iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Τρίτη - 07 Μαΐου 2024

Θανάσης Λάλας:
Οι στιγμές κρύβουν
αιωνιότητες...


Ο Θανάσης Λάλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έπαιξε ποδόσφαιρο, συναντήθηκε νωρίς με την τύχη του.

Σε πολύ νεαρή ηλικία είχε την ευκαιρία να ζήσει δίπλα στον Στρατή Τσίρκα, έναν σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα, και να τον καθοδηγήσει στον χώρο της ποίησης ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο Νίκος Καρούζος και ο Μίλτος Σαχτούρης. Στην ηλικία των 23 γνώρισε τυχαία τον Άντι Γουόρχολ και αυτή η συνάντηση άλλαξε την πορεία της ζωής του. Ξεκίνησε να παίρνει συνεντεύξεις και να επιδιώκει συναντήσεις με σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες και λόγιους, άρχισε να κάνει καθημερινότητά του αυτές τις συναντήσεις. Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει 3.500 συνεντεύξεις με μοναδικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος σε μεγάλα ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει διακριθεί ως δημιουργός νέων περιοδικών, έχει δημιουργήσει 33 καινούργια concept για περιοδικά. Σήμερα δραστηριοποιείται δημιουργικά στη ζωγραφική, τη γλυπτική και συνεχίζει επιλεκτικά στη δημοσιογραφία.

ΠΗΓΗ e-thessalia.gr Συνέντευξη ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΙΣΣΟΒΑ

Ποια ήταν η αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου με τίτλο «Θηρίο Ανήμερο» για τον Στέλιο Καζαντζίδη; Θέλατε να αποτίνετε τον δικό σας φόρο τιμής στο πρόσωπό του;
Με τον Στέλιο Καζαντζίδη είχα πολλές συναντήσεις τα τελευταία χρόνια, όσο ζούσε. Μάζευα υλικό με αφορμή δημοσιεύσεις. Δεν είχα κάποια άλλη ιδέα στο μυαλό μου. Κάποια στιγμή και ενώ είχαν περάσει 15 χρόνια από τον θάνατό του, έπεσα ξανά πάνω σε αυτό το υλικό που αριθμεί περισσότερες από 2.000 σελίδες. Άρχισα να διαβάζω διάφορα αποσπάσματα από τις απομαγνητοφωνήσεις και τα έχασα κι ο ίδιος. Για πρώτη φορά είδα στα λεγόμενα του Στέλιου τον άλλον Στέλιο. Αυτή ήταν η αφορμή! Κατάλαβα από το υλικό που είχα στα χέρια μου, ότι θα μπορούσε να προκύψει ο «άλλος Καζαντζίδης»! Πιστεύω ότι η αναγκαιότητα αυτού του βιβλίου προκύπτει από το περιεχόμενό του. Ο αναγνώστης εκπλήσσεται. Γνωρίζει πολλά που αγνοούσε για τον Στέλιο!

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με τίτλο «Και το καλοκαίρι κρυώνω», ο Γ. Νταλάρας επανασυστήνεται, γίνεται πιο γήινος, πιο προσιτός, ίσως. Θέλετε να σχολιάσετε;
Το έχω επαναλάβει πολλές φορές. Ο Γιώργος Νταλάρας πέρα από τη σπουδαία πενηντάχρονη πορεία του στις κορυφογραμμές του ελληνικού τραγουδιού, είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που γνώρισα επαγγελματικά και συνδέθηκα και φιλικά, που εξελίσσεται καθημερινά με τέτοιους ρυθμούς! Τον συναντάς και δεν ξέρει ένα όργανο και μετά από έναν χρόνο παίζει αυτό το όργανο σαν βιρτουόζος. Επίσης είναι ένας από τους λίγους που έχω γνωρίσει που η ζωή και το έργο του είναι οδηγός επιβίωσης. Παρακολουθώντας τον Γιώργο μαθαίνεις πώς μπορείς από ένα απλό παιδί που ασχολείται με τη χρυσοχοΐα να γίνεις μύθος στις ψυχές των ανθρώπων χωρίς να χάσεις τις αξίες σου, χωρίς να ξεχάσεις την αρχή σου, χωρίς να χάσεις την ανθρωπιά σου και το χιούμορ σου… Γιατί ο Γιώργος έχει διαολεμένο χιούμορ!

Με δεδομένο ότι οι ερωτώμενοι συνήθως είναι υποψιασμένοι, πόσο συμβάλλουν οι συνεντεύξεις στην ανάδειξη της προσωπικότητάς τους;
Αν οι ερωτήσεις γεννιούνται από τις απαντήσεις, αν ακούς τον άλλον που μιλάει, μπορείς να δεις τα σκοτάδια που κρύβεται ο συνεντευξιαζόμενος. Αν τα διακρίνεις, ανοίγεις τη μικρή πόρτα, με τα απλά «Γιατί, αυτό; Γιατί εκείνο;». Και αρχίζεις να περπατάς στα κρυφά μονοπάτια μιας ψυχής. Όλα έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα να ακούς τους άλλους κι όχι να τους συναντάς για να ακούσεις άλλη μια φορά τον εαυτό σου. Όλοι οι άνθρωποι, μιλούν κρύβοντας. Όλοι οι άνθρωποι πίσω από αυτό που δεν λένε, είναι το υπόλοιπο της ύπαρξής τους! Αγάπη και διάθεση κατανόησης -των πραγμάτων και των γεγονότων – χρειάζεται η δουλειά του συνεντευξιαστή!

Χρειάζονται δύο για μια καλή συνέντευξη. Ποιο χαρακτηριστικό σας θεωρείτε ότι ήταν εκείνο που κατάφερνε να ξεκλειδώσει ακόμα και δύσκολες προσωπικότητες;
Η διάθεσή μου να ακούσω. Το ταλέντο του συνεντευξιαστή δεν είναι η δυνατότητα να κάνεις καλές ερωτήσεις, αλλά η δυνατότητα να ακούς τον άλλον. Στις απαντήσεις κρύβεται η επόμενη εύστοχη ερώτηση. Επίσης πρέπει να αντιμετωπίζεις τις ψυχές και το μυαλό του συνομιλητή σου σαν κάτι εύθραυστο, που θέλει προσοχή και αγάπη!

Άπειρες, χιλιάδες συνεντεύξεις σας, δημοσιευμένες στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Ποια είναι η αίσθησή σας όταν γίνονται βιβλίο;
Η αξία που έχει μια κουβέντα, αν αφαιρέσεις τα ονόματα μπροστά από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις. Ο διάλογος πρέπει να έχει μια αξία, ανεξάρτητα από την προσωποποίησή του! Αν δεν ήξερες ότι αυτός που απαντάει είναι ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μελίνα, ο Φιλίπ Ροθ, πόσο θα σε ενδιέφερε αυτό που λέγεται; Αυτό δίνει μια αξία στο γραπτό, αυτό κάνει ένα βιβλίο διαλόγων από δημοσιογραφία, λογοτεχνία, υλικό άξιο να διεκδικήσει μια μεγαλύτερη διάρκεια από τη στιγμή!

 

Αλήθεια, μετά από 3.500 συνεντεύξεις, έχετε ως δημοσιογράφος κάποιο «απωθημένο» για κάποιο πρόσωπο, με το οποίο δεν καταφέρατε να συνομιλήσετε;
Όσο ζω θα θέλω να συναντώ πρόσωπα που θα μπορούσαν να είναι εν δυνάμει ήρωες μυθιστορημάτων. Κάθε ζωή που αξίζει να αφηγηθούμε είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Ζω για να αφηγούμαι ενδιαφέρουσες ζωές, φωτεινά μυαλά και ψυχές που καίνε!

Υπάρχει κάποιο βιβλίο – βιογραφία που σας εντυπωσίασε;
Πολλά, δεν έχει τελειωμό η λίστα! Αλλά θα ξεχωρίσω την αφήγηση του Τρούμαν Καπότε για τη Μέριλιν Μονρόε στο βιβλίο «Μουσική για Χαμαιλέοντες». Στο ίδιο βιβλίο, αρκετές από τις συνομιλίες του Καπότε με μελλοθάνατους… Επίσης μου άρεσαν πολύ η αυτοβιογραφία του Άμος Οζ και του Ελίας Κανέτι στις εκδόσεις Καστανιώτη.

Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Της ανοχής προς τους άλλους και της ανυπαρξίας, που είναι η μοίρα όλων.

Ποια είναι η προσωπικότητα, την οποία θα μας συστήσετε με το επόμενο βιβλίο σας;
Νομίζω ότι το επόμενο βιβλίο μου, στον χώρο της ιδιόμορφης αυτοβιογραφίας που κάνω, θα είναι εξαιρετικά συναρπαστικό για τον αναγνώστη που θα επιλέξει να το διαβάσει. Θα ανακαλύψει έναν άνθρωπο της εξουσίας, που μιλάει μέσα από το δωμάτιο της εξουσίας, την ώρα που ασκεί εξουσία. Θα είναι ένα βιβλίο με τον Αντρέα Παπανδρέου. Έχω περάσει πολλές ώρες συνομιλώντας μαζί του και μέσα σε αυτές τις ώρες λέγονται πολύ αποκαλυπτικά πράγματα για την κατανόηση αυτού που μας εξουσιάζει και μας καθορίζει τις ζωές!

Έντυπα, τηλεόραση, βιβλία, ωστόσο κατέχει και η Τέχνη σημαντική θέση τα τελευταία χρόνια στη ζωή σας. Θέλετε να μας πείτε;
Θα σας παραξενέψει ίσως η σκέψη μου. Νιώθω ότι όλα αυτά είναι εργαλεία για να πεις αυτό που έχεις μέσα σου και θέλεις να μοιραστείς με τους γύρω ανθρώπους. Πιστεύω ότι κάνοντας συνεντεύξεις, τηλεόραση, ραδιόφωνο, δημιουργώντας νέα concept περιοδικών, γράφοντας μυθιστορήματα και θεατρικά, κατασκευάζοντας εικαστικές εικόνες, όλα αυτά γενικώς που κάνω όλη μέρα κάθε μέρα, είναι για μένα Τέχνη. Όταν λέω Τέχνη, εννοώ το «υπερόπλο» που έχει ο άνθρωπος στη διάθεσή του, για να στοχεύσει στο μυαλό και στο συναίσθημα των άλλων ανθρώπων γύρω του, να μοιραστεί την περιέργειά του και την αγωνία του για αυτή την εμπειρία που λέμε ζωή! Η Τέχνη είναι «υπερόπλο», γιατί δεν μπορεί να ελεγχθεί – αν είναι «αληθινή Τέχνη» – από καμία εξουσία. Η Τέχνη δικαιώνεται πάντα από τους απλούς ανώνυμους θεατές της! Χτυπάει κατάκαρδα το συναίσθημα και ο πιο αδαής πλήττεται θανάσιμα από ενδιαφέρον! Αυτή είναι η μοναδική της δύναμη!

Όλα μπορεί να ανατραπούν σε μια στιγμή. Η πανδημία το έχει αποδείξει. Ποιο είναι το δικό σας μότο για την περίοδο που διανύουμε;
Οι στιγμές κρύβουν αιωνιότητες.