iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Ένας χώρος – σύμβολο της γενέτειρας του πιο απαιτητικού δρόμου αντοχής στον κλασικό αθλητισμό, ένας χώρος που θα έπρεπε να αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και να αντανακλά την εξέλιξη μιας ιστορικής περιοχής, όπως ο Μαραθώνας, τονίζει σε δελτίο Τύπου η ''Συμμαχία'' του υποψηφίου δημάρχου Μαραθώνα Σπύρου Λιβαθινού.

Ο Σπύρος Χρυσίνας δεν είναι απλά γέννημα–θρέμμα Μαραθωνίτης, αλλά έχει ταυτίσει τη ζωή του με το συγκεκριμένο χώρο. Άνθρωπος του αθλητισμού, με ξεχωριστή παρουσία, διαδρομή και σημαντικές διακρίσεις στα τμήματα υποδομής συλλόγων που έχει εργαστεί (Μάχη Μαραθώνα, Θύελλα Ραφήνας, Ακαδημίες Ρότσα, Α.Ο. Γέρακα, Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη), μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Προπονητών Ελλάδος και του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Προπονητών Ανατολικής Αττικής, αποτελεί στέλεχος της ομάδας του αθλητικού αναπτυξιακού προγράμματος της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ και πολύτιμο συνεργάτη του Συνδυασμού μας στην προσπάθεια επίλυσης χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Δημοτικό Διαμέρισμα του Μαραθώνα.

Επιπλέον, η γνώση που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια δίπλα σε παιδιά και νέους ανθρώπους, συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία ενός Δήμου ευκαιριών για κάθε νέο και νέα.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΡΥΣΙΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Φίλες και φίλοι,

Από μικρό παιδί μεγάλωσα δίπλα στην Αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου. Σ’ αυτό το ιστορικό σημείο που μια φορά το χρόνο συγκεντρώνει πάνω του εκατομμύρια βλέμματα ανθρώπων απ’ όλο τον πλανήτη, ευλόγησε ο Θεός την οικογένειά μου να φτιάξει το σπιτικό της.

Είχα την χαρά να αγωνιστώ ως ποδοσφαιριστής και παράλληλα ως προπονητής υποδομών στο συγκεκριμένο στάδιο-κόσμημα όταν κατασκευάστηκε, αλλά στην πορεία των χρόνων βίωνα τα σημάδια εγκατάλειψής του και ζούσα καθημερινά την αγωνία των συναθλητών αλλά και αθλητών μου για την εξέλιξη του τόπου μας.

Ένας Μαραθώνας παραδομένος στο βωμό εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, αφημένος στη μικροπολιτική, εγκαταλελειμμένος στην αδιαφορία. Όποιο βλέμμα κι αν αντικρίσεις συναντάς απογοήτευση, αγωνία για το αύριο.

Θυμάμαι τον εαυτό μου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας να παρακολουθώ τις εργασίες ανακατασκευής της Αφετηρίας και να απορώ με την παντελή έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού αξιοποίησης του χώρου. Θαρρείς και ήταν μια εγκατάσταση μιας χρήσης που μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα εξαφανιζόταν ως δια μαγείας από την περιοχή. Ό,τι ακριβώς συνέβη με το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά που φυτοζωεί εδώ και χρόνια αφημένο στη μοίρα του. Ό,τι ακριβώς συνέβη με το Σπήλαιο του Πανός, το θολωτό μυκηναϊκό τάφο στον Αρνό και τόσους άλλους χώρους σπάνιας αρχαιολογικής σημασίας που θάφτηκαν κάτω από ξερόχορτα και τόνους αδιαφορίας.

Από την αυλή του σπιτιού μου έβλεπα τον Μαραθώνα να μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα, εκτός από τις υποδομές του. Ο πληθυσμός του αυξήθηκε, ο αριθμός των επισκεπτών του επίσης, αλλά ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να διαθέτει μία οδική έξοδο και μια στενή είσοδο, όπως ακριβώς τη διέθετε πίσω στη δεκαετία του ’80, όταν ήταν ένα μικρό ιστορικό χωριό 40 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα.

Δουλεύοντας, μάλιστα, για δέκα χρόνια σε γειτονικούς μας Δήμους, μοιραία συνέκρινα τη δική τους εξέλιξη με τη δική μας και προσπαθούσα να δώσω απαντήσεις σε ένα μεγάλο «γιατί»…

Η απογοήτευσή μου βλέποντας όλο αυτό το διάστημα τη συγκεκριμένη εικόνα ήταν τόσο μεγάλη που δεν σας κρύβω ότι είχα αποφασίσει να μην ψηφίσω καν στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Μέχρι που έμαθα ότι θέτει υποψηφιότητα για Δήμαρχος ο Σπύρος Λιβαθινός. Ποτέ μου δεν περίμενα ότι ένας άνθρωπος που θα μου ενέπνεε εμπιστοσύνη, θα είχε διάθεση για δουλειά και – το κυριότερο – θα είχε παλέψει σκληρά στη ζωή του για να πετύχει σε ένα τόσο δύσκολο και απαιτητικό πεδίο όπως ο αθλητισμός, θα έβγαινε μπροστά για να ηγηθεί της προσπάθειας να αποκτήσουμε μια πόλη αντάξια της ιστορίας της και της κληρονομιάς της.

Βρίσκομαι στο πλευρό του και όλοι μαζί πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε να δώσουμε σάρκα και οστά στα όνειρά μας, που τόσοι και τόσοι πρόδωσαν στο παρελθόν!