iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Ο Χάουερ είχε γεννηθεί στις 23 Ιανουαρίου του 1944 στο Μπρέκελεν της Ολλανδίας. Μεγάλωσε στο Άμστερνταμ.
Λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας των γονιών του, αυτός και οι αδερφές του μεγάλωσαν κυρίως με νταντάδες, ενώ φοίτησε στη σχολή Waldorf.

Σε ηλικία μόλις 15 ετών, ο Χάουερ βγήκε στη θάλασσα και ξόδεψε ένα χρόνο, τρίβοντας τα καταστρώματα ενός φορτηγού πλοίου. Επιστρέφοντας στο σπίτι του, εργάστηκε ως ηλεκτρολόγος και ξυλουργός για τρία χρόνια, ενώ παρακολουθούσε μαθήματα υποκριτικής σε νυχτερινό σχολείο.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1969 στην ολλανδική τηλεοπτική σειρά Floris, αναλαμβάνοντας τον ομώνυμο ρόλο, ενώ συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Πολ Βερχόφεν, χάρη στον οποίο διεκδίκησε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1980 με τον «Πορτοκαλί Στρατιώτη».
Έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τον ρόλο του ως Roy Batty στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Blade Runner (1982), ως Navarre στην περιπέτεια Ladyhawke (1985) και ως John Ryder στο θρίλερ The Hitcher (1986). Πράγματι, το 1982, η καριέρα του κυριολεκτικά... απογειώθηκε και έμεινε στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, καθώς ερμήνευσε, στο πλευρό του Χάρισον Φορντ, το δολοφονικό, αλλά… συναισθηματικό ρομπότ, επικεφαλής συμμορίας στο μεγαλειώδες «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του, ο Ρούτγκερ Χάουερ πέθανε στις 19 Ιουλίου στο σπίτι του, ενώ κηδεύτηκε την Τετάρτη 24 του μηνός.

Το επιβλητικό του βλέμμα και οι χαρακτηριστικές εκφράσεις στις ερμηνείες του, τον ανήγαγαν σε έναν από τους πιο «δημοφιλείς» κακούς του σινεμά, ενώ συμμετείχε σε μεγάλες παραγωγές με μια καριέρα πέντε δεκαετιών.

Σε μια από τις πιο διάσημες σκηνές της ταινίας, ο Ρόι Μπάτι, που αντιλαμβάνεται πως το τέλος πλησιάζει στέκεται πάνω από τον τιμωρό του και αφού του σώζει τη ζωή ξεκινά έναν μονόλογο που μνημονεύτηκε δεκάδες φορές από τότε. «Είδα πράγμα που εσείς οι άνθρωποι δεν θα πιστεύατε» λέει ο Ρόι. «Επιτέθηκα σε φλεγόμενα πλοία στον ώμο του Ωρίωνα. Παρακολούθησα C-Beams να αστράφτουν στο σκοτάδι πλάι στην Πύλη Τανχάουζερ. Όλες αυτές οι στιγμές θα χαθούν στον χρόνο, σαν δάκρυα στη βροχή. Είναι ώρα να πεθάνω». Το ρομπότ σβήνει μέσα στο νερό της βροχής και μαζί του πετά στον ουρανό ένα λευκό περιστέρι που κρατούσε όλο αυτό το διάστημα στα χέρια.