Για έναν ποδοσφαιριστή το να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της χώρας του θεωρείται η ύψιστη τιμή στην καριέρα του.
Ωστόσο ψάξαμε και βρήκαμε τρεις παίκτες οι οποίοι δεν… είχαν αυτή την τιμή. Χωρίς όμως να σημαίνει ότι δεν ήταν καλοί ποδοσφαιριστές. Ίσα-ίσα που στην εποχή τους θεωρούνταν από τους πολύ καλούς στη θέση που αγωνίζονταν και ήταν και αρχηγοί στις ομάδες τους!
Ο μικρότερος αδερφός του νικητή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Φάμπιο Καναβάρο, Πάολο, μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του απίστευτα άτυχο που δεν εμφανίστηκε ποτέ στους «ατζούρι». Παρά το γεγονός ότι έζησε στη… σκιά του αδερφού του για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ο Πάολο ήταν ένας σταθερός σέντερ μπακ, ενώ κέρδισε το Coppa Italia με τη Νάπολι – όπου παρέμεινε επτά χρόνια ως αρχηγός του συλλόγου.
Παρά το γεγονός ότι έκανε 30 εμφανίσεις για τη χώρα του σε επίπεδο νέων, ο Καναβάρο δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στην ανδρική ομάδα. Η ικανότητα της Ιταλίας να παράγει σπουδαίους αμυντικούς παγκοσμίου φήμης, δεν του έδωσε την ευκαιρία να φορέσει το εθνόσημο στο στήθος. Ο αδερφός του Φάμπιο, ο Τζόρτζιο Κιελίνι και ο Λεονάρντο Μπονούτσι, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς ήταν όλοι μπροστά του στη σειρά. Ακόμη και όταν τελικά ήρθε η πρώτη πρόσκληση για τους άνδρες, ο Πάολο αναγκάστηκε να παρακολουθήσει το φιλικό της Ιταλίας με τη Νότια Αφρική από τον πάγκο καθώς ήταν τραυματίας.
Ο Στιβ Μπρους έκανε πάνω από 300 εμφανίσεις με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σήκωσε τρεις τίτλους στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά δεν ήταν αρκετό για να εξασφαλίσει μια θέση στην Αγγλία. Ένας βράχος στην καρδιά της άμυνας της Γιουνάιτεντ για εννέα χρόνια, ο Μπρους είδε την ευκαιρία για να εκπροσωπήσει τη χώρα του να του έρχεται σε ηλικία 34 ετών. Ο σέντερ μπακ, ωστόσο, απέρριψε την πρόταση νιώθοντας ότι η κλήση δεν έγινε επειδή το άξιζε αλλά από… λύπηση.
Πάνω από 400 συμμετοχές, ένας πρωτάθλημα στη La Liga, ένα Copa del Rey και δύο κούπες Europa League. Ο Γκάμπριελ Φερνάντεθ Αρένας ή Γκάμπι όπως τον ξέρουμε όλοι, αποτελεί έναν θρύλο της Ατλέτικο Μαδρίτης. Όμως, παρά τους ηρωισμούς του για τον σύλλογο, δεν ανταμείφθηκε ποτέ σε διεθνές επίπεδο. Έφτασε στο απόγειό του όταν η Ισπανία κυριαρχούσε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ως αμυντικός μέσος, ο Γκάμπι βρήκε τον εαυτό του σε αδιέξοδο με τον Σέρχιο Μπουσκέτς και τον Χάβι Μαρτίνεθ, και οι δύο μπροστά του μεταξύ 2010-2012. Δύο χρόνια αργότερα, μετά από μια εκπληκτική σεζόν που τον είδε ως αρχηγό της Ατλέτικο να κατακτά τον τίτλο του πρωταθλήματος, ο Γκάμπι δεν κλήθηκε ούτε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Η Ισπανία συνετρίβη στη φάση των ομίλων και αποχαιρέτησε από νωρίς τη διοργάνωση, με τον Γκάμπι να μην λαμβάνει ποτέ μια κλήση στη «φούρια ρόχα».
