iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Επιτέλους είμαστε έτοιμοι να γράψουμε για το "σύνδρομο των καλεσμένων". Δηλαδή το σε βαθμό λιποθυμίας άγχος των προέδρων συλλόγων όταν καλωσορίζουν σε εκδηλώσεις, γλέντια, κοπές πίτας και οτιδήποτε άλλο τους "επίσημους" καλεσμένους. Μάτια γουρλωμένα, χέρια που τρέμουν, ιδρώτας που κυλάει στο μέτωπο μήπως ξεχαστεί κάποιος σπουδαίος που δίνει κύρος στην εκδήλωση, αλλά και μήπως διαμαρτυρηθεί που δεν ακούστηκε το ονομά του. Να ήξεραν οι απλοί πολίτες πόσες παρεξηγήσεις και τσακωμοί έχουν γίνει για ένα όνομα που ξεχάστηκε. Πόσοι άνθρωποι έκοψαν την καλημέρα!

Προσπαθήσαμε να έρθουμε για λίγο στη θέση ενός σοβαρού (υποτίθεται) ανθρώπου που θα κάνει έναν χαιρετισμό στην εκδήλωση του συλλόγου του. Δεν το καταφέραμε, όσο κι αν προσπαθήσαμε με το στερεότυπο που έχει καθιερωθεί. Αν υπάρχει βουλευτής πρώτα απ όλους, μετά περιφέρεια, μετά δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι δημοτικών συμβουλίων, δημοτικοί σύμβουλοι, τοπικοί σύμβουλοι, πρόεδροι άλλων συλλόγων. Και βεβαίως ότι έχει να κάνει με πρώην. Ακόμη και αν πριν από είκοσι χρόνια ήσουν δημοτικός σύμβουλος ή βουλευτής είναι μία... επίσημη ιδιότητα στην ανατολική Αττική. Και μη σας πούμε ότι ο πρώην είναι πιο απαιτητικός από τον νυν! Οι πιο έντονες περιπτώσεις"διαβημάτων διαμαρτυρίας" που γνωρίζουμε αφορούν σε πρώην συμβούλους ή βουλευτές που προσβλήθηκαν γιατί δεν ακούστηκε το ονομά τους. 

Πόσο ανούσια και ευτελή πράγματα σε μία χώρα που θα έπρεπε να έχει άλλες αξίες και ιδανικά. Ας είναι. Μακάρι οι επόμενες γενιές να απαλλαγούν από το "σύνδρομο του άγχους". Κι αν βρε αδερφέ ξεχαστεί κι ένα όνομα δεν έγινε επίτηδες. εν θα χάσεις καμία ψήφο επειδή όταν πήγες στο πανηγύρι στα Κάτω Τριμέκλανα δεν σε είδε ο πρόεδρος μέσα στο πλήθος ή ξέχασε να σε αναφέρει. Εδώ εσύ όταν ήσουν βουλευτής ή (ορισμένοι) σύμβουλος τον ξεχνούσες τέσσερα χρόνια...