iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

«Κεντρική φιγούρα της γαλλικής δημοσιογραφίας, έμπειρος παρατηρητής της πολιτικής σκηνής εδώ και δεκαετίες, συγγραφέας παθιασμένων και συναρπαστικών βιογραφιών, πολυβραβευμένος δημιουργός ντοκιμαντέρ, ο Σερζ γράφει editorials από τις 23 Ιανουαρίου», σημειώνει ο διευθυντής της Liberation, Ντουά Αλφόν.

Ο Ζιλί ίδρυσε μαζί με τον φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ τη Liberation το 1973 και την ενσάρκωνε για πάνω από τρεις δεκαετίες. Υπό την επιρροή του διευθυντή της η εφημερίδα, αρχικά εκπρόσωπος των κοινωνικών αγώνων, εξελίχθηκε σε αποκωδικοποιητή πολλών κοινωνικών φαινομένων και σε σημείο αναφοράς για τη γαλλική Αριστερά με τον Ζιλί να υιοθετεί σταδιακά ένα πιο ενημερωτικό στιλ.

Προσωπικότητα του πολιτικού και μιντιακού κόσμου της Γαλλίας, ο Ζιλί είδε τη δεκαετία του 1990 το γαλλικό δίκτυο Canal+ να δημιουργεί μια μαριονέτα του για τη σατιρική σειρά Guignols.

Μετά την ένδοξη περίοδο στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν η Liberation πωλούσε σχεδόν 200.000 φύλλα ημερησίως, ο Ζιλί αναγκάστηκε να αποχωρήσει τον Ιούνιο του 2006 υπό την πίεση του μεγαλομετόχου τότε , Εντουάρ ντε Ρότσιλντ, που τον κατηγόρησε ότι άργησε να δώσει νέα πνοή στην εφημερίδα. «Ο διευθυντής ορχήστρας που ήμουν κάποτε, σας αποχαιρετά, κι ο δημοσιογράφος επίσης, συντετριμμένος που δεν θα μπορώ πλέον να αρθρογραφώ εδώ», είχε πει τότε στην κατάμεστη αίθουσα σύνταξης της Liberation.

Από το 2014 μέχρι το 2020 η Liberation ήταν υπό την αιγίδα του ομίλου Altice του δισεκατομμυριούχου Πατρίκ Νταλί, ο οποίος τη μεταβίβασε σε ένα ταμείο που θα εγγυάτο την ανεξαρτησία της. Tον περασμένο Σεπτέμβριο ο Τσέχος μεγιστάνας Ννταιέλ Κρετίνσκι διέσωσε την εφημερίδα με ένα ποσό 15 εκατ. ευρώ, ώστε να τακτοποιήσει τα οικονομικά της μέχρι το 2026. Σύμφωνα με την ACPM (Alliance for Press and Media Figures) η Liberation πουλούσε καθημερινά κατά μέσο όρο 93.000 φύλλα την περίοδο 2021-2022, αύξηση της τάξης του 11,4% σε σύγκριση με την περίοδο 2020-2021.

Ο Ζιλί καλεί σε δράση για την αντιμετώπιση των μεγάλων κρίσεων του πλανήτη
Στο πρώτο άρθρο του στις 23 Ιανουαρίου στη Liberation o Ζυλί ανέλυσε τις τέσσερις μεγάλες πλανητικές κρίσεις της εποχής μας, από την πανδημία της Covid-19, μέχρι τον «ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία μιας Ρωσίας, που όπως είχε συνηθίσει επί ΕΣΣΔ, όταν «εξαπέλυε πρόθυμα τα τανκς του Κόκκινου Στρατού για να επιβάλει την κυριαρχία της και να αλλάζει κυβερνήσεις» (...) «εξακολουθεί να αγαπά αυτόν τον συντριπτικό συμβολισμό των τανκς (...) Όλη η Ευρώπη – ειδικά οι περισσότερες πρώην σοβιετικές εξαρτήσεις και ακόμη και πρώην ουδέτερες χώρες – υποστηρίζει την Ουκρανία. Για πρώτη φορά από το 1945, ένας κλασικός πόλεμος λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη και εμπλέκει όλους τους Ευρωπαίους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ένας μακροχρόνιος πόλεμος, που κινητοποιεί σημαντικό κεφάλαιο, οπλισμό και πυρομαχικά σε μεγάλες ποσότητες. Το ΝΑΤΟ, ο στρατιωτικός οργανισμός που βρισκόταν, σύμφωνα με τον Πρόεδρο Μακρόν, σε κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου, αναβιώνει και ενώνει όλη την Ευρώπη υπό την αμερικανική αιγίδα.

Ο Ζιλί σημειώνει ότι ο Πούτιν, προκειμένου «να δικαιολογήσει τον πόλεμο του, εφηύρε μια λεγόμενη αντιδυτική ιδεολογική σταυροφορία, η οποία πέτυχε να κινητοποιήσει όλα τα αυταρχικά καθεστώτα στον πλανήτη, γενικά όλα εκείνα που μοιράζονται την ίδια εχθρότητα απέναντι στη δημοκρατία, τον κοινοβουλευτισμό, το δικαίωμα ψήφου και την ελευθερία της έκφρασης : Η Ρωσία συνένωσε την Κίνα, το Ιράν, την Τουρκία, τη Συρία, την Κούβα, τη Βενεζουέλα και τα περισσότερα αφρικανικά και ασιατικά κράτη. Αυτή η μάχη που επινοήθηκε από τους Ρώσους ηγέτες ενισχύει την κατασκευή μιας νέας ακροδεξιάς, αυταρχικής και παγκόσμιας, η οποία έχει ήδη καταστρέψει το Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον και τα όργανα εξουσίας στη Μπραζίλια».

Αναφέρεται ακόμη στην ενεργειακή κρίση που πυροδότησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και της κλιματικής αλλαγής με «τα δεδομένα σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη να αποδεικνύονται χειρότερα από τα αναμενόμενα και να δείχνουν ότι δεν έχουν γίνει πολλά». Kαι προτρέπει τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, βουλευτές, ηγέτες, ερευνητές και δημοσιογράφους να εξηγήσουν στους συμπολίτες τους την έκταση των αλλαγών που συντελούνται και τις συνέπειές τους και να ξανασχεδιάσουμε μαζί το μέλλον, γιατί ο κόσμος του χθες είναι σε αγωνία...