iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Δευτέρα - 06 Μαΐου 2024

Βάσω Κόλλια:
Αυτοδύναμη η Ν.Δ.
τη δεύτερη Κυριακή


Είναι οι εκλογές της 21ης Μαίου από τις πιο καθοριστικές της μεταπολίτευσης όπως εκτιμούν πολιτικοί παρατηρητές;

Διαχρονικά, κάθε εκλογική αναμέτρηση σε κάθε χώρα του κόσμου έχει ένα ειδικό βάρος και έναν συντελεστή που καθορίζει περισσότερο  ή λιγότερο τη σημαντικότητα του αποτελέσματος της. Στην Ελλάδα ανέκαθεν ήμασταν ένας λαός βαθύτατα πολιτικοποιημένος και ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας έντονα κομματικοποιημένο. Αυτό σημαίνει πως κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει έντονα τα στοιχεία της κρισιμότητας λόγω πάθους, αλλά και όλη η προεκλογική περίοδος δίνει τον τόνο μιας μάχης μέχρις εσχάτων. Είναι τέτοια η ένταση που δίνει σε κάποιον την εντύπωση ότι από το αποτέλεσμα εξαρτάται το αύριο μην σας πω και η ίδια η ύπαρξη του τόπου. Δεν είμαι από τους πολιτικούς που θέλω να δίνω δραματικές διαστάσεις σε μια εξέλιξη. Μια εκλογική αναμέτρηση ή ένα εκλογικό αποτέλεσμα έχει τη σημειολογική του αναφορά στην τρέχουσα περίοδο και περνάει τα μηνύματα της προκειμένου να σχεδιάσουμε το μέλλον καλύτερα. Είμαι και ήμουν υπέρμαχος της πολιτισμένης ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, μακριά από ακρότητες, λαϊκισμούς και επικίνδυνες κορώνες και κυρίως μακριά από διχαστικές ρητορικές που δύσκολα θα διαχειριστεί ο νικητής αλλά και ο ηττημένος της επόμενης μέρας. 

Επειδή όμως θέλω να σας απαντήσω ξεκάθαρα και δεν θέλω να φανεί ότι αποφεύγω την ερώτησή, θα σας πω πως ναι, είναι κρίσιμες αυτές οι εκλογές για μια σειρά από θέματα, που έχουν να κάνουν με τη συνέχεια του μεταρρυθμιστικού έργου της Κυβέρνησης που τόσο ωφελούν τον ελληνικό λαό και τον Έλληνα πολίτη. Έγιναν πολλά που έπρεπε να είχαν γίνει πολλά χρόνια πριν και πρέπει να γίνουν κι άλλα που μας λείπουν. Οι εκλογές αυτές είναι κρίσιμες για το γεγονός ότι πρέπει να συνεχιστεί σταθερά  η προσπάθεια στην εξωτερική πολιτική και η χώρα μας να συνεχίσει την πορεία που ακολουθεί τα τελευταία 4 χρόνια στις διεθνείς σχέσεις. Μια πορεία που έχει να επιδείξει λαμπρές και ιστορικές μέρες που μας αναβαθμίζουν και μας καθιστούν αξιόπιστο εταίρο όλων των παγκόσμιων δυνάμεων που βλέπουν στη πρόσωπό μας έναν άξιο και σταθερό σύμμαχο ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή της Νοτιαανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής  Μεσογείου.

Με δεδομένο - λόγω απλής αναλογικής - ότι θα στηθούν και δεύτερες κάλπες, θεωρείτε ότι η Νέα Δημοκρατία θα καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση;

Νομίζω ότι το θέμα της απλής αναλογικής ήταν ένα τεράστιο σφάλμα που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους για την σταθερότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας. Ζούμε σε μια περιοχή που οι γείτονές μας δεν είναι και οι πιο φιλικοί στο κόσμο και πρεσβεύουν στην επίλυση των διαφορών μας με την επιβολή της ισχύος. Συνεπώς μια επιλογή ενός εκλογικού συστήματος  που δεν θα αναδείξει άμεσα μια δυνατή και πολιτικά σταθερή Κυβέρνηση μπορεί να αποβεί μοιραία για τα εθνικά μας ζητήματα και την εθνική κυριαρχία της πατρίδος μας. Επιπλέον, στην Ελλάδα και το εσωτερικό μας πολιτικό γίγνεσθαι η κουλτούρα των πολιτικών συνεργασιών απέχει πολύ από αυτή που επικρατεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Οι συνεργασίες δεν είναι κάτι που παραδοσιακά χαρακτηρίζει την πολιτική ζωή της χώρας και γι’ αυτό ιστορικά καταγράφονται Κυβερνήσεις συνεργασίας από το 2012 και μετά, επειδή η χρεοκοπία της χώρας ανάγκασε παραδοσιακά πολιτικούς «εχθρούς» να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συνεργαστούν για να μην ζήσουμε ακόμα πιο δύσκολες μέρες. Υπό μια έννοια έγινε μια πρόοδος σε αυτό που λέμε «κυβερνήσεις συνεργασιών» αλλά όπως σας είπα απέχουμε πολύ για να εντρυφήσουμε σε μια τέτοια λογική με απόλυτη ή έστω μεγάλη επιτυχία. Επομένως και υπο το πρίσμα αυτό ήταν αδιέξοδη και άστοχη παντελώς η επιλογή ενός εκλογικού συστήματος απλής αναλογικής. 

Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω και νιώθω βέβαιη πως  η Νέα Δημοκρατία θα καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στις δεύτερες κάλπες. Ο κόσμος θα εμπιστευτεί και θα τιμήσει τη Παράταξη μας με την ψήφο του διότι γνωρίζει ότι μπορούμε να διαχειριστούμε αποτελεσματικά τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν διαχρονικά ή ανακύπτουν στη πορεία. Είμαι αισιόδοξη ότι οι πολίτες θα εμπιστευτούν ξανά τη Νέα Δημοκρατία και όπως λέει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν το εκλογικό αποτέλεσμα δείξει κυβέρνηση συνεργασίας, θα το σεβαστούμε για το συμφέρον της χώρας.

Γιατί ένας πολίτης να εμπιστευτεί τη Νέα Δημοκρατία;

Όπως σας είπα, είμαι από εκείνες που πιστεύουν οτι η εκλογική αναμέτρηση, όποτε γίνει, θα δώσει και πάλι στη Νέα Δημοκρατία τη δυνατότητα να συνεχίσει το έργο το οποίο ξεκίνησε να υλοποιεί 4 χρόνια πριν. Είμαι σίγουρη ότι οι πολίτες θα μας εμπιστευτούν και πάλι, διότι οι πολίτες βλέπουν, κρίνουν και κυρίως συγκρίνουν. Η ΝΔ είναι η μεγάλη λαϊκή κοινωνική παράταξη της χώρας, είναι η παράταξη η οποία κάνει πράξη την κοινωνική δικαιοσύνη. Υπηρέτησε και υπηρετεί την πατρίδα με συνέπεια και κυρίως αξίες και ιδανικά που δείχνουν τη ποιότητα του ήθους μας. Ακόμα και στα λάθη ή τις όποιες ευθύνες μας, βγήκαμε με παρρησία και θάρρος να δικαιολογήσουμε και να πούμε την αλήθεια που δικαιούται ο ελληνικός λαός να γνωρίζει. Παρουσιάσαμε αξιοσημείωτο έργο, έχουμε κάνει, πολλά αλλά έχουμε να κάνουμε περισσότερα. Με έργα και πράξεις μπορούμε να ισχυριστούμε πως έχουμε τη καλύτερη απόδειξη για το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση μας και η Παράταξη μας την άσκηση της εξουσίας. Αποδείξαμε πως αυτά τα οποία έχουμε κάνει και η συνολική στάση και παρουσία μας στη πολιτική ζωή, εξυπηρετεί την πεμπτουσία και τον σκοπό της δημόσιας εξουσίας που δεν είναι άλλη από το να λύνει τα προβλήματα των πολιτών και να προσπαθεί για το συμφέρον του. Αυτοί είναι το κεντρικό σημείο αναφοράς μας και σε αυτούς θα λογοδοτήσουμε στο τέλος της τετραετίας. Να μπορούμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια και να τους πούμε με ειλικρίνεια ότι αυτά για τα οποία δεσμευτήκαμε ήμασταν όσο γίνεται πιο συνεπείς και τα πράξαμε. Πως διαχειριστήκαμε με επιτυχία την πανδημία και πως δείξαμε «σαν έτοιμοι από καιρό» να ανταποκριθούμε στις ιστορικές προκλήσεις των καιρών μας. Αλλά έχουμε ακόμα πολλά περισσότερα να κάνουμε στο μέλλον. Και για να μπορέσουμε να γεφυρώσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν εδώ και πολλά χρόνια από ψέματα και από υποσχέσεις που δεν έγιναν ποτέ πράξεις, πρέπει να αφήνουμε το έργο μας να μιλάει και τα στελέχη που θα εκλεγούν να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των πολιτών.

Η Ελλάδα είναι έτοιμη για κυβερνήσεις συνεργασίας ή χρειάζεται σταθερή μονοκομματική κυβέρνηση;

Όπως αναφέρθηκα και σε προηγούμενη ερώτηση σας αν και προσωπικά είμαι θετική στην προοπτική κυβερνήσεων συνεργασίας βασισμένες σε προγραμματικές θέσεις, το πολιτικό μας περιβάλλον δεν είναι ώριμο προκειμένου να δεχθεί τέτοια προοπτική. Πρώτη προτεραιότητα παραμένει η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας που θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και πιο ξεκάθαρα για τη διακυβέρνηση του τόπου. Και πιστεύω ακράδαντα πως δεν πρόκειται για ουτοπικό στόχο αλλά για έναν άκρως ρεαλιστικό αλλά και εξίσου αναγκαίο στόχο. Ο Κυριακός Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κυβερνήσουν αυτοδύναμα την επομένη μέρα των εκλογών. Αυτό είναι το συμφέρον της χώρας μας.  Πάντως με αφορμή την ερώτηση αυτή θα ήθελα να αναφέρω μια ιδιαιτερότητα των εκλογών. Σε αυτές τις εκλογές αναμετρώνται ένας εν ενεργεία Πρωθυπουργός με έναν διατελέσαντα. Σπανίως έχει συμβεί αυτό και πάντως στα χρόνια της Μεταπολίτευσης μόνο μία φορά, το 1993, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου επανήλθε στην εξουσία έπειτα από την διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Επειδή λοιπόν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν υπεροχή και προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Αλέξη Τσίπρα, που βαρύνεται με ένα παρελθόν που δεν ξεχνιέται εύκολα, υπό αυτές τις συνθήκες και ασχέτως της κρισιμότητας των εκλογών, το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πολιτικό μέλλον του ηττημένου. Δηλαδή του κυρίου Τσίπρα, ο οποίος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του από το να δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα μέχρι να εμποδίσει τυχόν μετεκλογικές συνεργασίες, προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να επιβιώσει πολιτικά.

Αποδείχτηκε ένας ικανός και αποτελεσματικός πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση εν μέσω διαδοχικών κρίσεων ή περιμένατε περισσότερα;

Στην ερώτησή σας αυτή κυριολεκτικά δεν έχω να πω πολλά. Αποδείχθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισε η χώρα. Έδειξε ηγετικά χαρακτηριστικά σε κάθε κρίση που κλήθηκε να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει, είτε αυτά αφορούσαν την πανδημία, είτε το μεταναστευτικό είτε τις προκλήσεις των Τούρκων στον Αιγαίο. Σημειώστε τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση που δυσκόλεψαν όσο κανέναν άλλον Πρωθυπουργό της χώρας στη μεταπολιτευτική μας ιστορία. Και παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα βγήκε αλώβητη, στάθηκε όρθια, απέκτησε κύρος και διεθνή σεβασμό, με αποκορύφωμα το παρατεταμένο χειροκρότημα από τα μέλη του Κογκρέσου όπου όρθιοι επευφημούσαν και αποθέωναν τον Έλληνα πρωθυπουργό κατά την εκφώνηση μίας ιστορικής ομιλίας που οδήγησε  τον Πρόεδρο Μπαϊντεν και τον Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α. Άντονι Μπλίνκεν να δηλώσουν φίλοι και σύμμαχοι της Ελλάδος.  Τέλος ακόμα και στην πρωτόγνωρη εθνική τραγωδία των Τεμπών ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει ότι αναλαμβάνει τις ευθύνες του και υπο το βάρος ενός δυσβάσταχτου πόνου θα οδηγήσει στη λύση και την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων που μας πλήγωσαν όλους

Σας φοβίζει κάποιο ''υπόγειο ρεύμα'' στην κοινωνία που θα έχει απρόβλεπτη επιλογή ψήφου, ειδικά μετά την τραγωδία στα Τέμπη; 

Η ερώτηση σας δεν σας κρύβω ότι με φορτίζει συναισθηματικά και με κάνει να ανασύρω προσωπικές μνήμες, πολύ οδυνηρές που στιγμάτισαν όλη την ενήλικη ζωή μου. Μπορώ να νιώσω απόλυτα τον θρήνο και το πένθος όλων των οικογενειών, των συγγενών και των φίλων των θυμάτων στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Ξέρω καλά πως είναι να αποχαιρετάς ένα δικό σου άνθρωπο και μετά από λίγη ώρα να μαθαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος… ο δικός σου άνθρωπος, χάθηκε για πάντα και δεν θα τον ξαναδείς. Το έχω βιώσει σε δυο ξεχωριστές περιπτώσεις και πιστέψτε με, όσα χρόνια και αν περάσουν δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσω το πόνο της απώλειας των δυο μελών της οικογένειάς μου.  Είναι η πρώτη φορά που μιλάω δημόσια για το χαμό του πατέρα μου και της αδερφής μου. Η αδελφή μου χάθηκε, με διαφορά κάποιων ετών από τον πατέρα μου, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα εξαιτίας ενός λάθους. Ενός λάθους κάποιου άλλου.  Ένα λάθος που της στέρησε τη ζωή και στοίχειωσε την οικογένειά μου για πάντα. Ξέρω λοιπόν δυστυχώς από πρώτο χέρι πως νιώθουν αυτές οι οικογένειες και το μόνο που μπορώ να πω σαν άνθρωπος πάνω και πρώτα απ’ όλα είναι ο χρόνος να τους συμβιβάσει όσο πιο πολύ και γρήγορα γίνεται με το αίσθημα της απώλειας. Ποτέ δεν ξεχνάς. Μπορεί να βρείς τη δύναμη να προχωρήσεις αλλά μέσα σου ένα κομμάτι πεθαίνει μαζί με αυτούς που χάνεις.

Σαν δημόσιο πρόσωπο και υποψήφια βουλευτής μένει μόνο να επαναλάβω τη δημόσια συγνώμη που εξέφρασε σύσσωμη η Κυβέρνηση και η Παράταξη της ΝΔ στο όνομα όλων όσων κυβέρνησαν. Δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από μια σειρά ανθρωπίνων σφαλμάτων. Αν το έργο της τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί και πραγματοποιηθεί όπως έπρεπε, το δυστύχημα αυτό πρακτικά θα ήταν αδύνατο να συμβεί. Το γεγονός ότι το ψηφιακό αυτό σύστημα ελέγχου θα λειτουργήσει σε λίγους μήνες από τώρα δεν αποτελεί δικαιολογία. Κάνει τον πόνο μας μεγαλύτερο καθώς δεν προφτάσαμε να το εγκαταστήσουμε πριν γίνει το κακό. Το τελευταίο που μας ενδιαφέρει είναι να μπούμε σε μια στείρα αντιπαράθεση για το ποιος φταίει. Όλοι φταίμε και ας το ομολογήσουμε με θάρρος. Από κυβερνήσεις και διοικήσεις που επί χρόνια κατάντησαν ένα κρίσιμο έργο «γιοφύρι της Άρτας».

Ως πολιτικός επιστήμονας που είμαι θα πρέπει να σας πω ότι έχω ασχοληθεί εκτενώς με αυτο που λέμε «ψυχολογία της μάζας» και το ερώτημα: πώς ψηφίζει τελικά ο Έλληνας. Ποιο είναι το κριτήριό του. Μπορεί να βγει ένα διαχρονικό συμπέρασμα για τις συμπεριφορές του εκλογικού σώματος; Μετά από εξαντλητική και αναλυτική μελέτη όλων των εκλογικών αναμετρήσεων από την μεταπολίτευση και μετά οφείλω να σας πω ότι συμπεραίνω πως κατά βάση ο ελληνικός λαός έχει κρυστάλλινη και ευθεία κρίση και λογική αλλά μεγάλο ρόλο διαχρονικά έχει παίξει και η ψήφος τιμωρίας της εκάστοτε κυβέρνησης. Ειδικά τα μνημονιακά χρόνια που η ελληνική κοινωνία συγκλονιζόταν από τις τεράστιες τεκτονικές αλλαγές της, ο θυμός και η τιμωρητική διάθεση που εμφανίσθηκαν σαν υπόγειο πολιτικό ρεύμα, έγιναν καταλύτης της πολιτικής ζωής του τόπου και διαμόρφωσαν ένα απρόβλεπτο πολιτικό σκηνικό όπου κορυφώθηκε το 2015 με το ετερογενές συμμαχικό δίδυμο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πραγματικά θα ήταν ιστορικό λάθος να επιτρέψουμε στην επικράτηση μιας τέτοιας λογικής, μια τυφλής και αδιέξοδης επιλογής πολιτικού χάους και επένδυσης στο δικαιολογημένο θυμό των πολιτών για να αποκομιστούν πολιτικά οφέλη.

Θεωρείτε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έμαθε από τα λάθη του (γιατί λάθη κάνουν όλοι στη ζωή πόσο μάλλον στην πολιτική) ή δεν άλλαξε τίποτα;

Πριν σας απαντήσω στην ερώτηση σας αυτή θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι πολιτικά ανήκω σε εκείνη τη γενιά που έχουν τη κουλτούρα, τη διάθεση και την ικανότητα να αναγνωρίζουν την αξία της σύνθεσης. Γαλουχήθηκα και διαμόρφωσα το χαρακτήρα μου κατά πολύ  από τα πολύ νιάτα μου στο πολιτικό χώρο και έχω βιώσει τι σημαίνει άκρατος φανατισμός που οδηγεί σε τύφλωση και τελικά πολλές φορές στο μίσος και το διχασμό. Θυμάμαι τα μπλε, τα πράσινα και τα κόκκινα καφενεία. Θυμάμαι τις σφοδρές πολιτικές συγκρούσεις της δεκαετίας του 80 και του 90 που μόνο κακό και δεινά προκάλεσαν στο τόπο. Πονέσαμε πολύ για να ξεπεράσουμε και προσπεράσουμε εκείνα τα χρόνια και φτάσαμε στο σημείο να ζήσουμε ακόμα και συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το συμφέρον της χώρας. Υπήρξε συνεννόηση και συντεταγμένη στοίχιση πίσω από το εθνικό όφελος και το καλό της χώρας. Πιστέψτε με, αυτό για τα μάτια των μεγαλυτέρων ήταν κάτι που πολλοί δεν ήξεραν πώς να το διαχειριστούν αφού η πόλωση και ο ανεξέλεγκτος κομματικός φανατισμός, τους είχε εγκλωβίσει σε μια μονόπλευρη οπτική της πολιτικής. Αυτά τα χρόνια όμως πέρασαν και καλώς έφυγαν ανεπιστρεπτί. Και θα ήταν προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ και του κυρίου Τσίπρα να το καταλάβουν και να μην επενδύουν στην πολιτική πόλωση και το κοινωνικό διχασμό. Το έκαναν μια φορά το 2015 και τους «βγήκε» δυστυχώς. Δεν συγχωρώ λοιπόν ότι συνεχίζουν στην ίδια λογική και την ίδια φιλοσοφία.

Ρίχνεστε ξανά στην «αρένα»της ανατολικής Αττικής. Πρώτη επιλαχούσα βουλευτής το 2019, νιώθετε αυτή τη φορά πιο δυνατή;

Με κάθε σεβασμό στο πρόσωπο σας θα ήθελα να σας πω ότι δεν ρίχτηκα στην αρένα της πολιτικής και της Ανατολικής Αττικής για πρώτη φορά το 2019. Για τον τόπο μου, την πατρίδα μου, τους κατοίκους και τους συμπατριώτες μου αγωνίστηκα και αγωνίζομαι από τότε που ασχολούμαι με την πολιτική (και πιστέψτε με ήμουν ανήλικη ακόμα όταν πρώτη φορά συμμετείχα σε συλλογικό  όργανο). Ήμουν πάντα παρούσα σε κάθε μάχη, σε κάθε προσπάθεια και σε κάθε διεκδίκηση για το καλό και τα συμφέροντα της περιοχής. Θυμάμαι πάντα να προσπαθώ να υπερασπιστώ την Ανατολική Αττική και να παλέψω για το καλό της. Από τα παιδικά μου χρόνια, τα καλοκαίρια που έτρεχα να σβήσουμε τις φωτιές μέχρι τότε που πρωτοστατούσαμε σε θέματα που αφορούσαν την γεωργία και τους παραγωγούς της περιοχής μας. Την αγαπώ και τη νοιάζομαι αυτή την περιοχή. Είμαι ταυτισμένη με τις περιοχές, τις γειτονιές και τους ανθρώπους της. Το 2019 με παρότρυνε ο Πρόεδρος μας Κυριάκος Μητσοτάκης και πολιτεύτηκα πρώτη φορά με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στην Ανατολική Αττική. Όπως γνωρίζετε, δεν εκλέχθηκα για λίγους σταυρούς. Την επόμενη μέρα, κάλεσα τους συνεργάτες και τους εθελοντές του γραφείου μου για να τους ανακοινώσω τι απόφαση είχα πάρει. Είχα ήδη αποφασίσει πως μέχρι τις επόμενες εκλογές θα ασχοληθώ αποκλειστικά και μόνο με τους ανθρώπους και τα προβλήματα της περιοχής μου και της εκλογικής μου περιφέρειας. Ήμουν και είμαι αποφασισμένη να δώσω το καλύτερο μου εαυτό αφενός για να πείσω ακόμα περισσότερους συμπολίτες μου να με τιμήσουν με την εμπιστοσύνη τους και αφετέρου να εκπροσωπήσω επάξια τις προσδοκίες και τα όνειρα τους. Όλο αυτό το διάστημα ζυμώθηκα ακόμα περισσότερο με τις ετερογενείς κοινωνικές ομάδες της Ανατολικής Αττικής, ενημερώθηκα αναλυτικότατα για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα κάθε δήμου, κάθε περιοχής, κάθε γειτονιάς και βοήθησα στο μέτρο του δυνατού και του εφικτού στο να αναδειχθούν οι ανάγκες της περιοχής. Κατέρχομαι στις επικείμενες εκλογές πιο συνειδητοποιημένη, πιο ώριμη και πιο «έτοιμη» από ποτέ για να προσφέρω.

Ποιό θεωρείτε το προτερημά σας σε σχέση με τους άλλους συνυποψηφίους σας;

Συνήθως λένε πως δεν είναι και τόσο κομψό να μιλάει κάποιος για τα προτερήματά του και ποια πιστεύει ότι είναι η συγκριτική υπεροχή του σε σχέση με τους συνυποψήφιους του. Θα συμφωνήσω εν μέρει σε αυτή την άποψη. Ο πολιτικός μου πολιτισμός δεν θα μου επέτρεπε ποτέ να μπω σε στείρα ανταγωνιστική διαδικασία με τους συνυποψήφιους μου. Άλλωστε υπηρετούμε όλοι τον ίδιο σκοπό. Είμαστε όλοι επιλογές του Προέδρου και πολιτευόμαστε με σκοπό να κερδίσει η Νέα Δημοκρατία και να πείσουμε όσους περισσότερους από τους ψηφοφόρους της εκλογικής μας περιφέρειας να ψηφίσουν το κόμμα μας. Από την άλλη επειδή είμαι πολιτικός και αυτό σημαίνει οτι είμαι δημόσιο πρόσωπο, οφείλω να παρουσιάσω τον εαυτό μου και να πείσω τους συμπολίτες μου με επιχειρήματα γιατί πρέπει να με εμπιστευτούν ψηφίζοντας με. Έτσι λοιπόν αυτό που έχω να πω είναι ότι, γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Βαρνάβα. Πήγα σχολείο στο Καπανδρίτι. Ήμουν πάντα εδώ, υπηρετώντας τη παράταξη της ΝΔ από την νεολαία μέχρι τις ανώτερες κομματικές θέσεις που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους να υπηρετήσω από κυβερνητική θέση τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Αντώνης Σαμαράς. Με έχουν εμπιστευτεί σε καίριες και κομβικές κομματικές θέσεις σχεδόν όλοι οι Πρόεδροι της ΝΔ. Με έχουν τιμήσει με την φιλία και την εκτίμηση τους μεγάλες ευρωπαϊκές και ελληνικές πολιτικές προσωπικότητες. Ανέκαθεν όμως με τον  τόπο μου, τον τόπο των γονιών και των προγόνων μου είχα μια άρρηκτη σχέση αγάπης που με συνδέει και θα με συνδέει για πάντα. Ξέρω τις περιοχές και τους ανθρώπους, είμαι γέννημα θρέμμα της περιοχής και την αγαπώ με όλη την ανιδιοτέλεια που μπορώ να έχω και να με διακρίνει σαν προσωπικότητα. Πλέον νιώθω πως το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για να υπηρετήσω τα συμφέροντα των πολιτών της Ανατολικής Αττικής από το ελληνικό Κοινοβούλιο. 

Έτσι λοιπόν, η παιδεία μου και οι σπουδές μου, η επαγγελματική μου πορεία, η πολιτική και η κοινωνική μου πορεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και η μεγάλη μου εμπειρία στην δημόσια διοίκηση μέσω προηγούμενων κυβερνητικών θέσεων είναι τα μεγάλα μου προτερήματα για να υπηρετήσω ανιδιοτελώς, όπως πάντα κάνω, τόσο την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Ανατολική Αττική, όσο και την πατρίδα μας την Ελλάδα. 

Θα σας ρωτήσω πολύ απλά και λαϊκά. Η Ελλάδα θα γίνει ποτέ μια πραγματικά Ευρωπαϊκή προηγμένη χώρα ή θα κινείται σε αυτή την «κινούμενη άμμο»;

Ένας από τους βασικούς λόγους που νιώθω περήφανη που συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας είναι το γεγονός ότι πλέον πολλές από τις κυβερνητικές μας πολιτικές, τις αντιγράφουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Όσο και να σας φαίνεται απίστευτο κάτι τέτοιο, είναι μια πραγματικότητα. Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, πρόσφατα κάλεσε τα καταστήματα λιανικής πώλησης τροφίμων να κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν τους καταναλωτές να τα βγάλουν πέρα με τις υψηλές τιμές. Η Γαλλία με λίγα λόγια αντιγράφει «το καλάθι του νοικοκυριού» και έτσι όπως στην Ελλάδα, 50 προϊόντα θα διατίθενται στους καταναλωτές με χαμηλότερες τιμές. Επίσης, η Ελλάδα ήταν μια από τις χώρες που βρίσκονταν πολύ μπροστά σε ό,τι αφορά την εισαγωγή του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού εμβολιασμού. Πιο συγκεκριμένα το Tagesspiegel ανέφερε: η Ελλάδα τα καταφέρνει καλύτερα από τη Γερμανία. Ακόμα, δεν μπορώ να παραβλέψω τις δηλώσεις του τέως διευθύνοντος συμβούλου της Airbus και νυν προέδρου του Γερμανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Τομ Έντερς που δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι πολύ μπροστά από την Γερμανία στον ψηφιακό μετασχηματισμό, καθώς έχει πάει στον πολίτη ενώ στην Γερμανία «πολλοί περιμένουν με τις ώρες στις τηλεφωνικές γραμμές». Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα (όπως οι πρωτοβουλίες που πήρε η χώρα μας για την ενεργειακή κρίση και υιοθετήθηκαν από την Ε.Ε.) με κάνουν να σας πω με βεβαιότητα ότι η Ελλάδα γίνεται σιγά-σιγά μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα  και μάλιστα είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα προς μίμηση.

Πιστεύετε στους ανθρώπους με ιδέες και την ορμή τους για δημιουργία;

Μια πολιτικός που θαύμαζα και θαυμάζω πολύ η Μαριέττα Γιαννάκου, συνήθιζε να λέει: «Είμαι το πρότυπο του αυτοδημιούργητου, ό,τι έκανα το έκανα μόνη, χωρίς πλάτες». Πίσω από αυτές τις λέξεις, κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος νοημάτων και μια τεράστια προσπάθεια πολιτικών σαν την Μαριέττα  Γιαννάκου σαν εμένα αλλά και πολλών άλλων που παλέψαμε και παλεύουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα και να την μετατρέψουμε από «χώρα του βουλευτή καλοχαιρέτα» σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι με αξία, με ιδέες και με την ορμή της δημιουργικότητας θα βρίσκουν τη θέση και το ρόλο που τους αξίζει, χωρίς να χρειάζονται την εύνοια κανενός πολιτικού, κανενός «μπάρμπα από την Κορώνη». Είμαι από εκείνους που πιστεύουν σε μια Πολιτική με Αρχές και Αξίες. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως κάθε νέα γενιά που έρχεται, παίρνει την σκυτάλη από την προηγούμενη και αναλαμβάνει να παραδώσει στην επόμενη γενιά έναν κόσμο με περισσότερο νόημα, περισσότερη ουσία και περισσότερες και ισχυρότερες αξίες.  Πιστεύω στη νέα γενιά και λυπάμαι που είναι μια γενιά που αδικήθηκε πολύ, είτε με την μνημονιακή κρίση είτε με την κρίση πανδημίας. Δεν έζησαν και δεν χάρηκαν πράγματα που απόλαυσαν οι δικές μας γενιές. Από την άλλη όμως δεν σας κρύβω ότι ζηλεύω λίγο, επειδή έχουν τα μέσα και τη γνώση να καταφέρουν στη κυριολεξία αλλαγές που να μοιάζουν σαν μικρά θαύματα, μετατρέποντας τον κόσμο που ξέραμε έως σήμερα, σε ένα απλό παρελθόν που δεν θυμίζει τίποτα με το παρόν. Τα παιδιά μας μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι οι παλιότερες γενιές αλλά κατακτούν με τις ιδέες τους και την ταχύτητα που τρέχει η επιστήμη το μέλλον πολύ πιο δημιουργικά και παραγωγικά.

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ σας ευχαριστώ.

ΠΗΓΗ Εφημερίδα ''Πρωτοσέλιδο'' 

Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ

Η  Βάσω Κόλλια είναι πολιτικός επιστήμονας με μεταπτυχιακές σπουδές στην ευρωπαϊκή ενοποίηση( Essex University, UK) πλούσιο ερευνητικό έργο, μακρά δράση σε διαφορετικούς τομείς δημοσίου ενδιαφέροντος και πολυετή επαγγελματική εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος διοίκησης μεγάλων, εγχώριων και διεθνών, επιχειρήσεων.

''Σαρξ εκ της σαρκός'' της Νέας Δημοκρατίας, από 16 ετών στην ΟΝΝΕΔ, διετέλεσε πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης νεολαίας Βαρνάβα, πρόεδρος της Υ3 (Βόρεια Αττική) Νομαρχιακής Επιτροπής ΟΝΝΕΔ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ (εκλεγμένη από δυο συνέδρια), μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της ΟΝΝΕΔ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας(εκλεγμένη από τρία συνέδρια). Υπήρξε επί μακρόν στέλεχος της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος,  της Γραμματείας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνών Σχέσεων, του Ινστιτούτου Δημοκρατίας-Κωνσταντίνος Καραμανλής, καθώς και της Γραμματείας Γυναικών της ΝΔ Διετέλεσε  Γενική Διευθύντρια του ΚΠΕΕ. (Το ΚΠΕΕ είναι το παλαιότερο think tank του κεντροδεξιού-φιλελεύθερου χώρου.) Από το 1999 έως και το 2003 ήταν Γενική Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γυναικών (πανευρωπαϊκός θεσμός που ιδρύθηκε το 1953 και μέλη της οποίας είναι τα γυναικεία τμήματα των κεντροδεξιών, χριστιανοδημοκρατικών και φιλελεύθερων κομμάτων της Ευρώπης). Έχει εκπροσωπήσει τη ΝΔ σε συνέδρια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης.

•Είναι μέλος:

-της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιτροπής του Ινστιτούτου για την Ασφάλεια και την Αντιτρομοκρατία  

- του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Μελέτης για το Φύλο και την Ισότητα (ΚΕΜΕΦΙ) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου  (EPLO)

•Αντιπρόεδρος της Υπηρεσίας  Γυναικείων Θεμάτων του Εκκλησιαστικού Ιδρύματος Νεότητας και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

•Διετέλεσε Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών (2013-2015).

•Από το 2004 εως το 2007, διατέλεσε  Γενική Γραμματέας Νέας Γενιάς του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.