iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Όπως και άλλες φορές που περιστατικά ρατσιστικής βίας και μίσους, όπως πχ η σφαγή της Τούλσα το 1921, ή άπειρα άλλα περιστατικά λυντσαρίσματος μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, έτσι και τώρα, ο φρικτός φόνος του μικρούλη, μας έτριψε κατάμουτρα την ασχήμια, το μίσος και την αδικία της Λευκής Υπεροχής στην Αμερική. Αλλά επίσης, ήταν και καταλύτης για το κίνημα ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως όταν ενα σώμα ενόρκων αποτελούμενο μόνο απο λευκούς, αθώωσε τους δύο δράστες, παρά το ότι είχαν παραδεχτεί δημόσια το έγκλημα. Για δεκαετίες μετά, ο Έμμεττ Τιλλ ενέπνεε ανθρώπους να παλέψουν με την αδικία και να προσπαθήσουν να αλλάξουν τα πράγματα.

Η Μάμι Τιλλ, μητέρα του παιδιού, όταν είδε το πτώμα του παιδιού της και τα φρικτά βασανιστήρια που είχε υποστεί, επέμεινε στην κηδεία του νάναι το φέρετρο ανοιχτό για να "μπορούν οι άνθρωποι να δουν τι έκαναν στο παιδί της και πόσο αυτό υπέφερε".

Χιλιάδες κόσμου πήγαν στην κηδεία τότε. Μάλιστα, με την άδεια της Μάμι δύο εφημερίδες του Σικάγου έβαλαν φωτογραφίες. Όλο αυτό, μεγένθυνε το θυμό για την αδικία και ισχυροποίησε το κίνημα δικαιωμάτων των μαύρων. Μετά την αθώωση των ενόχων μόλις λίγες βδομάδες μετά το έγκλημα, παντού στη χώρα έγιναν διαμαρτυρίες και φασαρίες.Είναι χαρακτηριστικό οτι οι ένορκοι έκαναν λιγότερο απο μία ώρα για να βγάλουν ετυμηγορία, με έναν ένορκο να λέει οτι θάκαναν ακόμα πιο λίγο, αλλά σταμάτησαν να πιούν αναψυκτικά! Η Μαμι Τιλλ πήγε σε όλες τις πορείες και τις διαμαρτυρίες, μιλούσε στον κόσμο και έτσι ο φόνος του Έμμεττ έγινε κραυγή ελευθερίας.

Οι δύο δράστες, πούλησαν την ιστορία το 1956 σε ένα περιοδικό, για 4000 δολλάρια! Εκεί, ομολόγησαν οτι ήταν ένοχοι. Είπαν οτι αρχικά σκόπευαν μόνο "να του δώσουν ένα μάθημα", αλλα τσαντίστηκαν όταν ο μικρός αρνήθηκε να φοβηθεί και να ικετέψει, οπότε "Τι άλλο να κάναμε;"

Οι δύο άντρες ποτέ δεν τιμωρήθηκαν για το έγκλημά τους.

Ο ακτιβιστής δικηγόρος που προστάτευσε τότε όλους τους έγχρωμους μάρτυρες και την Μάμι, προσέλαβε μάλιστα και μπράβους να την φρουρούν κατά τη διάρκεια της δίκης, έγινε στόχος της Κου Κλουξ Κλαν(η οποία ενεργοποιήθηκε όταν άρχισαν όλες οι συγκεντρώσεις και οι διαμαρτυρίες) και αναγκάστηκε να φύγει για πάντα απ το Μισσισσίπι. Φεύγοντας μάλιστα, έκανε δηλώσεις και κατά του FBI και της μόνιμης "αδυναμίας" του να βρει ενόχους σε όλα τα ρατσιστικά εγκλήματα του Νότου.

Ο θάνατος του μικρούλη Έμμεττ ήταν το έναυσμα για την διάσημη πλέον διαμαρτυρία της Ρόζα Παρκς στο περιβόητο περιστατικό του λεωφορείου, τρεις μήνες μετά. Η ίδια η Παρκς έχει πει οτι στο μυαλό της εκείνη τη μέρα είχε τον Έμμεττ Τιλλ και αυτή η σκέψη την έκανε να μην κάνει πίσω. Και αυτό οδήγησε και τον Μαρτιν Λούθερ Κινγκ, ο οποίος επίσης πολλές φορές μιιλησε και αρθρογράφησε για τη δολοφονία του Τιλλ, λέγοντας οτι πρέπει να θεωρηθεί ένα απο τα πιό βίαια και απάνθρωπα εγκλήματα του 20ου αι. Το έγκλημα αυτό έλεγε είναι απόδειξη του απόλυτου κακού του ρατσισμού και πρόετρεπε να θυμόμαστε πάντα την φωνούλα του Εμμετ που κλαίει και ζητάει δικαιοσύνη απ τα ορμητικά νερά...

Το 2017, ο ιστορικός Τίμοθυ Τάϊσον έγραψε το βιβλίο The blood of Emmett Till. Εκεί παρουσιάζει όλο το πρόβλημα του ρατσισμού της Αμερικής.

Η Μαμι Τιλλ αφιέρωσε όλη της τη ζωή στο κίνημα για τα δικαιώματα. Το 2003, λίγο πριν το θάνατό της, έγραψε βιβλίο The death of innocence με την ιστορία του παιδιού της. Το 2018, γυρίστηκε ταινία. Ο JayZ και ο Will Smith, παίζουν σε σειρά που γυρίζει το HBO για τον Έμμεττ. Επίσης, η Γούπι Γκόλντμπεργκ γυρίζει έργο που ονομάζεται Till.

60 χρόνια μετά το θάνατό του, ο Έμμεττ ακόμα εμπνέει και επηρεάζει.

ΠΗΓΗ fb Athena Venetaki