iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν νέο άνθρωπο στην τελετή αποφοίτησης. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο έπρεπε να διαπλεύσει συμπληγάδες. Το πτυχίο του δεν είναι κομμάτι χαρτί, αλλά σύγχρονος άθλος. Χωρίς υπερβολή…
Όταν τον γνώρισα, πέρυσι, στο υπουργείο Μετανάστευσης, μου περιέγραψε πως στα 16 του χρόνια κλήθηκε να φύγει ξαφνικά από την πατρίδα του διότι η ζωή του κινδύνευε. Πώς βρέθηκε με έναν φίλο του πατέρα του στην Τουρκία – ο σκοπός ήταν να σπουδάσει εκεί, να εργαστεί.
Μία μέρα του είπαν ότι φεύγει - προορισμός η απολύτως άγνωστη Ελλάδα. Εκεί βρέθηκε σε ένα κελί στην ελληνική πλευρά των συνόρων του Έβρου. Φεύγει τρεις μέρες μετά. Με ένα χαρτί στην τσέπη και τίποτα άλλο φτάνει στον Κηφισό. Σκεφτείτε την εικόνα: Ένας 16χρονος από την Γουινέα, χωρίς γνώση της γλώσσας, χωρίς λεφτά, χωρίς καμία επαφή για να επικοινωνήσει, χωρίς να έχει ιδέα τι βρίσκεται έξω από στέγαστρο στου σταθμού και τη βοή της διπλανής εθνικής οδού. Επί τρεις μέρες κοιμάται σε ένα παγκάκι, δεν έχει φάει, δεν ξέρει καν πώς να πάει στην τουαλέτα (καθώς χρειαζόταν μια απόδειξη), δεν έχει χαρτιά, δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Βλέπει δύο αστυνομικούς, τους πλησιάζει, προσπαθεί με υποτυπώδη αγγλικά και γαλλικά να τους εξηγήσει τι συμβαίνει κι αυτοί... απλώς δεν τον συλλαμβάνουν. Η τύχη του χαμογέλασε όταν ένας Νιγηριανός μίλησε μαζί του, κατάλαβε τι ζει και τον βοήθησε να φύγει από εκεί και να μείνει κάπου.
Ο Αμαντού κοιμόταν σε πάρκα, σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, όπου έβρισκε. Έκανε δουλειές του ποδαριού, έως ότου κάπως ενημερώθηκε ότι υπάρχει μια ΜΚΟ στα Εξάρχεια, το GSR, και έκανε αίτηση. Τον δέχθηκαν, μπήκε στον ξενώνα «Αποστολή», πήγε στο διαπολιτιστικό σχολείο, χωρίς να γνωρίζει καθόλου ελληνικά.
Ενώ βρισκόταν στο σχολείο, προσπαθούσε παράλληλα να εργαστεί, πήγε σε τεχνική σχολή, έγινε ψυκτικός και αφού επέμεινε μια δασκάλα του, έδωσε πανελλήνιες. Φοβόταν ότι δεν είχε νόημα. Διάβαζε ανάμεσα στη δουλειά και τα βράδια. Ο Αμαντού πέρασε στο Πανεπιστήμιο της Ηγουμενίτσας στο τμήμα Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα τελείωσε και τη σχολή των ψυκτικών. Στο πανεπιστήμιο οι άλλοι φοιτητές νόμιζαν ότι έκανε Erasmus και αδυνατούσαν να πιστέψουν την ιστορία του. Ενόσω σπούδαζε, επιχείρησε να βρει δουλειά αλλά συνάντησε άρνηση. Ίσως έφταιγε το χρώμα του δέρματός του...
Σήμερα ο Αμαντού πήρε πτυχίο – για τον ίδιο είναι άθλος, εποποιία. Για μένα η πιο όμορφη είδηση της ημέρας. Είναι από τις ιστορίες που προσφέρουν χαμόγελο και δύναμη, ακόμα κι αν είσαι στα πιο βαθιά σου σκοτάδια. Είναι απόδειξη ότι όλα είναι δυνατά, αρκεί να το παλεύεις. Όλα…

ΠΗΓΗ Λουκάς Βελιδάκης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ