iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Γρήγορα απέκτησε φήμη ενός καλού και διαρκώς ανερχόμενου συγγραφέα. Είχε παντρευτεί την Dorothy Milne, μια υπερφιλόδοξη γυναίκα η οποία έβλεπε στο πρόσωπο του συζύγου της την ευκαιρία για μια πλουσιοπάροχη ζωή… χωρίς ιδιαίτερο κόπο.

Έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι της προκειμένου ο άνδρας της να μπορεί αναπόσπαστος να συνεχίσει το συγγραφικό του έργο. Με τον τρόπο, αυτό άλλωστε και εκείνη θα κέρδιζε αυτό που ήθελε. Περισσότερα χρήματα, δηλαδή. Ο Ο A. A. Milne, ωστόσο, όντας βετεράνος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε να αντιμετωπίσει και τους προσωπικούς του δαίμονες, δεδομένου πως η βία και η αιματοχυσία που είχε δει, τον είχαν σημαδέψει.

Το ζευγάρι, τον Αύγουστο του 1920 αποκτά ένα αγοράκι, τον Christopher Robin. Τότε ήταν που αποφασίζουν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να μετακομίσουν στα προάστια του Λονδίνου, προκειμένου να βρουν μια πιο ήσυχη ζωή με την ελπίδα πως έτσι ο A. A. Milne θα βρει την απαιτούμενη έμπνευση, ώστε ν’ αρχίσει να ξαναγράφει.

Η ανάγκη, άλλωστε, για χρήματα (δεδομένου πως ο καιρός από την τελευταία συγγραφική του προσπάθεια ήταν πολύς) ήταν τόσο μεγάλη που η Dorothy πούλησε ένα ποίημα του A. A. Milne στο Vanity Fair για να βγάλουν τα προς το ζην.

Και τελικά μετά από διάφορες περιπέτειες η πολυπόθητη έμπνευση για τον A. Milne ήρθε και, μάλιστα, με τον πλέον περίεργο και παράδοξο τρόπο. Αφορμή στάθηκε μια επίσκεψη του συγγραφέα και του μικρού του γιου στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου, κάπου στα μέσα του 1925…

Πριν φτάσουμε εκεί, ωστόσο, είναι αναγκαία μια «βουτιά» στο παρελθόν. Ένας Καναδός, ο Henry Colebourn, το 1914 «υιοθέτησε» μια μικρή μαύρη αρκούδα. Την ονόμασε Winnie προς τιμήν της πόλης Winniped όπου διέμενε. Την αγάπησε τόσο πολύ που όταν ταξίδεψε στην Αγγλία για να πολεμήσει στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, την πήρε μαζί του. Όταν έφυγε με τη μονάδα του για τη Γαλλία, ωστόσο, αναγκάστηκε να αφήσει την Winnie υπό την προστασία του Ζωολογικού Κήπου του Λονδίνου.

Εκεί τη συνάντησε ο μικρός Christopher Robin και αμέσως απέκτησε ένα τρομερό δεσμό μαζί της. Του θύμιζε το δικό του αρκουδάκι και αμέσως άρχισε να σκαρώνει διάφορες ιστορίες μαζί με τον ενθουσιασμένο πατέρα του, ο οποίος δίχως να χάσει χρόνο άρχισε να γράφει το πρώτο βιβλίο του Winnie the Pooh το οποίο κυκλοφόρησε το 1926 με τη μορφή ποιημάτων.

Στα βιβλία του Α.Α. Millne ο Winnie είναι ένα μάλλον αφελές αλλά σίγουρα καλόκαρδο αρκουδάκι που είναι όμως, πολύ φιλικό και συμπονετικό προς τους άλλους. Λατρεύει το μέλι, έχει έντονη ποιητική φλέβα και είναι ιδιαίτερα κοινωνικός.

Ο αγαπημένος του φίλος είναι ο Piglet (το Γουρουνάκι), με τον οποίο περνάει τον περισσότερο χρόνο του. Μένει στο δάσος των γαλάζιων ονείρων μαζί με τους φίλους του, το Γουρουνάκι, τον Λαγό, την Κουκουβάγια, τον Γάιδαρο τον Τίγρη κλπ. Όλοι οι φίλοι του, ήταν τα αγαπημένα παιχνίδια του μικρού Christopher Robin. Ο συγγραφέας- πατέρας του είχε πάρει πλέον… «φωτιά»! Σε συνεργασία με τη μητέρα του μικρού Christopher Robin, η οποία τον «προμηθεύει» με ιστορίες και περιστατικά της καθημερινότητάς τους, ο συγγραφέας γράφει συνέχεια το ένα βιβλίο μετά το άλλο!

Μέχρι τον Νοέμβριο του 1931, ο Winnie ήταν πια μια επιχείρηση που απέφερε 50 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η συνέχεια είναι εξίσου θριαμβευτική. Μέσα στην παραζάλη της δόξας, ωστόσο, ο Α.Α. Millne κάνει ένα μεγάλο λάθος. Ανακοινώνει πως το μικρό παιδάκι που κάνει παρέα στον Winnie είναι πραγματικό πρόσωπο. Είναι ο ίδιος του ο γιος.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο μικρός Christopher Robin γίνεται το αγαπημένο «παιχνίδι» των media. Συνεντεύξεις, φωτογραφίσεις και πολλές υποχρεώσεις για ένα παιδάκι που το μόνο που ήθελε ήταν να παίζει με τα παιχνίδια του.

Οι γονείς του μπαίνουν μέσα σε ένα φαύλο κύκλο που αν και αντιλαμβάνονται το κακό που γίνεται δεν μπορούν να το σταματήσουν εξαιτίας της τεράστιας επιτυχίας που σημειώνουν τα βιβλία. Ο μικρός, όπως ο ίδιος αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα στην αυτοβιογραφία του, στην αρχή απολάμβανε όλη αυτή την προσοχή που είχε στραφεί πάνω του. Όσο περνούσε ο καιρός, ωστόσο, όλο αυτό τον έπνιγε ολοένα και περισσότερο. Ένας φωτογράφος, μάλιστα, έπεισε την οικογένεια να βάλει τον μικρό μέσα στο κλουβί με την πραγματική αρκούδα για να τραβήξει μερικά καρέ.

Η δημοσιότητα γύρισε μπούμερανγκ  όταν ο Christopher Robin πήγε στο σχολείο. Εκεί ήταν το παιδί που όλοι οι συμμαθητές του, τον έδειχναν με το δάχτυλο. Τον χλεύαζαν και τον κορόιδευαν διαρκώς κάνοντας τον να περνάει εφιαλτικές στιγμές.

Ο μικρός ένιωσε να πνίγεται και κατηγόρησε τους γονείς του για όλα αυτά που τραβάει. Αποξενώθηκε τόσο πολύ που στην ουσία ένιωθε ξένος μέσα στην ίδια του την οικογένεια. Έφτασε στο σημείο να μισεί τους ίδιους του, τους γονείς και να τους αποφεύγει.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε είναι πως όταν ο Christopher Robin ενηλικιώθηκε δεν πήρε ούτε ένα δολάριο από την περιουσία που είχε δημιουργηθεί. «Δεν ήθελα να πάρω ούτε ένα δολάριο από αυτά τα λεφτά. Αυτά τα λεφτά και κυρίως ο τρόπος που βγήκαν μου έκαναν μεγάλο κακό και με σημάδεψαν σαν άνθρωπο» είχε πει ο ίδιος ο Christopher Robin ο οποίος είχε αποκαλύψει πως όταν αρρώστησε βαριά η κόρη του Clare, αναγκάστηκε να πάρει ένα μέρος εκείνων των χρημάτων προκειμένου να ανταπεξέλθει στα τεράστια έξοδα της θεραπείας της.

Ο Christopher Robin άνοιξε ένα δικό του βιβλιοπωλείο και έγραψε την αυτοβιογραφία του. Από αυτά τα λεφτά ζούσε. Με την πάροδο του χρόνου η οργή που ένιωθε καταλάγιασε και τα συναισθήματα άλλαξαν. Όχι, όμως, σε τέτοιο βαθμό, ώστε, να συγχωρήσει τους γονείς του. Είναι ενδεικτικό πως από την εποχή που έφυγε από το σπίτι του, συνάντησε τη μητέρα του μόλις μια φορά μέχρι αυτή να πεθάνει, ενώ κάτι ανάλογο έγινε και με τον πατέρα του.