Όχι άλλη μια σελίδα στο διαδίκτυο, αλλά η iselida.gr
info@iselida.gr
Σύμφωνα με το Sport24.gr o Ζαν Πιερ Άνταμς γεννήθηκε το 1948 στο Ντακάρ της Σενεγάλης και έγραψε πάρα πολλές συμμετοχές με τη φανέλα της Νις κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής καριέρας του, ενώ επίσης αγωνίστηκε 41 φορές με την Παρί και εκπροσώπησε 22 φορές την εθνική Γαλλίας παίζοντας για αυτήν από το 1972 μέχρι το 1976.
Ενώ όμως η φύση τον προίκισε με ταλέντο έτσι ώστε να διαγράψει μία αξιόλογη πορεία στα γήπεδα και να φτάσει να θεωρείται ένας από τους καλύτερους στόπερ του γαλλικού ποδοσφαίρου, στα 34 του χρόνια έσβησαν όλα τα όνειρα.
Στις 17 Μαρτίου 1982 ήταν που μπήκε για μία επέμβαση ρουτίνας στο γόνατο, διάρκειας λίγων ωρών, στο νοσοκομείο του Λιόν, και έπεσε σε βαθύ κώμα λόγω ιατρικού λάθους, από το οποίο δεν μπόρεσε να βγει ποτέ.
Για την ακρίβεια έμεινε σε κώμα για 39 χρόνια και την Δευτέρα (6/9) ανακοινώθηκε ο θάνατός του στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Νιμ, με την είδηση του θανάτου του να γεμίζει με θλίψη τους ανθρώπους του γαλλικού ποδοσφαίρου για τον επονομαζόμενο Black Rock.
Όταν το 1982 υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού, ο Άνταμς πήγε στο νοσοκομείο 'Édouard Herriot' της Λιόν. Το όνομα του μπήκε στο πρόγραμμα για μια επέμβαση ρουτίνας, μετά την οποία θα χρειαζόταν απλά μερικές ημέρες νοσηλείας. Όμως όλα έλαβαν μια τραγική τροπή, όταν ο αναισθησιολόγος έκανε ένα μοιραίο λάθος και του χορήγησε τη λανθασμένη δόση πριν από το χειρουργείο.
O Γάλλος αμυντικός υπέστη βρογχοσπασμό, με συνέπεια να "στεγνώσει" ο εγκέφαλος του από οξυγόνο και να πέσει σε κώμα όπου και βρισκόταν μέχρι το θάνατό του, 39 χρόνια μετά. Τη δεκαετία του 1990 το δικαστήριο αποφάσισε ότι τόσο στον αναισθησιολόγο όσο και στον εκπαιδευόμενο έπρεπε να επιβληθεί ποινή φυλάκισης ενός μηνός με αναστολή, καθώς και ένα μεγάλο πρόστιμο.
Όλα αυτά τα χρόνια η σύζυγος του Μπερναντέτ έμεινε στο πλάι του, φροντίζοντας για τις όποιες ανάγκες του. Ο Ζαν-Πιέρ Άνταμς δεν μπορούσε να επικοινωνήσει, ούτε να εκφράσει συναισθήματα, αλλά ανέπνεε, αισθανόταν και έτρωγε, ενώ έμενε στο σπίτι του κοντά στην πόλη Νιμ.
"Ο κόσμος στα social media λέει πως πρέπει να τραβήξω την πρίζα... Αλλά δεν βρίσκεται σε μηχανική υποστήριξη! Απλά δεν έχω το κουράγιο να σταματήσω να του δίνω τροφή και νερό. Έχει μια ρουτίνα. Ξυπνάει στις 7, τρώει... Μπορεί να βρίσκεται σε μια κατάσταση 'φυτού' αλλά μπορεί να ακούσει και να κάτσει σε αναπηρικό καροτσάκι.
Κανείς δεν ξεχνάει να του κάνει δώρα για τα γενέθλια του, τα Χριστούγεννα ή την ημέρα του πατέρα. Του πέρνουμε μπλουζάκια ή πυτζάμες γιατί τον ντύνω στο κρεββάτι. Του αλλάζω ρούχα κάθε μέρα.
Του αγοράζω πράγματα για να έχει ένα ωραίο δωμάτιο. Η κατάσταση του δεν χειροτερεύει, οπότε ποιος ξέρει; Αν μια μέρα η ιατρική επιστήμη εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, γιατί όχι; Ίσως έρθει η μέρα που θα ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι για εκείνον, δεν ξέρω", είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή της η σύζυγος του.