iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Να περιμένεις λογική και αθλητικό πολιτισμό? Να περιμένεις ψυχραιμία και ρεαλισμό? Σε καμία περίπτωση. Ένας εξαιρετικός Ολλανδός ποδοσφαιριστής όσο αγωνίστηκε στα γήπεδα και σοβαρός προπονητής όπως αποδεικνύει στον πάγκο της Εθνικής μας, αλλά πάνω απ όλα ένας ευγενής και ευπρεπής άνθρωπος, ένας Κύριος με κάπα κεφαλαίο, μέχρι να σφυρίξει την έναρξη του παιχνιδιού ο διαιτητής ήταν στον ''προθάλαμο'' της απόλυσης από το βορβορώδες σκοτεινό κύκλωμα της ΕΠΟ. Στη λήξη του ματς ξανάγινε ''μεγάλος κόουτς''. 

Ο Τζον Φαν΄τ Σχιπ και φυσικά οι ποδοσφαιριστές που φορούν τη φανέλα με το εθνόσημο αγαπάνε την πατρίδα. Αγαπάνε το καλό ποδόσφαιρο. Θέλουν να κερδίζουν. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται πάντα. Θα υπάρχουν και ματς με κακή  μέτρια απόδοση. Ματς με ατυχίες. Ματς που ''στραβώνουν'' όσο καλά κι αν παίζεις. Αυτό οι κανονικοί άνθρωποι και όχι οι χούλιγκαν - πίθηκοι είτε στις εξέδρες, είτε μεταμφιεσμένοι σε μεγαλοπαράγοντες με κοστούμια, είτε σε αυτοαποκαλούμενους ''δημοσιογράφους'' στα σάιτ της κακιάς ώρας.

Αυτή ήταν η εθνική ομάδα της Τετάρτης εναντίον της Σουηδίας. Η οποία βεβαίως στο επόμενο παιχνίδι μπορεί να χάσει. Μπορεί να κερδίσει ξανά αλλά να μην παίξει ωραίο ποδόσφαιρο.

Σε αυτή την υποανάπτυκτη χώρα όμως, με τριτοκοσμική νοοτροπία, πάντα φταίει ο προπονητής. Ή ο τερματοφύλακας που ''έφαγε'' το γκολ, ή ο χαφ που δεν ''έκοψε'', ή ο σέντερ φορ που ''έχασε'' το γκολ. Όμως στο ποδόσφαιρο η ομάδα χάνει και η ομάδα κερδίζει. Όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν.

Χίλια μπράβο σε ακόμη μία φορά για τον ομοσπονδιακό τεχνικό Τζον Φαν΄τ Σχιπ που εμπιστεύεται τα νέα παιδιά και χίλια μπράβο στους αθλητές της Εθνικής που μας κάνουν υπερήφανους.

Ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες παγκοσμίως τον Βλαχοδήμο, τους νεαρούς ελπιδοφόρους στόπερ Μαυροπάνο και Χατζηδιάκο (που μπροστά τους οι ''παλιοσακαράκες Μανωλάς και Παπασταθόπουλος ωχριούν), τον έμπειρο, την ψυχάρα Τζαβέλλα, τα μοντέρνα πλάγια μπακ που προκαλούν θαυμασμό Ανδρούτσο και Τσιμίκα, τα αμυντικά χαφ διεθνούς βεληνεκούς Ζέκα (τον λατρεύω, θυμίζει τον απροσπέλαστο Ζανέτι) και Μπουχαλάκη, τους παθιασμένους σέντερ φορ Παυλίδη και Δουβίκα (το σύστημα 3-5-2 τι υπέροχη έμπνευση ήταν αυτή του κόουτς) και τέλος τον μεγάλο αρχηγό Μπακασέτα. Την επιτομή της ηρεμίας στο γήπεδο και των υψηλής δημιουργικής τεχνικής. Τι μεγαλειώδης κίνηση όταν μετά το δεύτερο γκολ έπιασε όλους τους παίκτες και έτρεξαν στην αγκαλιά του προπονητή τους. Να τον στηρίξουν, να τον εμψυχώσουν. Φυσικά δεν ξεχνάμε όλα τα παιδιά που ήταν αναπληρωματικοί, όλοι μα όλοι βοηθάνε και συμμετέχουν, παράδειγμα ο Τζιόλης που μπήκε αλλαγή ''σέρβιρε'' το δεύτερο γκολ.

Αφήστε τον άνθρωπο τον Φαν΄τ Σχιπ να κάνει όπως ξέρει καλά τη δουλειά του. Μην τον ενοχλείτε. Αφήστε τους ποδοσφαιριστές να κάνουν αυτό που ξέρουν. Παικταράδες είναι... Αν τους αφήσετε θα γίνει η νέα ομάδα του ''2004''. Και ο ''βασιλιάς'' Ότο θα συνεχίζει να τους καμαρώνει χαμογελαστός στις εξέδρες. Όπως έκανε χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο...