iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Από το 1974 είχαμε να δούμε ολογάλανο τον εκλογικό χάρτη της Ελλάδας, ενώ είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων (με εξαίρεση το «ανώμαλο» 1989-90) που κυβερνών κόμμα παίρνει σε εκλογές για την ανανέωση της θητείας του συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό με το οποίο κυβέρνησε.

Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να είναι στοιχειωδώς συνεπής με τον εαυτό του (αν και δεν μας έχει δείξει ότι του αρέσει… το σπορ), κανονικά θα πρέπει από απόψε να μαζεύει τα προσωπικά του αντικείμενα, μαζί και τα αρχεία του ΣΥΡΙΖΑ, από την Κουμουνδούρου, και να προβληματίζεται για το επόμενο επαγγελματικό του μέλλον!

Ο ίδιος δεν ήταν που παραδεχόταν στη συνέντευξή του στον Σταύρο Θεοδωράκη ότι «ήττα με μεγαλύτερη διαφορά από 6 μονάδες θα έχει συνέπειες…» -προφανώς για τον ίδιο;

Τώρα που η διαφορά είναι διψήφια, «νταμπλ σκορ», δεν του ζητάει φυσικά κανείς να κάνει... χαρακίρι (αν ήταν Ιάπωνας, ίσως θα το σκεφτόταν), αλλά κατ’ ελάχιστον δεν πρέπει να σηκωθεί και να φύγει από το κόμμα του; Αν μη τι άλλο, μπας και ο έρμος ΣΥΡΙΖΑ με κάποιον άλλον ηγέτη βάλει μυαλό, κάνει τη σκληρή αυτοκριτική του, εγκαταλείψει τις ιδεοληπτικές «βεβαιότητες», αναθεωρήσει άρδην την πολιτική του και ξεκινήσει από την αρχή, ελπίζοντας να γίνει κάτι που να μοιάζει με σύγχρονο ευρωπαϊκό κεντροαριστερό κόμμα, με σχέδιο, πρόγραμμα, στόχους; Να αφήσει κατά μέρος τις εμμονές για… τρίτο γύρο του εμφυλίου, τον διχαστικό, τοξικό, αδιέξοδο και εκτός πραγματικότητας συνθηματολογικό λόγο;

Οι σκληροί «προεδρικοί» του ΣΥΡΙΖΑ διατείνονταν μέχρι τώρα ότι ο «Μεγάλος» είναι αυτός που οδήγησε το κόμμα από το 3% στην κορυφή και στην εξουσία -από αύριο θα είναι ενδιαφέρον να δούμε… τι θα λένε. Αν και χθες, Ζαχαριάδης, Τζανακόπουλος, Γεροβασίλη και Σία επέμεναν ότι ο Τσίπρας είναι αρχηγός με… διεθνή ακτινοβολία, και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχηγό. Να δούμε αν θα επιμείνουν και μετά τις εσωκομματικές ζυμώσεις-μάχες που έπονται τις επόμενες μέρες. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι! Η κυρία Γεροβασίλη, μάλιστα, «ερμηνεύουσα» τη σαρωτική ήττα του κόμματός της, είπε ότι «αυτό που προκύπτει είναι ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη έχει απέναντί της το... 60% του ελληνικού λαού»!

Αν δεν βάλουν μυαλό και συνεχίζουν να αρμενίζουν στραβά, σίγουροι ότι… ο γιαλός είναι στραβός, στις επόμενες εκλογές (ιδίως αν γίνουν με Τσίπρα αρχηγό) ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει ξανά στο... ήρεμο και ασφαλές λιμάνι του 3%.

Ο κ. Τσίπρας έχει φυσικά βαρύτατες ευθύνες για την προεκλογική στρατηγική που χάραξε. Αλλά μόνο γι’ αυτήν; Από την εκλογική του ήττα το 2019 (για την οποία δεν τόλμησε την παραμικρή ζωογόνα αυτοκριτική...), η όλη πολιτική που υιοθέτησε ως αξιωματική αντιπολίτευση (γενική άρνηση, πόλωση και διχαστικός εμφυλιοπολεμικός λόγος, εμμονή στην τακτική του από το ’12 και μετά, χωρίς να καταλαβαίνει -ή δεν ήθελε να καταλάβει- ότι… οι καιροί, οι ανάγκες της κοινωνίας και οι προοπτικές έχουν αλλάξει), ήταν στρατηγική ήττας.

Αυταρέσκεια, εκτός πραγματικότητας οίηση, προσωπικές προσβλητικές επιθέσεις εναντίον του Μητσοτάκη και της οικογένειάς του, μονότονη και μη πειστική επανάληψη των «ψευδαισθήσεων» και των…. Προγραμμάτων Θεσσαλονίκης, ψέματα και χαλκευμένες «αλήθειες», χυδαία εκμετάλλευση των Τεμπών, των πυρκαγιών, της πανδημίας, της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μια απίστευτη εχθροπάθεια εναντίον όλων (του ΠΑΣΟΚ που… γλυκοκοίταζε περιλαμβανομένου), αμηχανία και απόγνωση που τον οδήγησαν από την… «προοδευτική» κυβέρνηση στην κυβέρνηση ηττημένων, κι από κει στην κυβέρνηση ανοχής, μέχρι το... γλείψιμο του Κασιδιάρη και των «παραπλανημένων» ψηφοφόρων του. Ε, τι άλλο να κάνει πια ο άνθρωπος για να χάσει;

Ο Μητσοτάκης κατάφερε με την κυβερνητική πολιτική αλλά και την προεκλογική του στρατηγική (παρά τα πλήγματα που δέχθηκε) να αναδειχθεί σε θριαμβευτή αυτών των κρίσιμων εκλογών -στις οποίες παρά τρίχα να εξασφαλίσει και αυτοδυναμία, ακόμη και με την απλή αναλογική. Ποιος να το προβλέψει…

Τον εκλογικό θρίαμβό του, όμως, που του εξασφαλίζει την άνετη αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές (στις 25 Ιουνίου, πια, κατά πάσα βεβαιότητα), θα πρέπει να προσέξει (και έχει αποδείξει ότι διαθέτει και την κουλτούρα και τη διάθεση) να μην παρασυρθεί να την εκλάβει ως «λευκή επιταγή» και να ξεστρατίσει στην αλαζονεία. Ούτε να πιστέψει ότι οφείλεται αποκλειστικά στον κυβερνητικό απολογισμό, και οι κολοσσιαίες γκάφες της αντιπολίτευσης δεν τον αβαντάρισαν, εκ των πραγμάτων…

Σύνεση, εκτίμηση λαθών, διόρθωση πορείας όπου επιβάλλεται (και επιβάλλεται…), αξιολόγηση συνεργατών και ανανέωση όπου κρίνει, και προεκλογική στρατηγική εν όψει της 25ης Ιουνίου που να δικαιολογεί την εξ αρχής επιμονή του στην ανάγκη αυτοδυναμίας. Για σταθερότητα, προοπτική, ελπίδα, για να πάει η Ελλάδα μπροστά, όπως έχει δεσμευτεί… Με πολλή και σκληρή δουλειά, αλλά και με δικαιολογημένη αισιοδοξία.

Πηγή:iefimerida.gr