iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Πριν τρία χρόνια είπαμε για πρώτη φορά με τον Μάκη Τουρλή την ψυχή'' του εκπαιδευτικού ομίλου Hello στη Ραφήνα και την Αρτέμιδα, να κάνουμε μιά μεγάλη συζήτηση. Είμασταν έτοιμοι, αλλά ήρθε η πανδημία και όλα ανατράπηκαν. Τον τελευταίο χρόνο πάλι δυο τρεις φορέας ανανεώσαμε την κοινή επιθυμία, αλλά ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχος. Και τελικά τα καταφέραμε.

Το σκεφτήκαμε είκοσι χρόνια πριν με τη Μαίρη, το 2003, όταν είχαμε την έμπνευση. Ο ένας λόγος ήταν ότι το χρησιμοποιούμε στην καθημερινοτητά μας όταν υποδεχόμαστε κόσμο ''hello καλωσήρθατε'', αλλά και από θέμα μάρκετινγκ είναι μια λέξη αναγνωρίσιμη και πιασάρικη. Δηλαδή δεν κρύβει κάποια... κρυφή ιστορία.

Πολλές ιστορίες θα μπορούσε να δημιουργήσει! Από το 1995 που δημιουργήσαμε το πρώτο μας φροντιστήριο είχαμε τη διάθεση της χαράς, της εγκάρδιας υποδοχής, θέλαμε όλοι να αισθάνονται καλά στον χώρο μας. Το hello είμαστε εμείς. Γενικά θεωρώ αν θέλεις να κάνεις κάτι, κάντο. Μη σου μείνει απωθημένο. Σωστό ή λάθος δεν έχει σημασία. Η ζωή θα το αποδείξει αυτό. Παίρνουμε μια απόφαση με βάση τις δεδομένες συνθήκες της στιγμής. Μπορεί η ίδια στιγμή μετά από έναν χρόνο να σε οδηγούσε σε μία άλλη απόφαση.

Ναι! Βάζω στόχους στη ζωή μου και προσπαθώ να τους πετύχω. Δεν μπορώ να πω, ότι τους πετυχαίνω όλους. Αν δω ότι κάτι ''δεν τραβάει'' θα το παρατήσω. Θα το διακόψω. Αν με φθείρει ή μου δημιουργεί προβλήματα. Δεν έχω εμμονές. 

Ήταν το 2015 όταν ήρθαμε και υπήρχαν ήδη έξι φροντιστήρια. Διακρίναμε ωστόσο ότι υπάρχει χώρος με την έννοια ότι δημιουργήσαμε κάτι οργανωμένο όπως το είχαμε στο μυαλό μας.  Οπότε δεν υπήρχε άμεσος ανταγωνιστής να λειτουργεί όπως εμείς. Κατοικούσαμε εδώ ήδη από το 2009 και αυτή η...περιπέτεια Ραφήνα - Αθήνα έπρεπε να σταματήσει, προχωρήσαμε. Έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, γιατί πιστεύουμε ότι κάνουμε καλά αυτό που κάνουμε, χωρίς να ψωνιζόμαστε.

Πιστεύω ότι ο καλός πάντα μπορεί να κερδίσει ένα κομμάτι της αγοράς σε οτιδήποτε.

Όντως. Η φιλοσοφία μας είναι όσο πιο πολύ κινείσαι, τόσο πιο καλά θα πας. Είναι μια σίγουρη ''συνταγή''. Έτσι κερδίζεις ανθρώπους που σε συμπαθούν, σε αγαπούν, συμπορεύονται. Από την άλλη θα υπάρξουν και κάποιοι που θα σε αντιπαθήσουν. Ένας φίλος μου έχει πει ότι ο μόνος τρόπος να μη δέχεσαι κριτική είναι να κάτσεις στον καναπέ σου. Αν και πάλι κάτι θα ακούσεις.

Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος, γιατί οι δύο μεγάλες αγάπες μου το μάρκετινγκ, η διαφήμιση, οι δημόσιες σχέσεις - οι σπουδές μου δηλαδή - από τη μία αλλά και η εκπαίδευση από την άλλη που ξεκίνησε για χαρτζιλίκι αλλά έινε επάγγελμα συμβαδίζουν μαζί μου. Δεν θέλω να βγω από την τάξη ακόμη παρ ότι οι συνεργάτες μου με παροτρύνουν να κάνω το πρώτο κομμάτι που φέρνει κόσμο στα φροντιστήρια. Δεν είμαι έτοιμος να εγκαταλείψω τα παιδιά μου.

Μου αρέσει να βλέπω καινούργια πράγματα και εικόνες. Όταν πηγαίνω σε ένα μέρος δεν εστιάζω τόσο πολύ στο τουριστικό σκέλος, όσο στον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι άνθρωποι. Να μιλήσω με έναν ντόπιο, να ακούσω τα βιωματά του. Τους ρωτάω πάντα για τα συναισθηματά τους. Η σοφία που παίρνεις από κάποιους ηλικιωμένους είναι ανεκτίμητη. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε συχνά ταξίδια, αλλά όποτε δίνεται η ευκαιρία κυρίως λίγα Σαββατοκύριακα και τις εκπαιδευτικές αργίες ''δραπετεύουμε''.

Δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Είτε στο πεδίο της γνώσης είτε στις εμπειρίες με τους ανθρώπους που λέγαμε πριν. Ο άνθρωπος είναι τόσο περίπλοκο ον που ποτέ δεν σταματά να σε εκπλήσσει. Ενώ θεωρείς πως γνωρίζεις έναν άνθρωπο πάντα θα σου παρουσιάσει μια άγνωστη πλευρά που θα σε ξαφνιάσει. 

Στον στρατό είχα έναν ταγματάρχη με τον οποίο είχα φυσικά αυστηρά τυπικές σχέσεις μεταξύ στρατιώτη και αξιωματικού και μάλιστα στα σύνορα. Όταν ήρθε η ημέρα να απολυθώ με φώναξε στο γραφείο του και μου έπλεξε το εγκώμιο! Μου μίλησε τόσο φιλικά που με εντυπωσίασε, γιατί νόμιζα ότι δεν με συμπαθούσε.

Θεωρώ ότι η πλειονότητα των ανθρώπων είναι τόσο πιεσμένη στην καθημερινότητα, που δεν έχει τη διάθεση. Δεν νομίζω ότι δεν θέλουν να μάθουν, αλλά δεν βοηθά η συνθήκη.

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Έχω αποκτήσει φτερά και έχουν καεί, αλλά τα ξανάβγαλα. Ας το ζήσεις λοιπόν, έστω και για λίγο. Είναι καλύτερο να αποκτήσεις φτερά και να στα κάψουν από το να μην αποκτήσεις ποτέ. Στο τέλος της ζωής, ας πεις το έζησα κι αυτό... 

Το όνειρο είναι πιο δυνατό. Η προσδοκία του να πετύχεις το ονειρό σου ξεπερνά το φόβο. 

Εύχομαι - το ξέρω είναι ουτοπικό - να υπάρξει ένας κόσμος που οι λαοί να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αλλά αυτό χρειάζεται χαρισματικούς και ανιδιοτελείς ηγέτες. Σε αυτή την ωραία κοινωνία η προσωπική μου βλέψη θα ήταν να εκπαιδεύω παιδιά κυρίως, να γίνονται όχι μόνο καλύτεροι επαγγελματικά, αλλά και ως άνθρωποι. Όμως παντού οι σημερινοί πολιτικοί κυνηγούν τα χρήματα και το συμφέρον τους.

Θα είναι σίγουρα ένας εχθρικός κόσμος. Η ανθρωπότητα δεν βαδίζει σε καλό μονοπάτι και αυτό είναι ρεαλιστική και όχι απαισιόδοξη άποψη. Θα του έλεγα να γίνει πιο σκληρό και να προετοιμαστεί για αυτά που θα ζήσει. Θα του έλεγα ότι ο κόσμος θα είναι ανταγωνιστικός και να είναι προετοιμασμένος για να επιβιώσει. Θυμάμαι ο πατέρας μου ήταν αυστηρός μαζί μου αλλά και υποστηρικτός. Αυτό είναι ένα μοντέλο που θα θωράκιζε τα παιδιά για το δυσοίωνο μέλλον. Το βλέπω τώρα στα 50+ πόσο με βοήθησε ο πατέρας μου. Ήταν σκληρός αλλά και υποστηρικτικός.

Όλοι είναι υπεύθυνοι. Γονείς και εκπαιδευτικοί. Να αντιληφθούν αν ένα παιδί είναι - να το πω απλά - για το πανεπιστήμιο ή την χειρωνακτική εργασία και να το κατευθύνουν. Αν βγαίνουν σωστοί επαγγελματίες στην αγορά θα γίνει καλύτερη και η κοινωνία.

Δεν φέρνουν υγεία, χαρά και αγάπη. Αυτά τα φέρνουν οι άνθρωποι γύρω σου.

Θεωρώ καλόν άνθρωπο αυτόν που είναι πάντοτε καλοπροαίρετος και όχι θυμωμένος. Ακόμη και η κριτική που θα σου κάνει να έχει σκοπό να σε βοηθήσει να βελτιωθείς. Οι άνθρωποι πάντως δεν ακούνε πλέον. Δεν έχουν διάθεση για διάλογο. Και κρίνουν αβίαστα με ευκολία. Μας αρέσει πάντως ως κοινωνία να επιρρίπτουμε την ευθύνη στους άλλους. 

Συζητούσαμε πριν ανοίξει το μαγνητόφωνο για τον αείμνηστο συγγραφέα Χρόνη Μίσσιο και πόσο δίκιο είχε όταν έλεγε όταν γέρασε πως δεν μπορεί να αλλάξει το σύτστημα, αλλά δίνει μάχη να μην τον αλλάξει το σύστημα. Σπουδαία κουβέντα. Όλοι μας στα χρόνια της νιότης θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Όταν όμως φάμε το κεφάλι μας, αργά ή γρήγορα, τότε συνειδητοποιούμε ποιά είναι η πραγματικότητα. 

Ηθοποιός ο Κέβιν Κόστνερ και ταινία ''η τελευταία έξοδος'' με τους Μόργκαν Φρίμαν και Τιμς Ρόμπινς. Αλλά και ''η έκτη αίσθηση'' ήταν φανταστική, η κορυφαία ταινία του Μπρους Γουίλις. Στις μέρες μας δυστυχώς λείπουν τα ανατρεπτικά σενάρια.

Για πόσο θα αντέξεις ακόμα? Το ρωτάω κάθε πρωί στον εαυτό μου. Και μαζί πόσα ακόμα θα κάνεις? Δεν έχω απάντηση όμως. Αλλά πιστεύω ότι όσο κινούμαστε και δημιουργούμε κερδίζουμε χρόνο. Τον ''κλέβουμε''. Το ζητούμενο είναι μια γεμάτη ζωή.

Κι εγώ ευχαριστώ.