iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Η ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr σεβόμενη πάντα τους αναγνώστες της και την κοινωνία, δεν μπορεί να πει ψέμματα ότι ήταν παρούσα με ρεπορτάζ. Το ψυχολογικό φορτίο είναι μη υπερβατικό ακόμη, 40 ημέρες μετά την τραγωδία. Όμως με την ανεκτίμητη βοήθεια του Ραφηνιώτη εκτιμητή ακινήτων Νίκου Σπετσιώτη, κάναμε ένα οδοιπορικό στην καμένη γη στο Κόκκινο Λιμανάκι. Οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους με την ασήκωτη σκιά που ρίχνουν στην περιοχή οι ψυχές των νεκρών. Με τα δεκάδες ζώα που χάθηκαν στις φλόγες. Με τα δεκάδες κατεστραμμένα σπίτια. Με τη φύση που έχει σκοτεινιάσει χωρίς φωνή και χρώμα. Άνθρωποι εγκαταλείπουν ή ήδη εγκατέλειψαν άρον άρον την πανέμορφη περιοχή μη αντέχοντας στο θέαμα ή μη μπορώντας να ζήσουν σε ένα τοξικό (ακόμη για τρεις μήνες σύμφωνα με τον Ακαδημαικό καθηγητή Ζερεφό) περιβάλλον. Αφήνουν τα σπίτια τους έρημα αναζητώντας αλλού στέγη ή προσπαθούν να τα νοικιάσουν. Το Κόκκινο Λιμανάκι είναι ακριβώς όπως το περιέγραψε ο πρόεδρος της ανθρωπιστικής οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου Νικήτας Κανάκης στην iselida.gr. ''Τέτοιο θέαμα έχω ξαναδεί μόνο στη ζώνη του πυρός στη βομβαρδισμένη Συρία''. Είναι συγκλονιστική αυτή η μαρτυρία.

Σήμερα δεν υπάρχει Κόκκινο Λιμανάκι παρά μόνο λιγοστοί κάτοικοι και η ελπίδα. Η ελπίδα που ξεφυτρώνει με πράσινο χρώμα δειλά δειλά από τα καμμένα. Η αισιοδοξία ορισμένων ανθρώπων οι οποίοι όχι μόνο με ευχές αλλά με πράξεις θα προσπαθήσουν να αναστήσουν τον οικισμό. 

Του χρόνου τέτοια ημέρα δυστυχώς μόνο οι άνθρωποι δεν θα έχουν ξαναγυρίσει στη ζωή. Αρκετά σπίτια θα έχουν ξαναφτιαχτεί ή κατοικηθεί. Η φύση θα έχει ''πάρει πάνω της". Η παραλία θα έχει κόσμο. Η ζωή θα συνεχιστεί. Γιατί πρέπει να συνεχιστεί. Πρέπει να το πιστέψουμε όλοι για να ξαναζήσουμε στον παράδεισο της ανατολικής Αττικής. Κυβέρνηση, Περιφέρεια, τοπική αυτοδιοίκηση, δήμος Ραφήνας Πικερμίου, σύλλογοι και πολίτες μια αγκαλιά για να αναπνεύσουμε ξανά καθαρό θαλασσινό αέρα στην περιοχή. Να ξανανιώσουμε τη δροσερή αύρα στην καρδιά μας.

Φυσικά και δεν δημοσιεύουμε ανούσιες φωτογραφίες από καμμένα σπίτια ή δέντρα. Αρκετός αβάσταχτος πόνος από τον θρήνο για τα θύματα. Κρατάμε την ελπίδα και την υπόσχεση με τον λόγο της επαγγελματικής δημοσιογραφικής μας τιμής ότι θα δημοσιεύουμε συνέχεια φωτογραφίες ζωής και αισιοδοξίας μόλις η περιοχή αρχίσει να σηκώνεται όρθια! Και αυτό θα γίνει σύντομα.