iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Παρασκευή - 03 Μαΐου 2024

Πέτρος Σαντ:
Πιστεύω στους νέους
Είναι ήρωες!


Η εισδοχή ''στο παρά ένα'' του Πέτρου Σαντ στο ψηφοδέλτιο του δημάρχου Ραφήνας Πικερμίου Βαγγέλη Μπουρνούς ενισχύει τη δυναμική του συνδυασμού του.
Αν ισχύει η παροιμία ''γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος'', τότε ο κ. Σαντ βλέπει μια θέση στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου μετά τις κάλπες της 8ης Οκτωβρίου. Διεισδυτική άποψη με μεγάλο ενδιαφέρον και αναμφισβήτητη αγάπη για τον τόπο ο κ. Σαντ ξετυλίγει τις σκέψεις του στην ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr

Στο 90' ''βάλατε το γκολ'' στο ψηφοδέλτιο του κ. Μπουρνούς. Δεν...κρατηθήκατε τελικά να μείνετε έξω από την προεκλογική μάχη...

Οι μάχες κερδίζονται στα πεδία των μαχών και όχι από τον καναπέ. Πιστεύω στην συμμετοχική δημοκρατία και παρά τις διαφωνίες μου με το «σύστημα» θα ήταν λάθος να μην συμμετάσχω εφόσον θεωρώ ότι έχω αρκετές γνώσεις να προσφέρω και την όρεξη να διαμορφώσω ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο.

Είναι η τρίτη υποψηφιοτητά σας σε δημοτικές εκλογές...

«Τοις τολμώσιν η Τύχη αεί ξύμφορος εστίν» έγραψε ο Θουκιδίδης που σημαίνει σε αυτούς που τολμούν η τύχη είναι πάντοτε ευνοϊκή. Ελπίζω οι συμπολίτες μας να με τιμήσουν με την ψήφο τους και να μου δώσουν μία θέση στο επόμενο Δημοτικό συμβούλιο.

Έφτασε η ώρα οι πολίτες να επιλέξουν αξιοκρατικά με βάση το βιογραφικό των υποψηφίων και όχι με τις γνωστές ''μεθόδους'' του παρελθόντος?

Αυτό μένει να το δούμε. Το σίγουρο είναι ότι οι προκλήσεις πλέον είναι τεράστιες και οι γνώσεις ποτέ δεν επαρκούν. Βιώνουμε την 4η βιομηχανική επανάσταση με τρελούς ρυθμούς, megadata, ΑΙ και απίστευτες πλέον επιστημονικές ανακαλύψεις. Εάν θέλουμε να ξεφύγουμε από την μιζέρια θα πρέπει να θέσουμε ως ισχυρό κοινωνικό πυλώνα την αξιοκρατία. Πρόσφατα επέστρεψα από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ. Αν και φαίνεται ότι η Αυτοκρατορία τελεί υπό κρίση, οι δύο βασικοί πυλώνες στους οποίους θεμελιώθηκε είναι: Πρώτον This is the law. Υπεράνω όλων ο Νόμος (και εκεί ο νόμος δεν κάνει face control ούτε ρουσφέτια). Δεύτερον Αξιοκρατία. Είσαι καλός, το σύστημα θα σε προάγει και θα σε πριμοδοτήσει για να γίνει ακόμα καλύτερος, θα σου δώσει αρμοδιότητες και επιτελικό πόστο ώστε η κοινωνία να αναπτύσσεται.

Είναι μια εξαιρετικά κρίσιμη η επόμενη πενταετία για το μέλλον της Ραφήνας και του Πικερμίου?

Θεωρώ πως ναι. Όλα αυτά τα μεγάλα έργα που προγραμματίζονται από την κεντρική διοίκηση και θα περάσουν από την πόλη θα αλλάξουν τελείως το πρόσωπο της. Θέλει τεράστια προσοχή και ομάδα με εμπειρία σε μεγάλα έργα και προγράμματα ώστε αυτό να γίνει με γνώμονα την αειφορία, το συμφέρον των κατοίκων της πόλης μας, την διασφάλιση της ποιότητας των κατασκευών και με τα κατάλληλα αντισταθμιστικά που θα κληρονομήσουμε στις επόμενες γενιές. Προπάντων με σεβασμό στην πόλη.

Λένε πως μια κυβέρνηση, μια Δημοτική Αρχή, μια ''εξουσία'' την κάνει καλύτερη η αντιπολίτευση. Συμφωνείτε?

Έχω αναφερθεί πολλές φορές για το ότι στην Ελλάδα με τον τρόπο που κάνουμε αντιπολίτευση ''πυροβολούμε τα πόδια μας'' . Θυμάμαι πολύ καλά το 2010 όταν η παράταξη Κεχαγιόγλου (στην οποία συμμετείχα) έχασε από τον κ. Χριστόπουλο, στην εκλογοαπολογιστική στην αίθουσα του ΔΣ πήρα τον λόγο και είπα: «Είναι σειρά μας να δείξουμε ότι δεν θα κάνουμε στείρα αντιπολίτευση αλλά θα βοηθήσουμε την νέα Διοίκηση, λόγω της τεράστιας εμπειρίας μας, να προχωρήσει την πόλη ένα βήμα μπροστά». Με κοίταξε σαν... εξωγήινο τότε ο Αντρέας και φυσικά ήταν και η τελευταία μας κουβέντα. Η αντιπολίτευση στον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου είναι πανταχού απούσα. Δεν έχει καμία ουσιαστική πρόταση και εμφανίζεται πάντα προεκλογικά με ένα προφίλ καταγγέλλοντος, συκοφάντη, μερικές φορές ξεπερνώντας τα όρια της ηθικής, προσπαθώντας έτσι να μειώσει το έργο της προηγούμενης διοίκησης και γενικά όλο αυτό είναι μία αρρωστημένη κατάσταση που έχει κουράσει τον Έλληνα, γεγονός που αποτυπώνεται στην κάλπη.

Ο Μάικλ Τάισον έχει πει το αμίμητο ''όλοι οι αντίπαλοι στο ριγκ ανέβαιναν με ένα σχέδιο, μέχρι που έτρωγαν την πρώτη μπουνιά''... Επαληθεύεται κάτι τέτοιο στην προεκλογική κούρσα της περιοχής μας?

Βλέπω ότι τα σχέδια κάποιων συμμετεχόντων διαφοροποιήθηκαν σχεδόν κατά 120 μοίρες λίγο πριν την τελική ευθεία. Θεωρώ ότι αν θα πέσει «η πρώτη μπουνιά» δεδομένων των knockout του Τάισον αυτό θα το δούμε την πρώτη Κυριακή.

Είστε αισιόδοξος για την επικράτηση του Βαγγέλη Μπουρνούς και της παραταξής του? 

Ο Ευάγγελος Μπουρνούς όπως οι περισσότεροι συγκεντρωτικοί ηγέτες έχει δημιουργήσει άσπονδους εχθρούς, αλλά και σημαντικούς φίλους. Είναι ένας άξιος διαχειριστής, απίστευτα εργατικός, πολύ καλός γνώστης της Δημόσιας Διοίκησης, έχει όραμα για τον τόπο, θα σηκώσει το τηλέφωνο και θα πάρει ακόμα και τον Πρωθυπουργό στις 10 το βράδυ προκειμένου να ζητήσει κάτι για την πόλη μας, θα απαντήσει και στον τελευταίο δημότη που θα τον πάρει για να του λύσει ένα πρόβλημα. Και έχει πάντα μα πάντα, ανοικτή την πόρτα του γραφείου του και πάνω από όλα έχει ανθρώπινο πρόσωπο και όχι προσωπείο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και στις εκλογές μετράει αυτό που πραγματικά είσαι και όχι αυτό που παριστάνεις.

Τι πρέπει να γίνει... ''χθες'' στη Ραφήνα και το Πικέρμι?

Στην Ραφήνα και το Πικέρμι «χτες» πρέπει να φτιαχτεί όλο το οδικό δίκτυο με τα πεζοδρομιά του και σε πολύ μεγάλα τμήματα δίκτυο ποδηλατόδρομων. Έτσι αμέσως νοικοκυρεύεται ο αστικός ιστός. Τα παραπάνω μελετημένα και συνδυαστικά με χώρους στάθμευσης και απαγορεύσεις στάθμευσης. Όταν λέμε οδικό δίκτυο εννοούμε όπως στο εξωτερικό, όχι όπως είναι σήμερα που θυμίζει τριτοκοσμικές χώρες. Τάπητες «χαλί» και πεζοδρόμια για άνετη πεζοπορία. Αμέσως ο αστικός ιστός θα αλλάξει πρόσωπο και θα γίνει βιώσιμος.

Είναι ρεαλιστικό, εφικτό να αποσυμφορηθεί η Ραφήνα από τον κυκλοφοριακό ''στραγγαλισμό'' λόγω του λιμανιού?

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού» αποδίδεται στους Στωικούς και χρησιμοποιείται και αντίστροφα, ουδέν καλόν αμιγές κακού για να υποδείξει ότι το καλό και το κακό αλληλοσχετίζονται στην ζωή μας. Η Ραφήνα θα αποσυμφορηθεί αλλά για να γίνει αυτό θα αποκτήσει μία μεγάλη Λεωφόρο με βοηθητικούς δρόμους και θα χάσει την σημερινή της μορφή. Βέβαια όπως είπαμε στόχος μας είναι το τελικό αποτέλεσμα να δώσει μία σύγχρονη, βιώσιμη, λειτουργική πόλη η οποία θα είναι καλύτερη από την πόλη του σήμερα. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Πρέπει να σταματήσουμε να λέμε «κάθε πέρσι και καλύτερα» και για αυτό είμαστε εδώ, για να δώσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία μας για το καλό της πόλης. Έχουμε όραμα, ξέρουμε πως, θέλουμε να δράσουμε.

Όλοι ξέρουμε ότι το ''βουνό'' (Περιβολάκια, Αγία Τριάδα κλπ) είναι ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στον τόπο μας. Είναι θωρακισμένος ή κάθε καλοκαίρι αγωνιούμε?

Φέτος για πρώτη φορά γίνανε μαζικές ενέργειες καθαρισμού οικοπέδων από την καύσιμη ύλη και καθαρισμού με βελτίωση οδών. Δεν είναι αρκετό. Υπάρχει ακόμα πολύ μεγάλος όγκος βιομάζας που αποτελεί βραδυφλεγή ''βόμβα''. Πρέπει να καθαριστεί «το βουνό» στο σύνολό του και να γίνει προσπελάσιμο. Οι δημόσιοι χώροι φιλικοί προς τους κατοίκους. Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία και ποδηλασία αλλά και για αναψυχή. Θέλει όμως συντονισμένη προσπάθεια και εθελοντική εργασία για να μην παραμένει πυριτιδαποθήκη και κάθε χρόνο παίζουμε με τις πιθανότητες.

Γράφετε συνεχώς στο διαδίκτυο για την ''καρμανιόλα'' της Φλέμινγκ. Γιατί παραμένει αυτή η τριτοκοσμική παθογένεια και ποιός φταίει?

Η πολυνομία και ο διαμοιρασμός αρμοδιοτήτων. Τα έγραψα πρόσφατα και κάποιοι θεώρησαν ότι μπορούν να κάνουν την αντιπολίτευση του γορίλα… γράφοντας ειρωνικά σχόλια κλπ. Θα τα επαναλάβω γιατί η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης. Η Λ. Φλέμινγκ ανήκει στο τριτεύον Εθνικό Οδικό Δίκτυο βάση ΦΕΚ. Αποτελεί τμήμα της Ε.Ο. Αρ. 54 «Σταυρού – Ραφίνας». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εποπτεύεται από την Περιφέρεια και συγκεκριμένα από την Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας Ανατολικής Αττικής. 

Θα γίνει ποτέ η πολυπόθητη διαπλάτυνση?

Κατά καιρούς έχει επιχειρηθεί να προκηρυχθεί μελέτη για την διαπλάτυνση και βελτίωση των γεωμετρικών και λειτουργικών της χαρακτηριστικών αλλά δεν ολοκληρώθηκε διότι «σκόνταφτε» στο γεγονός της Αττικής Οδού. Για όσους δεν γνωρίζουν η σημερινή Αττική Οδός έχει σχεδιαστεί από την δεκαετία του ’50. Ήταν δεδομένο ότι η επέκταση προς Λιμένα Ραφήνας θα χρησιμοποιούσε τον «διάδρομο» της Φλέμινγκ και για το λόγο αυτό η πολιτεία ουδέποτε τελικά επένδυσε σε ένα έργο που ενδεχομένων θα περιόριζε τον μελλοντικό σχεδιασμό. Αναμένουμε λοιπόν την μελέτη της επέκτασης της Αττικής Οδού που θα την βελτιώσει στο σύνολό της.

Εσείς οι...πολιτικοί κ. Σαντ παραμελείτε στους υπολογισμούς σας τους νέους. Γνωρίζετε ότι ψηφίζουν 18ρηδες μαθητές λυκείου?

Καταρχάς να σας ομολογήσω ότι είμαι «καψούρης» με τους νέους. Πιστεύω πάρα πολύ σε αυτούς και τους θεωρώ ήρωες διότι ζούνε σε ένα περιβάλλον 100 φορές πιο απαιτητικό και καταπιεστικό ταυτόχρονα από ότι εμείς. Ο εγκέφαλός τους πρεσάρεται καθημερινά με δισεκατομμύρια bytes πληροφορίας, χρήσιμης και άχρηστης μαζί, καλούνται να φιλτράρουν, να διαλέξουν, να αποφασίσουν για το μέλλον τους, να κάνουν λάθη, να ζήσουν, να ερωτευτούν, να νευριάσουν, να παίξουν, να βρίσουν, να κολυμπήσουν, να να να και όλα αυτά σε κλάσματα δευτερολέπτου. Εμείς είμασταν φλώροι μπροστά τους. Τί είχαμε? Μία μπάλα, ένα ποδήλατο, το σχολείο και την ζακέτα που ξεχνάγαμε… 

Είναι σύγχρονοι ήρωες, όπως το λέτε...

Πραγματικά είναι ήρωες και για αυτό βλέπουμε πολλά παιδιά να κρασσάρουν υπό την πίεση όλων των παραπάνω, να αποκτούν παραβατικές συμπεριφορές ή να αποκτούν αυτοάνοσα, ψυχολογικά, να καταφεύγουν στα ναρκωτικά και γενικά να δυσκολεύονται στην προσαρμογή με αυτό το ''τρελοκομείο'' που τους παραδώσαμε για να ζήσουν. Αυτό και αν είναι ένα θέμα τεράστιας συζήτησης και χάραξης Στρατηγικής. Τώρα αναφορικά με το γεγονός ότι ψηφίζουν, θεωρώ ότι είναι τόσο αντιδραστικοί με το «σύστημα» που η ψήφος όσων δεν απέχουν, κατά μεγάλο ποσοστό είναι ψήφος διαμαρτυρίας και καλά κάνουνε. 

Δώστε και μια συμβουλή στους νέους...

Τους λέω με όλη μου την αγάπη: Όσο λιγότερο μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα θεωρώ μεγάλη απάτη και μάστιγα γιατί φτιάχτηκαν για να αλληλοεπιδρούν με το εγώ και την ψυχοσύνθεση, τριπάρουν το μυαλό και όσο το δυνατόν περισσότερο αθλητισμός και βιβλία. Αν μπορεί αυτό να γίνει στις μέρες μας…

Εάν μπορούσατε να στείλετε μια επιστολή που θα τη διάβαζαν οι άνθρωποι στο μέλλον τι θα γράφατε? Τι θα τους προειδοποιούσατε να μην κάνουν ώστε να μην επαναλάβουν τα λάθη του σήμερα?

«Αδελφοί μας, συγνώμη. Αποτύχαμε γιατί γίναμε καταναλωτικά ζώα, άπληστοι, αμόρφωτοι με πτυχία, βιαστές της γης μας. Χρησιμοποιήσαμε τις λέξεις ως προσωπεία, αγνοώντας την σημασία, την ουσία. Η Δημοκρατία έγινε ολιγαρχία, πολλές φορές φασισμός. Η Ειρήνη χρησιμοποίησε όπλα για να ζήσει. Η ευημερία σκότωσε για να ταΐσει. Ο άνθρωπος έκαψε για να χτίσει. Προκειμένου να κερδίσει τα έχασε όλα. Παν μέτρον άριστον. Ομόνοια, ομοψυχία, αλληλεγγύη, δημοκρατία, στοχασμός, φιλοσοφία. Θρέψτε το νου περισσότερο από το σώμα».

Θα μου ιεραρχήσετε πέντε αξίες της ζωής. Φιλία, σεβασμός, αγάπη, ευγνωμοσύνη, εμπιστοσύνη...

Μεγάλη κουβέντα αυτή. Στο Tae KwonDo που όπως γνωρίζετε είμαι αθλητής λέμε: Αγάπη, Ειρήνη, Σεβασμός και Πειθαρχία πρώτα για τον εαυτό σου και κατ’ επέκταση για τους άλλους. Νομίζω ότι αυτές οι τέσσερις είναι αρκετές. Αν το καλοσκεφτείτε περικλείουν, καθορίζουν τα πάντα.

Περνάτε ''κάτω από τα ραντάρ'' - κι έτσι πρέπει - την ανθρωπιστική σας δράση...

Ο ανθρωπισμός είναι κάτι που το δεξί χέρι δεν πρέπει να ξέρει τι κάνει το αριστερό. Είμαι μέλος της οικογένειας της AHEPA και μέχρι τις πρόσφατες αρχαιρεσίες ήμουν Διευθυντής φιλανθρωπίας στο Chapter HJ38 Παλαιού Φαλήρου όπου ανήκω. Αυτή την στιγμή τρέχουμε το πρόγραμμα «Πρόληψη σημαίνει ζωή» σε συνεργασία με την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία όπου πραγματοποιούμε δωρεάν μαστογραφικό έλεγχο με κινητή μονάδα σε Δήμους της χώρας. Μόνο το 2022 πραγματοποιήσαμε πάνω από 250 φιλανθρωπικές δράσεις σε ιδρύματα ή/και ομάδες που είχαν ανάγκη στήριξης. Μεγάλο στοίχημα για το 2024 η ανακαίνιση της Χειρουργικής ΜΕΘ της Α’ ΠΡΧ του εμβληματικού Νοσοκομείου AHEPA Θεσσαλονίκης.

Τι θυμάστε έντονα και με συγκίνηση από τα παιδικά και τα εφηβικά σας χρόνια στη Ραφήνα?

Την μεγάλη παρέα που είχαμε στα Περιβολάκια, περίπου 20 και πλέον άτομα, αγόρια κορίτσια και κατεβαίναμε με τα πόδια καλοκαίρι την Τζων Κένεντυ όλοι μαζί κάνοντας πλάκες και συζητήσεις για να πάμε Θερινό Κινηματογράφο, για καφέ στο ''Ακτή'', για βόλτα ή για Λούνα Παρκ εκεί που τώρα είναι το Lidl. Ήταν ανέμελα χρόνια τότε, ήταν καθαρές οι ψυχές.

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ