iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Αλλά αυτή είναι η Ελλάδα. Τώρα θα αλλάξει. Και μάλιστα στη χειρότερη περίοδο στην ανθρώπινη ιστορία με την πανδημία που έχει βγάλει όλα τα κτηνώδη ένστικτα αβίαστα. Δείτε τον 53χρονο μισάνθρωπο ''καθηγητή'' που μαχαίρωσε το σκυλάκι στη Νίκαια ή τον 54χρονο βάρβαρο υπάλληλο της ΔΕΗ που βασάνισε το σκυλάκι στην Κρήτη. Αυτά όμως είναι τόσο θλιβερά κοινωνικά θέματα. Ας ευχηθούμε να είναι τα τελευταία, αλλά δυστυχώς αποκλείεται.

Ας μείνουμε στα πιο ανώδυνα και ''χαζά'', αν και αυτές οι σκέψεις μου δεν έχουν να κάνουν αμιγώς με το ποδόσφαιρο, αλλά με τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο Φαν Σιπ. Τον αληθινό φιλέλληνα Φαν Σιπ. Τον προπονητή - εργαζόμενα (αν και σκανδαλωδώς υψηλά αμειβόμενο) που τις τελευταίες ώρες ''σταυρώνει'' η αγέλη του Διαδικτύου και ''λιθοβολεί'' η πλειονότητα των αθλητικών συντακτών, που φυσικά δεν έχω δικαίωμα να τους κρίνω και δεν θα το κάνω.

Γιατί οι σκέψεις μου δεν είναι του δημοσιογράφου, αλλά του υγιούς φιλάθλου που φυσικά αγαπάει την εθνική Ελλάδος, του ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή από 14 ετών έως σήμερα στα 57 και του διπλωματούχου προπονητή επιπέδου UEFA B'. Συνεπώς έχω κάθε δικαίωμα να εκφράσω ελεύθερα την αποψή μου.

Ξεκινάμε με το αξίωμα ότι όλοι κάνουμε λάθη, ατυχείς επιλογές ή σωστές επιλογές που όμως μας προδίδουν. 

Έτσι και ο Ολλανδός κόουτς, αναμφισβήτητα ένας πολύ σοβαρός άνθρωπος και γνώστης του ποδοσφαίρου, έκανε κάποια λάθη. Δυστυχώς όλοι οι προπονητές έχουν εμμονές. Συμπάθειες και αντιπάθειες. Κακώς. Γιατί? Γιατί είναι κι αυτοί άνθρωποι όπως όλοι μας. Αλλά ένας λόγος παραπάνω που στα αποδυτήρια στις μεγάλες ομάδες κάνει κουμάντο μόνο ένας. Ο προπονητής. Και ένας απ αυτούς που κάνει απόλυτο κουμάντο είναι ο Φαν Σιπ. Βέβαια τον κατηγορούν για το ακριβώς αντίθετο. Ότι είναι ''μαριονέτα'' των μάνατζερ που θέλουν ''να κονομήσουν''. Δεν το πιστεύω. Δεν μου δίνει αυτή την εικόνα. Αλλά μπορεί και ''να πέφτω έξω''. Όμως για να μην μακρηγορώ τον κρίνω πρωτίστως ως άνθρωπο που δείχνει μια πραότητα και μία ευπρέπεια και δευτερευόντως ως κόουτς. 

Τι σπουδαίο έκανε σε αυτούς τους λίγους μήνες στον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας. Καθάρισε ''τον κόπρο του Αυγεία'' κάτι Μανωλάδες και κάτι Παπασταθόπουλους, που έμοιαζαν με παλιά ιστιοφόρα τα οποία δεν έστριβαν με τίποτα. Αφήστε τον παλιοχαρακτήρα τους. Και τόλμησε να καθιερώσει ένα 23χρονο παιδί τον Στράτο Σβάρνα που θα αφήσει ιστορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι στο γήπεδο και είναι και τυχερός θα κάνει μεγάλη Ευρωπαική καριέρα. Και δίπλα του έβαλε τον έμπειρο Τζαβέλα τον οποίο δεν λες ''γέρο'' στα 33 και με αυτή την ιστορία από πίσω. Εμπιστεύεται ''με κλειστά μάτια'' έναν παίκτη που γεννήθηκε στην Πορτογαλία κι έγινε πιο Έλληνας από τους Έλληνες και τον τίμησε και με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στη φανέλα με το εθνόσημο. Τον Βάλτερ Ζέκα. Μακράν τον κορυφαίο αμυντικό χαφ που έχει την Ελληνική υπηκοότητα. Επιλέγει τον εξαιρετικό Οδυσσέα Βλαχοδήμο για τα γκολπόστ, ενώ στα δύο άκρα των μπακ προτιμά τους καλούς πιτσιρικάδες Γιαννούλη και Χατζηδιάκο. Επίσης δείχνει μια συμπάθεια για τη θέση του ''10'' στον αρχηγό Τάσο Μπακασέτα, ο οποίος έχει μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα αλλά του λείπει η ''έκρηξη'' και η μεγάλη έμπνευση. Μέχρι εδώ ήταν τα καλά. Γιατί εδώ αρχίζουν οι εμμονές (κάποιες παράλογες και όχι ποδοσφαιρικές) και οι αστοχίες.

Κουρμπέλης, Λημνιός, Παυλίδης και Μάνταλος (ειδικά αυτός Παναγία μου) δεν το ''κατέχουν το τόπι'' που λέμε στην ποδοσφαιρική γλώσσα. Και αν φαινόμαστε υπερβολικοί με αυτό έστω δεν το δείχνουν ή δεν έχουν όρεξη. Αυτό το παιδί ο Μάνταλος έτσι όπως έχει καταντήσει δύσκολα θα έβρισε θέση ακόμη και στην εντεκάδα της πρωταθλήτριας του... πρωταθλήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της ΓΓΑ!

Ευκαιρία ήταν να δοκιμάσει μετά τη νίκη επί της Μολδαβίας σε ένα αδιάφορο τουρνουά στο αρχικό σχήμα τον Μπουχαλάκη και τον Φορτούνη (να μη γκρινιάζουν και οι Ολυμπιακοί), τον Πέλκα και τον Φούντα. Μιλάμε από αυτούς που έχει στην αποστολή. Γιατί μπορούμε να βρούμε 5-6 εξαιρετικούς παίκτες είτε στο Ελληνικό πρωτάθλημα είτε σε ξένα για την εθνική μας.

Όπως και νάχει σίγουρα ο Φαν Σιπ έβαλε μυαλό. Δεν είναι ανόητος. Και στο επόμενο ματς θα κάνει αυτό που πρέπει. Αλλά ξέρετε, τίποτα δεν θα είχε γίνει αν ο Μπακασέτας είχε ευστοχήσει στο πέναλτι και μετά οι Koσσοβάροι ''έτρωγαν'' άλλα 5 γκολ. Γιατί αυτό θα γινόταν. Όμως αυτή είναι η άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου.

Ο Φαν Σιπ - που σημειώστε υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής - μπορεί τελικά και να ''μην κάνει παρέλαση'', αλλά πάντως θα μείνει στη συνείδηση των υγιών Ελλήνων φιλάθλων ως ο γενναίος προπονητής που έστειλε σπίτια τους Μανωλά και Παπασταθόπουλο καθώς και Σιόβα ή κάτι άλλους ''ψευτονταήδες''...

Αλλά το άσχημο είναι ότι ο επόμενος πιθανότατα θα τους επαναφέρει μετά βαίων και κλάδων...

Επίλογος. Αν ήμουν πρόεδρος ομάδας ή πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας χώρας θα τον παρακαλούσα να έρθει προπονητής! Ή έστω θα ήθελα ως ποδοσφαιριστής να τον είχα κόουτς σε έναν αγώνα. Θα ήμουν υπερήφανος.