Αν κάνεις έναν απλό πολλαπλασιασμό θα δεις ότι δεν βγαίνει. Η διοργάνωση γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η αθλητική καριέρα ενός ποδοσφαιριστή σε κορυφαίο επίπεδο έχει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Πόσα Παγκόσμια Κύπελλα να παίξει κάποιος; Δύο; Τρία; Τέσσερα;
Ο μαγικός αριθμός «πέντε» έμοιαζε ανέφικτος, εξωπραγματικός, παρά φύσει. Τον έφτασε ο παλιός Μεξικανός τερματοφύλακας Αντόνιο Καρμπαχάλ, σε μία εποχή που έμοιαζε αδύνατο για κάποιον να παίζει 20 χρόνια σερί μπάλα.
Ήταν 21 όταν έκανε το ντεμπούτο σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1950 και 37 όταν αποσύρθηκε μετά το Μουντιάλ του 1966, έχοντας στα γάντια του 5 συμμετοχές στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού.
Για να βρει παρέα σε αυτή την λίστα χρειάστηκε να περάσουν 32 χρόνια και να έρθει ο «βιονικός» Λόταρ Ματέους να παίξει σε πέμπτο σερί Μουντιάλ, δείγμα της δυσκολίας ενός τέτοιου επιτεύγματος.
Τα χρόνια πέρασαν και η επιστήμη μπήκε στο ποδόσφαιρο. Η διατροφή, η εξειδικευμένη εκγύμναση, η επαγγελματική αποθεραπεία άρχισαν να καθυστερούν το ποδοσφαιρικό γήρας. Ο Τζίτζι Μπουφόν (ξανά ένας τερματοφύλακας) και ο Ράφα Μάρκες έφτασαν κι αυτοί τα 5 Μουντιάλ στην καριέρα τους και η εκλεκτή αυτή παρέα τους ετοιμάζεται να διπλασιαστεί μόνο μέσα σε μία διοργάνωση!
Δύο Μεξικανοί, ο Μέμο Οτσόα (πάλι ένας τερματοφύλακας) και ο Αντρές Γουαρδάδο ετοιμάζονται κι αυτοί για το πέμπτο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του, όμως δείχνουν να έχουν αφήσει τις καλύτερες μέρες της καριέρας τους πίσω.
Οι δύο άλλοι, είναι δύο «ιερά τέρατα» που σημάδεψαν την εποχή τους και οι οποίοι, όχι απλώς δείχνουν ακμαίοι, αλλά θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, κρατώντας στις πλάτες τους, δύο ολόκληρες χώρες.
Ο Λιονέλ Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν είναι απλώς δύο μυθικές ποδοσφαιρικές μορφές. Αποτελούν και δύο ποδοσφαιρικά πρότυπα σε ότι αφορά τον τρόπο που κατάφεραν να επιμηκύνουν τις καριέρες τους, επιδεικνύοντας απόλυτο επαγγελματισμό σε όλα τα επίπεδα.
Για όσους το έχουν λησμονήσει ο CR7 είναι πατημένα 37, στις 5 Φεβρουαρίου του 2023 γίνεται 38! Κι όμως το σώμα του θυμίζει 20άρη, ταχυδυναμικά παραμένει εντυπωσιακός, παρά την αντιμετώπιση που τυγχάνει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δείχνει ότι έχει κι άλλα χρόνια μπάλας μπροστά τους.
Το ίδιο και ο Αργεντινός, o οποίος στις 24 Ιουνίου έγινε 35 και φέτος στην Παρί Σεν Ζερμέν δείχνει πιο ώριμος από ποτέ.
Δεν είναι τυχαίο, που οι δύο τους παραμένουν ακμαίοι, δυνατοί και σε τοπ επίπεδο. Πίσω τους κρύβεται ένα ολόκληρο team που φροντίζει ακόμα και την παραμικρή τους αναπνοή, αλλά πρώτιστα είναι θέμα αφοσίωσης. Απόφασης. Εγωισμού. Αγάπης για αυτό που κάνουν.
Ουδέποτε τους θυμάται κανείς να λουφάρουν από προπονήσεις, να παίρνουν κιλά, να πίνουν, να καπνίζουν, να ξενυχτάνε, παρότι έχουν τον κόσμο όλο στα πόδια τους. Άντεξαν σε κάθε είδους πειρασμό, επέλεξαν την γαλήνη του σπιτιού τους, πολύτεκνες οικογένειες και μία σχεδόν ασκητική ζωή, που τους επέτρεψε να παραμείνουν στην κορυφή για τόσα πολλά χρόνια, έχοντας την τύχη να παραμένουν μακριά από σοβαρούς τραυματισμούς.
Η περίπτωση τους δεν έχει προηγούμενο. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία, δύο ποδοσφαιριστές τέτοιου βεληνεκούς δεν έμειναν για τόσο μεγάλο συνεχόμενο χρονικό διάστημα στην κορυφή, ειδικά σε ένα άθλημα, το οποίο γίνεται όλο και πιο επίπονο, απαιτητικό, σκληρό, δύσκολο.
Δύο τύποι που δεν έχασαν ποτέ το ποδοσφαιρικό τους κίνητρο, πάντα υπάρχει κάτι που κυνηγούν, κάτι που τους δημιουργεί καύσιμη ύλη από το τίποτα. Ακόμα κι αν τελικά δεν πάρουν φέτος στα χέρια τους το ιερό δισκοπότηρο του ποδοσφαίρου, υπάρχει κάποιος που μπορεί κάποιος να βάλει το χέρι του στην φωτιά ότι δεν θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να παίξουν και στο Μουντιάλ του 2026;
Με αυτούς τους κολλημένους με την μπάλα τύπους, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το παραμικρό…
