iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Συνέντευξη στον ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ

Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ έχει πει μια διαχρονική αλήθεια, ότι ''η νίκη έχει εκατό πατεράδες ενώ η ήττα είναι ορφανή''. Αυτό ταιριάζει και στην ήττα της παραταξής σας στις δημοτικές εκλογές?

Ως επικεφαλής μιας δημοτικής παράταξης ανθρώπων που έχουν αφήσει πίσω τους - προς το παρόν το "πίσω" γιατί η ''Σύγχρονη Πολιτεία / Συνεργασία Ενεργών Πολιτών'' έχει μέλλον - τεράστιο έργο. Επισημαίνω ότι αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για το ότι μια παράταξη που είναι πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα δεν είναι στη διοίκηση του δήμου. Και σε αυτή την ευθύνη προστίθεται και το βάρος να πάρω αποφάσεις, ώστε αυτή η παράταξη να γίνει όχι μόνο να παραμείνει πλειοψηφία στην τοπική κοινωνία αλλά να αναλάβει και πάλι τη διοίκηση.

Μιλήσατε για πλειοψηφία στην κοινωνία, Τι εννοείτε?

Την πρώτη Κυριακή οι παρατάξεις κατέβηκαν αυτόνομα. Η παράταξή μας συγκέντρωσε 42%, ενώ η παράταξη που σήμερα διοικεί πήρε 31%. Στο δεύτερο γύρο μετά από μία συμμαχία με συναλλαγές- διαπραγματεύσεις και υπογραφές δεσμεύσεων μεταξύ άλλων παρατάξεων που τελικά δεν τηρήθηκαν, δημιούργησαν μια εύπλαστη πλειοψηφία που κατέληξε να διοικεί.

Αυτή είναι η δημοκρατία κ. Μπουρνούς. Το σύστημα του νομοθέτη...

Δεν διαφωνώ με το νομοθετικό πλαίσιο και το ίδιο είχα κάνει και με την εφαρμογή της απλής αναλογικής, αν θυμάστε. Από τους ελάχιστους αυτοδιοικητικούς που είχε αυτή την άποψη. Άλλο οι κανόνες όμως και άλλο τι συμβαίνει στην πραγματικότητα στην κοινωνία. Η σημερινή διοίκηση λοιπόν, είναι στην πράξη μειοψηφία στο εκλογικό σώμα.Και εκεί θα μείνει - στη μειοψηφία- αφού διακατέχεται με φοβικές προσεγγίσεις και σύνδρομα καταδίωξης σε ένα κόσμο που αλλάζει γρήγορα. Η μοίρα τους είναι να πάνε πίσω γιατί προς αυτή την κατεύθυνση κοιτούν.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι...

Ναι αλλά για σκεφτείτε κάτι. Την πρώτη Κυριακή η συμμετοχή έφτασε στο 60% των εγγεγραμμένων πολιτών στους εκλογικούς καταλόγους. Τη δεύτερη Κυριακή συμμετείχε το 50%, δηλαδή υπήρξε περαιτέρω μείωση 10% των ψηφοφόρων. Αναλύοντας βγαίνει αβίαστα ότι αποφάσισε για τη νέα δημοτική Αρχή μόνο ο ένας στους δύο. Άρα το υπόλοιπο 50% θα πρέπει κάποια στιγμή να αποτυπώσει στην κάλπη στο μέλλον, τη συμφωνία του ή τη διαφωνία του. Μήπως έχει την ευθύνη στην εκλογή μιας διοίκησης, που πιθανώς δεν είναι κατάλληλη για τη διαχείριση των μεγάλων θεμάτων του τόπου; Ερωτώ. Μήπως;

Παρά την απάντησή σας στην πρώτη ερώτηση που δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω περί ευθύνης της ήττας, πρέπει να επανέρθω. Γιατί ακούστηκαν φήμες, σενάρια, εικασίες και κουτσομπολιά, ότι κατηγορήσατε τους υποψηφίους του ψηφοδελτίου σας για ανεπαρκή προεκλογικό αγώνα σε εσωπαραταξιακές συγκεντρώσεις...

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να απαντήσω σε σχόλια άλλων. Πάντα όταν θέλω να πω κάτι, το λέω χωρίς μεσολάβηση από ''παπαγαλάκια''. Ας απαντήσουν αυτοί που τα χρησιμοποιούν. Ας βγουν δημοσίως. Αναλαμβάνω τις προσωπικές και πολιτικές ευθύνες, προφανώς όμως τα λάθη δεν γίνονται από έναν. Έχουν πολλοί και πολύ συμμετοχή. Άρα ορθά είχε πει ο Τσόρτσιλ ''η επιτυχία έχει πολλούς πατεράδες ενώ η ήττα είναι ορφανή''.

Στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή που ενστερνίζομαι απολύτως. ''Όλη η ομάδα κερδίζει και όλη η ομάδα χάνει''.

Απόλυτα σωστό. Και η πολιτική έχει ομάδες. Είναι ένα «παιχνίδι» δημιουργικό , που όμως έχει σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, της οικονομικής ευμάρειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ένα παιχνίδι με μονόδρομο την ανοδική κίνηση. Όταν δημιουργούνται αντίρροπες τάσεις, αυτό σημαίνει ότι έχει κάνει λάθη όλη η ομάδα.

Θα ήθελα να μας διαφωτίσετε, για το τι ακριβώς έγινε με την υπόθεση της υποψηφιότητας του Πέτρου Σαντ για την αρχηγία της παράταξης...

Είναι ένα ενδοπαραταξιακό θέμα, το οποίο προσωπικά δεν με αφορά, αφού γι΄ αυτά τα θέματα υπάρχει μια συντονιστική επιτροπή η οποία έχει οριστεί από την παράταξη. Η επιτροπή έδωσε την απάντηση ως όφειλε. Επομένως δεν είναι δουλειά μου να υποκαθιστώ επιτροπές για ενδοπαραταξιακά θέματα αρμοδιότητάς της, ούτε μου αρέσει να προσωποποιώ τα θέματα.

Θεωρείτε ''προειδοποιητική βολή'' προς το πρόσωπό σας τη λευκή ψήφο των κυρίων Αραπκιλή, Λουκάτου, Κατσουλάκη και Μπατάλη στο δημοτικό συμβούλιο για το θέμα του Κολυμβητηρίου, καθώς μόνον εσείς και ο κ. Κάρλος είπατε ''ναι''?

Καμία προειδοποιητική βολή. Λάθος ερμηνεία κάνετε. Η επίκληση της νέας δημάρχου ότι τάχα είχε δεσμευθεί προεκλογικά πως δεν θα γίνει αυτό το έργο, έχοντας το μάλιστα ψηφίσει σε προγενέστερο χρόνο ως μέλος της διοίκησης μας δεν δημιουργεί θεσμικό πλαίσιο για την ακύρωση μίας υπογεγραμμένης σύμβασης. Η λύση μιας σύμβασης έχει οικονομικές συνέπειες, τις οποίες κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει, γιατί δημιουργεί επιβάρυνση στους πολίτες και άλλες συνέπειες. Κανένας δεν θέλει συμμετοχή σε ακύρωση έργων. Αυτή ήταν η έννοια της προσυνεννοημένης λευκής ψήφου. Προσωπικά την ακύρωση οποιουδήποτε έργου την θεωρώ απαράδεκτη. Καμία διοίκηση στο παρελθόν δεν έχει ακυρώσει δημοπρατημένο έργο. Αυτή η διοίκηση φέρνει νέα ήθη στον τόπο μας, τα οποία εμείς δεν θα αποδεχτούμε ποτέ.

Θα σας κάνω μια πολύ δύσκολη ερώτηση. Εκτιμάτε ότι ελοχεύει κίνδυνος διάσπασης της παράταξής σας?

Αυτή είναι μια πολύ εύκολη ερώτηση. Το δικαίωμα της επιλογής και της αυτοδιάθεσης του καθενός είναι αναφαίρετο. Με κάποιους εξάλλου βρεθήκαμε στην πορεία, όπως συμβαίνει πάντοτε. Και κάποιοι ολίγοι εξ αυτών μπορεί να είχαν στο μυαλό τους να ενταχθούν στην ομάδα μας γιατί είμασταν διοίκηση, αποβλέποντας σε υλοποίηση δικών τους προσωπικών «θέλω». Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η σημερινή δήμαρχος, αλλά όχι μοναδική. Έχουμε και άλλους. Στην πορεία θα εμφανιστούν. Σας διαβεβαιώνω όμως ότι θα διαγράψουν «μοναχική» πορεία Η αίσθησή μου είναι ότι οι πολίτες θέλουν ενωμένη αυτή την παράταξη και γι΄αυτή την προοπτική είμαι θεσμικά ο εγγυητής .

Δεν μου απαντάτε ευθέως όμως…

Σας επισημαίνω πως η προσωπική επιλογή ενός ανθρώπου, δεν σημαίνει διάσπαση. Διάσπαση σημαίνει να φύγετε εσείς και να σας ακολουθήσει μία ομάδα στελεχών της παράταξης . Οι «μοναχικές» πορείες δεν σημαίνουν διάσπαση και έχουν και πολύ σύντομη διαδρομή. Ούτε όταν έφυγε η κ. Τσεβά την ακολούθησε κανένα μέλος της παράταξης και μείναμε πλειοψηφικό ρεύμα στην τοπική κοινωνία μας. Άλλο θέμα αν ανίερες συμμαχίες με υπόγειες διαδρομές την οδήγησαν πρόσκαιρα στη διοίκηση Οι ομάδες σημειώνουν νίκες και οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ομαδικό άθλημα.

Δηλαδή αν φύγει κάποιος - τονίζω αν - εκτιμάτε ότι δεν θα τον ακολουθήσουν κάποιοι?

Δεν είναι θέμα εκτίμησης, είναι θέμα γνώσης. Δεν θα υπάρξει διάσπαση στην παράταξη με καμία την έννοια, όπως και να το θέτετε.

Ποιός είναι ο αυτοδιοικητικός σας προβληματισμός αυτό το διάστημα?

Ανησυχώ για την ολοκλήρωση των μεγάλων έργων που έχουν δρομολογηθεί στον τόπο μας. Ανάδειξη μεθοδεύσεων όπως αυτές που εφάρμοσε η νέα δήμαρχος, μεταφέροντας προσωπικά με το αυτοκίνητό της «ακτιβιστές» για να διαδηλώσουν κατά της διευθέτησης του Μεγάλου ρέματος, εγκυμονούν κινδύνους για τα έργα που διψά ο τόπος μας. Φυσικά την επόμενη ημέρα όμως κατάλαβε, ως διοίκηση, ότι το Μεγάλο ρέμα είναι απόλυτη προτεραιότητα για τη δημιουργία υποδομών, αλλά και εξασφάλιση της προστασίας ζωής και περιουσίας των πολιτών. Κι έτσι βλέπουμε ότι έχει αλλάξει όλο της το status. Αντίστοιχα πρέπει να δουν ως διοίκηση και τα άλλα μεγάλα θέματα. Τα σχέδια πόλης, την αποχέτευση, την έλευση της Αττικής οδού και του προαστιακού, που όπως φαίνεται μετατοπίζεται για το μέλλον με πρόδηλη αιτία είναι ξεκάθαρα η καθυστέρηση ολοκλήρωσης του έργου του Μεγάλου ρέματος. Αυτά τα έργα ήταν αλληλένδετα, αφού αναπτύσσονταν στις παρόχθιες περιοχές και δεν μπορούσε να αρχίσει το ένα έργο όταν δεν έχει ολοκληρωθεί το προηγούμενο.

Μας λέτε ότι κάποιες ακτιβιστικές δράσεις ''φρέναραν'' - άγνωστο για πόσο και για πότε - την Αττική οδό και τον προαστιακό?

Το Μεγάλο ρέμα Ραφήνας έχει σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα τρία χρόνια ορίζοντα ολοκλήρωσης. Στην πραγματικότητα όμως θα αναπτυχθεί το έργο σε πέντε έτη. Κάτι που σημαίνει ότι αν ξεκινήσει το 2024- αν γιατί δεν έχει ξεκινήσει ακόμη- θα ολοκληρωθεί το 2028. Οι αναθέσεις για τα έργα επέκτασης της Αττικής οδού και του προαστιακού δρομολογούνται για τις αρχές του 2025. Συνεπώς πως είναι δυνατόν η κεντρική κυβέρνηση να αναθέσει την κατασκευή ενός έργου όταν το προηγούμενο δεν έχει ολοκληρωθεί? Υπάρχουν άλλοι δήμοι που ''διψάνε'' για τα κονδύλια και θέλουν να τα κερδίσουν, όπως το Λαύριο και οι δήμοι στα νότια προάστια. Εμείς είναι η δεύτερη φορά που ενώ ''φτάνουμε στην πηγή να πιούμε νερό'' και διάφοροι οδηγούν τον τόπο μας πίσω, μεταφέροντας στο μέλλον δύο εμβληματικά έργα. Η αναγκαιότητα αναμφισβήτητη γι’ αυτά τα έργα αφού πάντα θα είμαστε το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι στη χώρα και οφείλουμε να βελτιώσουμε τη ποιότητα ζωής των κατοίκων και το οικονομικό μικροκλίμα του τοπικού επιχειρείν.

Η αντιπολιτευτική σας φιλοσοφία τα επόμενα πέντε χρόνια θα έχει άξονα τον καταγγελτικό λόγο ή αυτό που λέμε την εποικοδομητική κριτική με επιχειρήματα?

Είναι μονόδρομος η δεύτερη επιλογή. Θα αφαιρέσω από το λόγο σας τη λέξη αντιπολίτευση, βάζοντας τη λέξη εποικοδομητική προσέγγιση των θεμάτων, ώστε να αυξήσουμε την ποιότητα ζωής των κατοίκων του τόπου μας. Θα είμαστε αρωγοί όπου πρέπει για να πάνε μπροστά τα πράγματα και θα είμαστε σταθερά αντίθετοι σε όλες εκείνες τις τακτικές που θέλουν να μας οδηγήσουν σε μια πολιτική ''εμπρός για πίσω''.

Μόλις λίγες ημέρες μετά την εκλογική σας ήττα ανακοινώσατε την προθεσή σας να είστε ξανά υποψήφιος δήμαρχος στις κάλπες του 2028. Ξεκινήσατε ''με φόρα''...

Συνεχίζουμε με φόρα είναι το ορθό. Τα χρόνια περνάνε εύκολα, αλλά η κάθε μέρα δύσκολα. Επομένως στην κάθε μέρα είμαστε εδώ να αντιμετωπίσουμε καινούργια πράγματα που δημιουργούν νέες συνθήκες και απαιτούν να είμαστε στην πρώτη γραμμή. Επομένως γι αυτό δήλωσα από την πρώτη στιγμή ότι η παράταξή μας είναι εδώ. Είμαστε εδώ να προσθέσουμε στον τόπο μας. Έχω αποδείξει ότι προσωπικά είμαι παρών εδώ και δεκαετίες. Είμαι αιρετός από το 1994. Είκοσι χρόνια στην αντιπολίτευση μέχρι το 2014, όπου μαζί με τον Βασίλη Πιστικίδη μας τίμησε η κοινωνία για τη διοίκηση. Πάντα με σθένος και τόλμη έβαζα και θα βάζω «πλάτη» όταν έβλεπα ότι η πόλη πήγαινε πίσω. Το ίδιο θα συνεχίσω και τώρα.

Παρατηρώ δημοσιογραφικά μια σχέση ''αγάπης- μίσους'' με τον Ανδρέα Βασιλόπουλο. Τώρα έχετε μια αυτοδιοικητική κοινού αντιπολιτευτικού μετώπου προσέγγιση ή κάτι άλλο?

Με τον κ. Βασιλόπουλο στις αρχές της περασμένης δημοτικής περιόδου (2019) έγινε μία προγραμματική προσέγγιση με αποτέλεσμα μία κατ’ αρχάς συμμετοχή στην τότε διοίκηση. Αργότερα δημιουργήθηκε μια απόσταση και στις εκλογές του 2023 προτίμησε να κάνει μία αυτοδιοικητική συναλλαγή με την κα Τσεβά και άλλους, η οποία όμως είχε συγκεκριμένους όρους και δεν του βγήκε. Ο ίδιος δημοσιοποίησε στα ΜΜΕ ένα έγγραφο με το οποίο πιστοποιούσε πως θα γινόταν αυτή η συνεργασία. Αυτό το σχήμα υπερκέρασε πράγματι την δική μας πλειοψηφία της πρώτης Κυριακής των εκλογών, αναδεικνύοντας άλλη διοίκηση και κυριολεκτικά την επόμενη ημέρα η κ. Τσεβά προφανώς αθέτησε τις υποσχέσεις της. Το κάνει συχνότατα , όπως και τα αλματα από πολιτικούς χώρους σε άλλους. Η παράταξή μας δεν έχει κάνει καμιά συμφωνία με τον κ. Βασιλόπουλο, ο οποίος απλώς αντιπολιτεύεται τη δημοτική Αρχή που δεν τηρεί τις υποσχέσεις της. Εμείς βλέπουμε όλες τις παρατάξεις ως συνεργάτες. Γι αυτό και ενώ είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε όλες τις θέσεις στις επιτροπές, συνειδητά αφήσαμε άλλες παρατάξεις να συμμετέχουν. Για εμάς συμμετοχή σημαίνει ανάληψη ευθυνών.

Ο κ. Βασιλόπουλος αναδείχθηκε εκ των πραγμάτων σε ρυθμιστή των εκλογών, καθώς με τις ψήφους του νίκησε η κ. Τσεβά....

Κατά ένα τρόπο ναι, αλλά ανέλαβε και την ευθύνη αυτής της επιλογής. Και αυτό θα του το αποδώσουν θετικά ή αρνητικά οι πολίτες στο μέλλον. Οι πραγματικοί ρυθμιστές ήταν και θα είναι οι πολίτες. Τα άλλα ονόματα έρχονται και παρέρχονται

Σίγουρα. Ήθελα να ρωτήσω όμως, μήπως έχετε μετανιώσει που ''τα σπάσατε'' σε ανύποπτο χρόνο, γιατί αν συνεχίζατε μαζί θα τον είχατε σύμμαχο και λογικά θα είχατε εκλεγεί ξανά?

Για να μαλώσουνε δύο φταίνε και οι δύο. Αναλαμβάνω το δικό μου μερίδιο ευθύνης, και όταν ο κ. Βασιλόπουλος αναλάβει το δικό του , τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Θεωρώ την τότε κινησή του να φύγει από το σχήμα διοίκησης μη σώφρονα και κακή για το μέλλον του τόπου.

Τι σας λένε οι πολίτες που συναντάτε στο δρόμο, γιατί ποτέ δεν εξαφανιστήκατε μετά τις εκλογές...

Είμαστε εδώ και σε περιμένουμε να γυρίσεις!

Τι είναι χειρότερο στη ζωή. Να μην αποκτήσεις ποτέ φτερά ή να αποκτήσεις και να στα κάψουν?

Πάντα πρέπει να ονειρεύεσαι. Τα όνειρα και οι υψηλοί στόχοι σε ανεβάζουν. Έστω κι αν κάποια από τα όνειρα που κάνουμε, δεν πραγματοποιούνται. Η προσπάθεια και το ταξίδι είναι το πιο μεγάλο σχολείο στη ζωή. Επιλογή σαφέστατα να αποκτήσεις φτερά. Κακή επιλογή σίγουρα είναι να νομίζεις ότι έχεις φτερά και να σέρνεσαι σαν ερπετό. Υπάρχουν και τέτοιοι στο κάδρο.

Μου θυμίζετε ώρες ώρες τον Μπρους Γουίλις στη θρυλική αστυνομική ταινία ''πολύ σκληρός για να πεθάνει''...

Εννοείτε φαντάζομαι αυτοδιοικητικό θάνατο...

Μα βέβαια...

Στη ζωή προέχει η ψυχική, πνευματική και σωματική υγεία. Η πολιτική υγεία δηλαδή η παρουσία στα κοινά είναι ίδιον της σύστασης ενός ελεύθερου ανθρώπου. Και μου αρέσουν πολύ οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι, αυτοί που συλλογούνται ελεύθερα. Η μη συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες κυρίως νέων ανθρώπων είναι αυτό που με απογοητεύει και συγχρόνως με τρομάζει. Γιατί όταν η αποχή στις εκλογές φτάνει το 50%, αλλά η απαίτηση για να γίνουν πράγματα στον τόπο είναι του επιπέδου 100% των πολιτών, αυτό προκαλεί δυσλειτουργίες και αποτελέσματα σαν αυτό που συνέβη στις δημοτικές κάλπες Ραφήνας Πικερμίου τον Οκτώβριο.

Αφού έφτασε εδώ η συζήτηση, μήπως έχετε τα επίσημα στοιχεία για την αποχή των νέων σε ηλικία ψηφοφόρων στον δήμο μας?

Δυστυχώς είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσο όρο. Περίπου κατά 35% υψηλότερη από την αποχή των ηλικιών 35 και άνω. Οι νέοι αποτελούν το 40% του πληθυσμού και από αυτή την ηλικιακή ομάδα απείχε το 70%. Οι νέοι προφανώς είναι απογοητευμένοι από το γενικότερο πολιτικό σύστημα. Όμως η μη συμμετοχή στις κάλπες απλώς διαιωνίζει κάτι που δεν τους αρέσει. Καλώ τους νέους να συμμετέχουν. Να πάρουν τα ηνία της κοινωνίας στα χέρια τους και να δημιουργήσουν τον κόσμο που τους αξίζει.

Άλλο όμως η μεγάλη εικόνα της χώρας και άλλο η μικρή εικόνα της πόλης, του οικισμού, της γειτονιάς σου. Ούτε γι αυτό δεν νοιάζονται?

Όταν υπάρχει μια αποστροφή για τα πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, μοιραία συμπαρασύρονται και τα πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όταν κάποιος ζει σε ένα περιβάλλον που η πολιτική έχει χώρο και ρόλο, έλκεται. Όταν υπάρχει τοξικότητα, απομακρύνεται.

Πώς θα αλλάξει αυτό το 2028, γιατί φοβάμαι μήπως χειροτερέψει η αποχή...

Μόνο με τη συμμετοχή μπορείς να πραγματοποιήσεις το όραμα που θέλεις για τον τόπο σου.

Πολύ ωραίο αυτό που λέτε, πραγματικά, όμως μόνο με λόγια δεν θα πάνε οι νέοι στις κάλπες...

Οι νέοι πρέπει να συμμετέχουν και να ψηφιστούν πρωτίστως από τους νέους. Ένας νέος απέχει περίπου δύο γενιές από εμένα. Δεν είμαι και δεν είναι κανένας από εμάς το προσφιλές του πρόσωπο, όσο σεβασμό και εκτίμηση να έχει. Προτιμά τον φίλο του. Την παρέα του. Τη δική μας παρέα τη θέλουμε μεγαλύτερη εντάσσοντας και τη δική του παρέα. Αυτή τη παρέα. Το δικό του κόσμο.

Μου ''φωτογραφίζετε'' ότι στο ψηφοδέλτιό σας το 2028 θα έχετε περισσότερους νέους σε ηλικία υποψηφίους?

Αυτοσκοπός κάθε υγιούς και δυναμικού σχήματος η συνύπαρξη νέων και μεγαλύτερων. Τότε δημιουργείται το εκρηκτικό μίγμα που μας στέλνει ψηλότερα. Έτσι προχωράμε με μεγάλα βήμα και μόνο προς τα εμπρός.

Τελευταία ερώτηση. Αν γράφατε την αυτοβιογραφία σας τι τίτλο θα βάζατε?

«Δύσκολα σκαλοπάτια».

''Πιασάρικος''! Γιατί?

Γιατί είναι δύσκολο να πείσεις τους ανθρώπους να αλλάξουν. Εξίσου δύσκολο να γράψεις αυτοβιογραφία, ιδίως όταν τα γεγονότα είναι κοντά με τον χρόνο που έγιναν. Στην αυτοβιογραφία πρέπει να γράψεις την πραγματική αλήθεια και συγχρόνως τις ειδικές στις συνθήκες κάτω από τις οποίες λήφθηκαν αποφάσεις. Το μεγάλο στοίχημα είναι να αποτυπώσεις την πραγματική αλήθεια και όχι η «δική» σου αλήθεια. Η αλήθεια βγαίνει αβίαστα όταν γνωρίζεις τα δεδομένα και μεσολαβεί ένα διάστημα ανάμεσα στη ''μάχη'' και την ''αποχώρηση από το πεδίο. Πάντως σίγουρα η αυτοβιογραφία θα τελείωνε με τις λέξεις: ''μέχρι τώρα έχω ξεπεράσει τα όνειρα που είχα ως παιδί''...

Σας ευχαριστώ.

Ευχαριστώ εγώ για την γόνιμη και ειλικρινή συζήτηση.