iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Έβλεπα χρόνια κάθε καλοκαίρι στο Μπλε Λιμανάκι κάθε πρωί - ρολόι - στις 8 παρά 5 να έρχεται για μπάνιο ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος, ο κ. Στάθης, πάντα με την καλημέρα και το χαμόγελο στο στόμα. Να φοράει τα βατραχοπεδιλά του, να βουτάει στη θάλασσα. Κολυμπούσε ένα τέταρτο, σκουπιζόταν και έφευγε αθόρυβα, αφήνοντας μια φωτεινή αύρα πίσω του.

''Δεν γίνεται να μην του μιλήσω, αφού καλημέρα λέμε ούτως ή άλλως'' σκέφτηκα και είχα και αφορμή, σήμερα κάθισε λίγο παραπάνω μέσα στη θάλασσα.

Ο τολμών νικά! Μιλήσαμε ''στο όρθιο'' κανένα δεκάλεπτο και ήταν μια υπέροχη εμπειρία ζωής.

Ο κ. Στάθης 93 ετών παρακαλώ, 93 ετών, συνταξιούχος εκπαιδευτικός από τη Μεσσηνία, ποιός ξέρει σε πόσα παιδιά έμαθε γράμματα και δίδαξε μαθήματα ζωής και ευπρέπειας. Ευγενέστατος, πράος, άνθρωπος του παλιού καιρού με μια σπάνια απλή σοφία. ''Το παν στη ζωή είναι να δίνεις νόημα σε ό,τι κάνεις. Να σε ευχαριστεί'' μου είπε και τα γαλανά μάτια του εξέπεμψαν χαρά.

Είπαμε κι άλλα πολλά μέσα σε μόλις δέκα λεπτά. Συμπυκνωμένο άρωμα καλοσύνης μέσα σε ένα τόσο δα μπουκαλάκι χρόνου. Θα κρατήσω και το υπέροχο ''τα παιδιά είναι παιδιά όλων μας''. Και όταν το λέει αυτό ένας δάσκαλος που από τα χέρια του πέρασαν αμέτρητα παιδιά κάτι θα παραπάνω θα ξέρει.

''Ο Θεός να σας έχει δυνατό και να κολυμπάμε για πολλά χρόνια ακόμη'' του είπα. Ο κ. Στάθης χαμογέλασε σαν παιδί, με κάλεσε για καφέ και ανέβηκε τις σκάλες σαν παιδί, γι αυτό και η επιλογή της φωτογραφίας από την ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr.

Είναι οι ηλικιωμένοι που μας θυμίζουν με νοσταλγία ότι κάποτε υπήρχε στην Ελλάδα ένας κανονικός κόσμος. Η Ελλάδα της αγνότητας και της Πίστης. Της εργασίας και της αισιοδοξίας.

Το φετινό καλοκαίρι μόλις πρόσθεσε άλλη μια πινελιά ελπίδας στον πίνακα αναμνήσεων...