία θα αντιδρούσε διότι ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τα κόμματα». «Και ο Νίκος Χαρδαλιάς;» ρωτώ. «Ε, ήταν ο αυστηρός θείος. Η πολιτεία όμως που εκπροσωπούσε ο Τσιόδρας ήταν ο τρυφερός γονιός. Που με ταπεινότητα και χωρίς να μας κουνάει το δάκτυλο οριοθετούσε το σωστό και το λάθος».

Το ίδιο έγινε και όταν ο «κ. καθηγητής» επισκέφθηκε ο ίδιος τη Νέα Σμύρνη Λάρισας για να ενημερώσει τους κατοίκους του οικισμού Ρομά πως ο κίνδυνος είναι προ των πυλών, λέγοντας «είμαστε αδέλφια» του επισημαίνω. «Είπε ενστικτωδώς τα σωστά λόγια», μου απαντά. «Οι Τσιγγάνοι ειδικά οι σκηνίτες και αυτοί που ζουν σε καταυλισμούς μας αντιμετωπίζουν, ως “γκατζέ”, ως ξένους δηλαδή, άρα η λέξη “αδέλφια” ήταν η πιο σωστή πρώτη λέξη για να τους προσεγγίσει και να τον ακούσουν».

«Ως πολίτης του κόσμου πάντως ένιωσα λαβωμένος αυτούς τους μήνες, ο κορωνοϊός ήταν μια ήττα για τον πολιτισμό μας», προσθέτει μελαγχολικά. «Εκεί που περιμέναμε τα τέλεια ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης τα οποία θα μας έλυναν όλα τα προβλήματα, ήρθε ένας ιός και μας χτύπησε στην καρδιά. Ξαφνικά δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε και να φιλήσουμε τους αγαπημένους μας, να χαιρετήσουμε τους γνωστούς μας. Αν δεν είναι ήττα αυτό, τότε τι είναι; Εγώ εφαρμόζω τα μέτρα εις το ακέραιο, αλλά δεν μπορώ να ακούω ότι πρέπει να ξεχάσουμε τον παλιό τρόπο ζωής. Προτιμώ να σκέφτομαι ότι είναι ένα διάλειμμα μέχρι να βρεθούν τα φάρμακα και να αγκαλιαστούμε ξανά. Γιατί η χαρά της ζωής είναι να μηδενίζεις τις αποστάσεις από τον άλλον», τονίζει.
«Δώσαμε 200.000 για να γίνουν δύο ΜΕΘ εδώ στο Αττικό, στο Χαϊδάρι. Είχαμε δώσει και 500.000 στο ΕΚΠΑ. Η άλλη λύση ήταν να έχουμε γραφεία, αυτοκίνητα, γραμματείς και φαρισαίους, μέχρι τις ερχόμενες ευρωεκλογές. Αλλο ένα κόμμα-σκιάχτρο δηλαδή», λέει ο Σταύρος Θεοδωράκης. ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ

Και έπειτα από αυτή την περιπέτεια θα γίνουμε καλύτεροι ή χειρότεροι άνθρωποι; Να το ερώτημα που όλοι έχουμε σκεφθεί. «Ελα ντε; Ολοι φοβηθήκαμε, όλοι σκεφθήκαμε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή. Αυτό κάποιους θα μας κάνει πιο δοτικούς και κάποιους πιο εγωκεντρικούς. Οπως όταν περνάς μια μεγάλη αρρώστια ή ένα αγαπημένο σου πρόσωπο πεθαίνει. Ή γλυκαίνεις ή γίνεσαι δύστροπος. Πολλά θα κριθούν από την οικονομία. Γιατί όταν φύγει ο φόβος για την αρρώστια όλοι θα κάνουν τον απολογισμό. “Τι απώλειες έχω”, “σε τι ζωή μπορώ να ελπίζω”. Το πλήγμα είναι ήδη μεγάλο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν βρεθεί χωρίς δουλειά. Πρόσκαιρα; Ποιος θα τους πει; Σε οικογένειες με 2-3 παιδιά είπαμε “ζήστε με 800 ευρώ”. Πώς; Σε νέους επιχειρηματίες είπαμε “πάρτε δάνεια”. Γιατί; Μέχρι και ο αγέλαστος Σόιμπλε είπε ότι “τα δάνεια είναι σαν να δίνουμε πέτρες αντί για ψωμί”. Χρειάζεται λοιπόν πολλή δουλειά από την κυβέρνηση. Επεξεργασμένα σχέδια, να σκεφθούν και “έξω από το κουτί”. Να μη μείνει μονίμως ανοιχτή η ψαλίδα».

Η ώρα ήταν περίπου τρεις το μεσημέρι και η κίνηση στον πεζόδρομο που βρισκόταν το μαγαζί ήταν μάλλον υποτονική. Τα πιάτα είχαν φτάσει στο τραπέζι μας γρήγορα και τσιμπολογούσαμε τους μεζέδες την ώρα που μιλούσαμε. Πιο πέρα μια παρέα ηλικιωμένων θαμώνων του καταστήματος απολάμβανε το ξανασμίξιμο της παρέας, με γέλια και χτυπήματα στην πλάτη. Ωραίο είναι να τα λες σε μια πλατεία με τους φίλους αλλά τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τη χαρά που νιώθουν οι ομοτράπεζοι. Κάθε τόσο ο Μάρκος τους πήγαινε και ένα μπουκαλάκι τσίπουρο για να γιορτάσουν την επανένωση.

Την κουβέντα μας διακόπτει ο ήχος από ένα τρυπάνι στα έργα του μετρό στην πλατεία της Αγίας Ελεούσας. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβγαλε πολύ γρήγορα το νεοδημοκρατικό κουστούμι και φόρεσε τη στολή εργασίας του πρωθυπουργού, κάτι που βλέπουμε σπάνια στην Ελλάδα. Και αυτήν τη φορά που συνέβη ήταν σωτήριο για τη χώρα», συνεχίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης. «Βέβαια, για άλλη μία φορά έχουμε στις τηλεοράσεις υπουργούς και βουλευτές φουσκωμένους σαν παγώνια. Νομίζουν ότι η αποδοχή του κόσμου είναι δικό τους έργο. Και άλλους πάλι που μαλώνουν για το τίποτα. ”Διαφωνώ άρα υπάρχω”».

«Θα ξαναμπείς στην πολιτική;» ρωτάω ευθέως; «Να πω τι ξεχωριστό;» μου απαντάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Το 2014 είχαμε μια συντηρητική κυβέρνηση και μια λαϊκίστικη αντιπολίτευση που κάλπαζε. Υπήρχε λόγος να κάνει κανείς το Ποτάμι, σήμερα όμως γιατί;».

«Μα ο Νίκος Αλιβιζάτος είπε πρόσφατα ότι “το σύνθημα του Σταύρου να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα” ισχύει ακόμη», προσπαθώ να τον σπρώξω σε μια πολιτική κουβέντα. «Προφανώς ισχύει. Και ελπίζω ο πρωθυπουργός να χρησιμοποιήσει την εμπιστοσύνη που του δείχνει ο κόσμος για να κάνει μεγάλες αλλαγές προς όφελος του μέλλοντος και όχι του κόμματός του. Να συμπεριφερθεί ως ο CEO μιας σύγχρονης εταιρείας, με ηθικές αρχές και πλάνα δεκαετίας και να μην ενδώσει στις κομματικές σειρήνες».

Ενας 70άρης ροκάς, με σχισμένο τζιν και σκουλαρίκι, αφήνει το τραπέζι του –ίσως και να κρυφάκουγε κιόλας– και τον ρωτά: «Σταύρο θα ήθελες να είσαι στη Βουλή;». «Αν ήθελα να ήμουν βουλευτής, θα ήμουν», του απαντά με χαμόγελο. «Υπουργός θα ήθελες;», επιμένει ο ροκάς. «Με έχεις δει να τριγυρνάω έξω από το Μαξίμου ή στην πλατεία Συντάγματος;», του απαντά γελώντας. «Φιλαράκι, η πολιτική ήταν για μένα θητεία», συνεχίζει αυτή τη φορά με πολύ σοβαρό τόνο. «Εκανα αυτό που πιστεύω ότι ήταν σωστό για τη χώρα και έφυγα χωρίς να κρατήσω καβάτζες». Αυτή η τελευταία φράση ηρέμησε τον ροκά, έδωσε όμως λαβή σε εμένα για μια τελευταία πολιτική ερώτηση: «Δώσατε λεφτά και στο ΕΣΥ». «Ναι. Δώσαμε 200.000 για να γίνουν δύο ΜΕΘ εδώ στο Αττικό, στο Χαϊδάρι. Είχαμε δώσει και 500.000 στο ΕΚΠΑ. Η άλλη λύση ήταν να έχουμε γραφεία, αυτοκίνητα, γραμματείς και φαρισαίους, μέχρι τις ερχόμενες ευρωεκλογές. Αλλο ένα κόμμα σκιάχτρο δηλαδή».

«Σκοτεινή Αμερική» ήταν το τελευταίο podcast που παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες στο pod.gr ο Σταύρος Θεοδωράκης. Μια σειρά από ηχητικές συνεντεύξεις για τον δολοφονημένο Τζορτζ Φλόιντ, αλλά και τον «λαϊκιστή Τραμπ». Εκεί που όλοι περίμεναν ότι μετά την πολιτική θα κάνει πάλι τους «Πρωταγωνιστές» στην τηλεόραση, αυτός ξεκίνησε τα podcast. «Παύλος Τσίμας, Κατερίνα Μπακογιάννη, Νίκη Λυμπεράκη, Λευτέρης Χαρίτος, Μαρία Σολωμού, Χρήστος Χωμενίδης, Βασίλης Σκουντής, Μάγια Τσόκλη, Αλέξανδρος Παπανδρέου, Δώρα Παντέλη… όλοι κάνουμε podcast. Το θέμα είναι να είσαι λίγο πιο μπροστά από την εποχή σου, να ανοίγεις δρόμο, αυτό σκεφθήκαμε και ξεκινήσαμε το pod.gr, την πρώτη πλατφόρμα podcast στην Ελλάδα». Επιστροφή λοιπόν στη δημοσιογραφία; «Ναι. Χωρίς τη δυναστεία της εικόνας κάνω πάλι ντοκιμαντέρ, αυτή τη φορά ηχητικά. Επιστροφή, δηλαδή, στις ρίζες της ανθρώπινης επικοινωνίας». 

Περίμενα είναι η αλήθεια να με καλέσει στο «λ19» στην οδό Λέκκα στο Σύνταγμα. Στο «κρητικό μπιστρό» που έχει ανοίξει εδώ και κάποιους μήνες. «Βουτιά στη θάλασσα της Κρήτης» διαφημίζεται. «Οχι. Θα πάμε στη “SantaBarbara”, στα παλιά στέκια». Πήγαμε λοιπόν στο καφενείο «Ρέθεμνος» δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Ελεούσας. Γεύμα με κολοκυθοανθούς με γιαούρτι, κριθαρένιο ντάκο και κρητική γραβιέρα. Και βέβαια τσικουδιά! Λίγο πριν φύγει αγχωμένος –για την επόμενη δουλειά του– ο φωτογράφος μας Νίκος Κοκκαλιάς, τον «τάισε» στα όρθια 2-3 ανθούς και του έδωσε και δύο κομμάτια γραβιέρα για τον δρόμο! Ούτε κουβέντα βέβαια για τον λογαριασμό. «Εδώ περνάει μόνο το κρητικό νόμισμα», αστειεύθηκε.  

Οι σταθμοί του

1963
Γεννιέται σε ένα χωριό της Κρήτης – κυριολεκτικά «σε ένα χωριό» καθότι η μάνα του δεν πρόλαβε να πάει στο μαιευτήριο. 

1984
Αρχίζει τις εκπομπές στο ραδιόφωνο. Eχει δουλέψει σε πολλούς σταθμούς, ανάμεσά τους ο ΣΚΑΪ αλλά και ο 902 αριστερά στα FM.

1985
Αναλαμβάνει υπεύθυνος Λαϊκής Επιμόρφωσης των Ρομά στην Αγία Βαρβάρα. Παραιτήθηκε όταν κατάλαβε ότι τα ευρωπαϊκά κονδύλια μπάλωναν άλλες τρύπες.

1986
Αρχίζει τη δημοσιογραφία στις εφημερίδες. «Πρώτη», «Μεσημβρινή», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Το Βήμα» και «Τα Νέα».

2006
Ξεκινάει τους τηλεοπτικούς «Πρωταγωνιστές» στο Μega.

2009
Μαζί με άλλους δημοσιογράφους ιδρύει το Protagon.

2014
Ιδρύει το πολιτικό Κίνημα «Ποτάμι», μπαίνει άνετα στην Ευρωβουλή και στη Βουλή.

2019
Μετά την αποτυχία στις ευρωεκλογές εγκαταλείπει την πολιτική. Ανακοινώνονται από το ΕΚΠΑ οι υποτροφίες Σταύρου Τσακυράκη, με χορηγό το Ποτάμι. 

ΠΗΓΗ kathimerini.gr MAΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ