iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Κυριακή - 19 Μαΐου 2024

Παναγιώτης Καλφαντής:
''Eγκλωβισμένοι στη
γραφειοκρατία''


 
Γνώρισα τον Παναγιώτη Καλφαντή τυχαία σε παρέα πριν καν εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν - και είναι - το υψηλό χιούμορ του.
Άνθρωπο χωρίς χιούμορ να τον φοβάσαι έλεγαν οι παλιοί και κάτι παραπάνω γνώριζαν από εμάς. Έχουμε δημοσιεύσει πολλές φωτογραφίες του που ''τσαλακώνεται'΄μόνος του, ''αυτοτρολάρεται'' για να μιλήσουμε στη γλώσσα των νέων. Και πάντα τηλεφωνεί όχι για να επιπλήξει αλλά για να πει μπράβο. Ελάχιστη σημασία έχει η αποψή μου για την εργατικότητα και την προσφορά του στον δήμο, συνεπώς όσοι δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον γνωρίζουν καλά, αυτή η συζήτηση είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Ο αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών και Δημοτικής περιουσίας απάντησε σε όλα χωρία να σκέφτεται...
 
Πόσο επηρεάζουν τη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου οι εξωτερικοί παράγοντες?
 
Οι εξωτερικές αντιδράσεις σε διαμορφώνουν. Ζεις με την οικογενειά σου, μετά βγαίνεις μόνος στην κοινωνία και διαμορφώνεται η προσωπικοτητά σου. Αφομοιώνεις τα στοιχεία από το σπίτι σου, που είναι ο μεγάλος πυρήνας και προστίθενται οι περιστάσεις. 
 
Παίζουν σημασία οι λεπτομέρειες στη διαμόρφωση της τελικής εικόνας?
 
Παίζουν σημαντικό ρόλο, γιατί εντυπώνονται στη μνήμη από τα παιδικά χρόνια. Θυμάμαι ήμουν έξι ετών όταν σε ένα Μίκυ Μάους που διάβαζα, ο Ντόναλντ είχε πετάξει μια τσίχλα στο δρόμο. Τον είδε ένας αστυνομικός και του έβαλε πρόστιμο. Αυτό που έκανε εντύπωση και από τότε ξέρω ότι δεν πετάμε σκουπίδια στο περιβάλλον. Κι άλλο ένα παράδειγμα όταν ήμουν μικρός, στην κλασική ερώτηση ''τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις'', η απάντηση ήταν ''ή πολιτικός μηχανικός ή εργάτης καθαριότητας''. Η γιαγιά μου μου έλεγε λοιπόν ότι και τα δύο είναι χρήσιμα επαγγέλματα. Και έτυχε να γίνω πολιτικός μηχανικός.
 
Ποιά είναι τα βασικά ''συστατικά'' της ζωής σας?
 
Τα τρία παιδιά μου που δίνουν ευτυχία, η προσωπική μου ζωή που μου δίνει χαρά και ηρεμία, το επαγγελμά μου που βιοπορίζομαι, η τοπική αυτοδιοίκηση που με κάνει να προσφέρω στην κοινωνία, να δημιουργώ, και τα χόμπι μου η φωτογραφία μαζί με τα ταξίδια, η μαγειρική και τελευταία το σαξόφωνο. Είμαι πολύ ενεργός πρέπει να σας πω και ακόμη κι αν δεν είχα ανάγκη βιοπορισμού (που έχω) δεν θα σταματούσα να εργάζομαι.
 
Είναι όμως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σας η φωτογραφία?
 
Βέβαια. Ο φωτογράφος πρέπει αν ξέρετε έχει το μάτι του πάντα εκπαιδευμένο να ''πιάνει'' πράγματα''. Έστω και αν δεν φωτογραφίζει. Πάντα είσαι σε ''συναγερμό''. Φωτογραφίζω από 17 ετών, σχεδόν σαράντα χρόνια. Θυμάμαι τα φιλμ, τους σκοτεινούς θαλάμους που τυπώναμε μαυρόασπρες φωτογραφίες. Άλλες εποχές. 
 
Ποιό θεωρείτε το μεγάλο χαρισμά σας?
 
Είμαι πολύ καλός στις δημόσιες σχέσεις. Είμαι κοινωνικός και λέω πάντα την αλήθεια. Οπότε ο άλλος γνωρίζει με ποιόν μιλάει. 
 
Η αλήθεια είναι η υπέρτατη αξία ζωής?
 
Η αλήθεια, η φιλία, η φερεγγυότητα. Εκλείπουν δυστυχώς στις μέρες μας, αλλά πρέπει να αγωνιζόμαστε για να τις εμφυσήσουμε στα παιδιά και τους δικούς μας ανθρώπους, τους συνεργάτες μας. 
 
Θυμάστε το πρώτο σας φιλί σε κορίτσι?
 
Φυσικά. Στο γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας, το πρώτο φλερτ και το πρώτο φιλί. Θυμάμαι αυτή την εικόνα σαν μία οπτασία.
 
Αν συναντούσατε τον Παναγιώτη της ηλικίας του πρώτου φιλιού, ποιά συμβουλή θα του δίνατε για τη ζωή?
 
Πολύ ωραία ερώτηση. Τη ζωή την κερδίσεις μικρέ θα του έλεγα. Να προσπαθείς, να μην το βάζεις κάτω, να είσαι σοβαρός. ''Άδραξε τη μέρα'' όπως έλεγε και ο Ρόμπιν Ουίλιαμς στον ''κύκλο των χαμένων ποιητών''. Να μαθαίνεις πάντα. Πριν από 3-4 χρόνια ο φίλος μου και πρώην πρόεδρος του ΔΟΠΑΠ Γιώργος Δουβίτσας με παρότρυνε να κάνω μαθήματα σαξόφωνου στη Φιλαρμονική του δήμου. Καλά που τον άκουσα!
 
Είστε φιλομαθής άνθρωπος...
 
Όλοι πρέπει να είμαστε. Θέλω να έχω σφαιρική άποψη της πραγματικότητας στον κόσμο. Έχω διαβάσει πολύ, ενημερώνομαι καθημερινά για τις εξελίξεις και από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. 
 
Η απόφαση είναι μια επαναστατική πράξη?
 
Βέβαια. Πόσοι πολιτικοί με μία αποφασή τους άλλαξαν τον ρου της ιστορίας. Από τοπικό επίπεδο μέχρι διεθνές. Όλοι κάποια στιγμή φτάνουμε σε μία καθοριστική στιγμή που πρέπει να πάρουμε μια απόφαση ζωής. Μια απόφαση οδηγεί στη δόξα ή στον όλεθρο. 
 
Ποιός είναι ο κορυφαίος παγκόσμιος ηγέτης τον 20ο και τον 21ο αιώνα?
 
Ο σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πήρε μία παρηκμασμένη αυτοκρατορία και εμφύσησε ένα σθένος στο λαό του. Μπόρεσε και γύρισε την πλάστιγγα του β' παγκοσμίου πολέμου. Για τον αιώνα μας έως σήμερα ένας πολιτικός που έκανε μεγάλη τη διαφορά είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ενσωμάτωσε παραπεταμένους ανθρώπους στην κοινωνία. Ανθρωπιστής, ορθολογιστής και συνετός. Η παρακαταθήκη του είναι πολύ σημαντική και αυτό φαίνεται και στην επιλογή της αντιπροέδρου του υποψηφίου Τζο Μπάιντεν. Δυστυχώς στο 2020 η Αμερική έχει ρατσιστικό πρόσημο.
 
Πώς προκύπτει η ενασχόληση με τα κοινά?
 
Ξεκίνησε από τους συλλόγους της Καλλιτεχνούπολης όπου κατοικώ ως πρόεδρος στον πολιτιστικό σύλλογο και τον Οικοδομικό συνεταιρισμό. Από εκεί άνοιξε ο δρόμος και με ''ασφυκτικό μαρκάρισμα'' του νυν δημάρχου Βαγγέλη Μπουρνούς μπήκα στην ''αρένα''. Σήμερα για έκτη χρονιά βαδίζω μοιράζοντας τον χρόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση και την εργασία μου. Δεν φανταζόμουν ότι θα γίνω αντιδήμαρχος, αλλά βρέθηκα σε αυτή τη θέση. 
 
Διαβλέπετε έναν υποδόριο κοινωνικό ''εμφύλιο'' μεταξύ Ραφήνας και Πικερμίου?
 
Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να καταργηθεί αυτή η ιστορία. Είμαστε ένας ενιαίος δήμος που πάμε πολύ καλά. Να σταματήσει αυτό το ''γαιτανάκι'' ποιός πήρε πιο πολλά χρήματα, πού έγιναν περισσότερα έργα. Είναι ανούσιο. Αυτός ο ''εμφύλιος'' καθοδηγείται από κάποια κάστα στο Πικέρμι που αισθάνεται αδικημένη. Η αλήθεια είναι πως το Πικέρμι δεν είναι καθόλου αδικημένο. Μπήκε με ελάχιστες υποδομές, αλλά δώσαμε μεγάλο βάρος τα τελευταία χρόνια, ακριβώς επειδή χρειαζόταν. Αλλά δυστυχώς με κάποιους είναι ανθρωπίνως αδύνατον να συνεργαστούμε. Είναι ανεξήγητη η συμπεριφορά τους.
 
Πώς ονειρεύεστε τον δήμο σε δέκα χρόνια από σήμερα?
 
Πρωτίστως να έχει μπει ο βιολογικός καθαρισμός και να έχει ξεκινήσει η σύγχρονη πρόσβαση στο λιμάνι. Να έχει αναπλαστεί το Κόκκινο Λιμανάκι και οι πληγείσες περιοχές, να έχει βρεθεί ιδιόκτητο κτίριο για το λύκειο Πικερμίου. Ήδη η καθημερινότητα του πολίτη δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το παρελθόν και η Δημοτική Αρχή υπό τον Βαγγέλη Μπουρνούς είναι υπερήφανε σε αυτόν τον τομέα. Λόγω της σοβαρότητας όποια πόρτα κι αν χτυπάμε ανοίγει, καθώς ο δήμος έχει πλέον αναγνωριστεί πανελληνίως. Έχουμε τις καλύτερες προοπτικές για το μέλλον. 
 
Ωραία όλα αυτά, αλλά με το ''τέρας'' της γραφειοκρατίας τι γίνεται?
 
Ένα έργο που στον ιδιωτικό τομέα γίνεται σε έναν χρόνο, στο δημόσιο χρειάζεται πολλαπλάσιο χρόνο. Ήταν πραγματικό σοκ για εμένα όταν βρέθηκα τις πρώτες ημέρες στο γραφείο μου. Σοκ! Είναι το μεγάλο εμπόδιο της χώρας μας. Σφραγίδες, χαρτιά, υπογραφές, δικαιολογητικά, επιτροπές, υποεπιτροπές, εγκρίσεις, αποκεντρωμένη διοίκηση. Ένας λαβύρινθος. Προσπαθούμε επί τέσσερις μήνες για δύο προκάτ αίθουσες για το Τεχνικό Λύκειο, που στον ιδιωτικό τομέα θα ήταν έτοιμες σε μία εβδομάδα. Τέσσερα χρόνια παλεύουμε για το κτίριο του νηπιαγωγείου στο Πικέρμι! Είμαστε εγκλωβισμένοι δυστυχώς.
 
Ποιά είναι μια λέξη κλειδί στην τοπική αυτοδιοίκηση?
 
Υποδομές! Εδώ έχουμε μεγάλη πρόοδο στις υποδομές, το οποίο θα φανεί την επόμενη τριετία. Γιατί η μία Δημοτική Αρχή σκέφτεται και η επόμενη υλοποιεί. Αυτό που λέγαμε πριν για τη γραφειοκρατία. Υπάρχει πολύς ''απλωμένος τραχανάς''. 
 
Η εμπλοκή σας στα κοινά σας άφησε περισσότερες χαρές ή πίκρες?
 
Μόνο χαρές! Δεν έχω καμία πίκρα. Είμαι άλλωστε αισιόδοξος από τη φύση μου. Και ό,τι κάνω το κάνω με εντιμότητα.
 
Στις δημοτικές εκλογές του 2023 θα είστε πάλι υποψήφιος?
 
Ναι θα είμαι πάλι υποψήφιος!
 
Σας ευχαριστώ πολύ.
 
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
 
Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ
ΠΗΓΗ Εφημερίδα ''Πρωτοσέλιδο''